Εκείνο το Σάββατο (13.02.21) πήγα κι εγώ στο πάρκο Κολοκάση, για την πορεία διαμαρτυρίας που είχε εξαγγελθεί από σχήματα σχεδόν άγνωστα, κάποια μάλιστα με πολύ συμπαθή ονόματα, όπως «Αερικό». Όπως μαζεύονταν, πρόσωπα νέα, ζωηρά, χαμογελαστά, μου θύμισαν τους νέους του Ελύτη που «ἐβγῆκανε καταμπροστὰ στὸν ἥλιο, μὲ πάνου ὡς κάτου ἁπλωμένη τὴν ἀφοβιὰ σὰ σημαία»! Κι αμέσως, είδα κάτι γνώριμο στα πρόσωπα τους. Την όμορφη και ταπεινή παλιά Λευκωσία.
Ο ένας να σερβίρει ρακόμελο, ο άλλος να παίζει μπαγλαμά, η άλλη να τραγουδά, η δίπλα να φτιάχνει έργα με πηλό, ο κοκκινομάλλης να ζωγραφίζει, ο μελαχρινός να καλλιεργεί βότανα. Όλοι τούτοι με τα ακαδημαϊκά τους διπλώματα επιμελώς χωμένα κάτω από το μαξιλάρι τους, το πρώτο που μάθανε να βάζουν μπροστά είναι την ανθρωπιά. Τους αρκεί ένα ποδήλατο, ένα πιάτο φαΐ, ρούχα καθαρά και πολλή αγάπη. Τόση που περισσεύει και για τους μετανάστες, σε χωράφια, μάντρες, χοιροστάσια, εργοστάσια ακόμα και σε νεκροταφεία. Τα δειλινά γίνονται μια κομπανία που μαθαίνει και τραγουδά παραδοσιακά τραγούδια των πατρίδων τους, «το γιασεμί στην πόρτα σου». Κάνουν και συναυλίες τα καλοκαίρια, μαγειρεύουν, διασκεδάζουν, χαίρονται, ερωτεύονται και στις δύσκολες ώρες συντρέχουν ο ένας τον άλλο. Αυτό λέγεται ζωή. Όλοι τούτοι, όταν βλέπουν Πιτάκιδες να λυμαίνονται τον πλούτο του τόπου διακηρύττοντας, «This is Cyprus», χαμογελούν. Χαμογελούν γιατί ξέρουν. Τους ξέρουν κι εκείνους, ξέρουν κι εσάς που κατοικοεδρεύετε στο Λόφο. Εσάς που αποφασίσατε να τους χτυπήσετε στα κεφάλια με τα γκλοπ και να τους συνθλίψετε τα πρόσωπα με το κανόνι του νερού. Ξέρουν ποιοι έδωσαν τις διαταγές. Ξέρουν κι από ποιες «Υπηρεσίες» πήρε τους φακέλους που δημοσίευσε σαν ιδιότυπο who is who στο twitter ο Χρυσάνθεμος Αντιγραφέας, (που αντί να έχει αλλάξει επάγγελμα το παίζει Λάρι Κινγκ στο βούρκο)… Τα παιδιά εκείνα λοιπόν που ξέρουν διεφθαρμένους, διαπλεκόμενους και απατεώνες λευκού κολλάρου, το επόμενο Σάββατο (20.02.21) καθώς ξαναμαζεύονταν στο πάρκο Κολοκάση, συζητούσαν και Κυπριακό! Έλεγε λοιπόν ο ψηλός με τη μάσκα με την πεταλούδα, ότι «ο ΥΠΕΞ πουλεί φούμαρα και νομίζει ότι τον πιστεύει κανείς». Είχε δηλώσει στον Alpha ότι η ελληνική πλευρά δεν συζητά οτιδήποτε εκφεύγει από το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης, απορρίπτοντας στην ουσία μια βρετανική πρόταση που η Λευκωσία επιζητούσε. Ας τα πάρουμε με τη σειρά: Μετά το Κραν Μοντάνα, ο Ν. Αναστασιάδης άνοιξε την πύλη της κολάσεως καθώς συζητούσε πλέον λύση δύο κρατών- συνομοσπονδία, σε όποιο διπλωματικό και μη σαλόνι εμφανιζόταν (βλ. Αρχιεπίσκοπος, Τσαβούσογλου, κ.