Ήτανε που ήτανε άπιστη, μια ματαιόδοξη ωραιοπαθής που άλλαζε τους εραστές σαν τους χιτώνες χωρίς να σέβεται τον καημένο τον Ήφαιστο, τον άντρα της, έρχεται χιλιετηρίδες μετά να μας ανατρέψει τα σχέδια και να ανακόψει την ανάπτυξη. Ποια; Η Αφροδίτη, του Ουρανού και της Διώνης. Που δεν είχε ούτε ιερό, ούτε όσιο. Μία εξώλης και προώλης.
Εκεί που θα έκτιζε την επίγεια Eden ο Aρχιεπίσκοπος, στη Γεροσκήπου, ήτανε -λένε οι αρχαιολόγοι- οι ιεροί Κήποι της Αφροδίτης. Κάτι ήξερε ο Aρχιεπίσκοπος που δεν ήθελε να αφήσει τους αρχαιολόγους να αρχίσουν να σκάβουν στο οικόπεδο. Οι απειλές του όμως, ότι θα μπει με την μπουλντόζα, δεν έπιασαν. Οι αρχαιολόγοι έκαναν το δικό τους. Κι ως γνωστόν, στην Κύπρο όπου σκάψεις θα δώσεις πάνω σε αρχαιότητες. Έχουμε εξάλλου να λέμε πόσο μακριά πάει ο πολιτισμός μας κι από που κρατά η σκούφια μας. «Όταν οι άλλοι σκαρφαλώνανε στα δέντρα σαν πίθηκοι, εμείς ανεβάζαμε θέατρα στο Κούριο, στη Σαλαμίνα, στους Σόλους, σε κάθε γωνιά του νησιού». Για αυτό και καλύψαμε το θέμα. Δεν μας ενδιαφέρουν πια αυτά. Μπουχτίσαμε. Τώρα κάνουμε θαύματα. Οικονομικά. Στα ερείπια του αρχαίου πολιτισμού μας.
Βρήκανε λέει οι αρχαιολόγοι κάτι ντουβάρια. Αφορούν, λένε, ένα μεγάλο αρχαιολογικό σύμπλεγμα, που εκτείνεται σε έκταση, με επίκεντρο ένα ιερό (νυμφαίο). Εικάζουν ότι τα ευρήματα ανάγονται στην Ελληνιστική Περίοδο του 3ου και 4ου π.Χ. αιώνα και συνδέεται με τις ιεροτελεστίες της Αφροδίτης. Βρομοδουλειές θα τις λέγαμε καλύτερα. Θα συμφωνούσε κι ο Aρχιεπίσκοπος στην ορολογία. Ακούς εκεί να λατρεύουμε μια τέτοια γυναίκα. Αν ζούσε στις μέρες μας, ελαφρών ηθών θα την χαρακτηρίζαμε, όσο όμορφη και να ήταν. Και να έρχεται τώρα, αυτή η ξεδιάντροπη, να μπαίνει εμπόδιο στα σχέδια μας. Στη Γεροσκήπου θα κτίζαμε εφτάστερα, θα κάναμε τεχνητό νησί, πύργους με πολυτελή διαμερίσματα, θα ρίχνανε οι επενδυτές δισεκατομμύρια, θα ήτανε η μεγαλύτερη ανάπτυξη στη Μεσόγειο.
Να την αποκηρύξουμε την Αφροδίτη. Δεν έχει σχέση με τα ήθη του λαού μας. Η λατρεία της διαφθείρει τη νεολαία. Αυτή μια χαρά πέρασε πλατσουρίζοντας με τους εραστές τις και τις Νύμφες μες τους αφρούς της θάλασσας μας. Από τη μια οι χελώνες, από την άλλη οι αρχαίοι, μας κατέστρεψαν όλα τα φιλέτα. Έχουν και οι σύγχρονοι δικαιώματα, όπως θα έλεγε και ο Aρχιεπίσκοπος. Εκτός κι αν συνδυάσουμε τα ιερά της Αφροδίτης με τα δικά μας ιερά. Και πλατσουρίζουμε όλοι μαζί μες τους αφρούς της θάλασσας.