α.). Με την κρίση στο Αιγαίο να έχει κάπως εκτονωθεί, οι Γερμανοί επιχείρησαν να αναθερμάνουν το παγωμένο Κυπριακό, στο Βερολίνο. Ο Αναστασιάδης, δεινός παίκτης της απόρριψης, παρασκηνιακά ναρκοθετεί τη γερμανική πρωτοβουλία για να συνεχίσει απρόσκοπτα το συμπόσιο «χρυσών διαβατηρίων». Έπαιξε ακόμα λίγο με την καθυστέρηση αλλά όταν τα πράγματα έφτασαν στο Βαρώσι, στην έναρξη του εποικισμού και στην άτυπη 5+1, θυμήθηκε πάλι τους Εγγλέζους, για να διατυπώσουν πρόταση. Οι Βρετανοί πήραν υλικά των ΗΕ, από το Κραν Μοντάνα και διαμόρφωσαν πρόταση-σωσίβιο, την οποία όλοι όσοι δεν θέλουν λύση αποτάσσονται τώρα μετά βδελυγμίας παρόλο που, τα χαμένα στο Μον Πελεράν από τον Αναστασιάδη Βαρώσι και Μόρφου του επιστρέφονται με το Χάρτη Ακιντζί. Τουτέστιν, στο εδαφικό, η βρετανική φόρμουλα προτείνει τ/κ περιοχή με ποσοστό 28,2% – 29,2% με επιστροφή Βαρωσίων και Μόρφου. Στο περιουσιακό το τρίπτυχο: επιστροφή, αποζημιώσεις, ανταλλαγή. Οι δύο ιδρυτικές κοινότητες της ΚΔ μετεξελίσσονται σε κοινοτικά κυρίαρχα κρατίδια (Community States) της Κυπριακής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας (ΚΟΔ), με τη μία κυριαρχία. Η ΚΟΔ δεν θα υποβάλει ξανά αίτηση ένταξης σε ΟΗΕ και ΕΕ. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα έχει αρμοδιότητα σε: εξωτερική πολιτική, έλεγχο συνόρων, οικονομία, ασφάλεια, ιθαγένεια, έλεγχο εφαρμογής ελευθερίας διακίνησης, εγκατάστασης, ιδιοκτησίας και εργασίας σε όλη την Κύπρο. Υπουργικό Συμβούλιο με 6 Ε/Κ και 3 Τ/Κ υπουργούς, δύο ισότιμους συμπρόεδρους κι ένα «διακοσμητικό» Πρόεδρο. Η νομοθετική εξουσία σε ομοσπονδιακό επίπεδο θα αποτελείται από σώμα 36 ατόμων, 24 Ε/Κ και 12 Τ/Κ, με ασφαλιστικές δικλίδες για τη μειοψηφία. Τα κρατίδια, θα έχουν δικαίωμα σύναψης δικών τους συμφωνιών και σε θέματα ενέργειας, ενώ θα μπορούν να εγγραφούν σε διεθνή σώματα και να εκπροσωπούνται σε διεθνείς αθλητικές συναντήσεις κεχωρισμένα. Τα κρατίδια θα δίνουν συγκατάθεσή σε αποφάσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για διεθνή θέματα και την ΕΕ. Αν δεν υπάρχει ομοφωνία τότε η ΚΟΔ θα απέχει από τις ψηφοφορίες. Τα στρατεύματα κατοχής, θα αποχωρήσουν με την υπογραφή συμφωνίας λύσης. Η Τουρκία θα αποποιηθεί το δικαίωμα μονομερούς επέμβασης της Συνθήκης Εγγυήσεως ενώ θα παραμείνει μικρός αριθμός ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτων και οι εγγυήσεις για περίοδο 10 ετών. Αυτά όμως δεν αρκούν στον ΥΠΕΞ και τον Αναστασιάδη διότι δεν συζητούν «οτιδήποτε εκφεύγει από το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης», οξύμωρα απορρίπτοντας την πολιτική ισότητα για τους Τ/κ, όπως διακήρυττε μέχρι προχθές ο Πρόεδρος… Τώρα το υποδαυλίζει και στοχεύει να γίνει Τάσσος με άλλο ένα διάγγελμα…
Έτσι νοιώθοντας τον κλοιό της διχοτόμησης να σφίγγει, «τις ημέρες ἐκεῖνες ἔκαναν σύναξη μυστικὴ τὰ παιδιὰ καὶ λάβανε τὴν ἀπόφαση, ἐπειδὴ τὰ κακὰ μαντᾶτα πλήθαιναν στὴν πρωτεύουσα, νὰ βγοῦν ἔξω σὲ δρόμους καὶ σὲ πλατεῖες μὲ τὸ μόνο πρᾶγμα ποὺ τοὺς εἶχε ἀπομείνει: μιὰ παλάμη τόπο κάτω ἀπὸ τ’ ἀνοιχτὸ πουκάμισο, μὲ τὶς μαῦρες τρίχες καὶ τὸ σταυρουδάκι τοῦ ἥλιου. Ὅπου εἶχε κράτος καὶ ἐξουσία ἡ Ἄνοιξη», είπε προφητικά ο Ελύτης… και η πορεία εκείνη υπήρξε υποδειγματικά θριαμβευτική καθώς μια νέα ελπιδοφόρα γενιά, δήλωσε παρούσα!
