Ανέκαθεν, στην Κύπρο, υπήρχε η τάση να υιοθετούνται παντώς είδους αφηγήματα τα οποία προωθούνταν τεχνηέντως από συγκεκριμένους πολιτικούς, κόμματα, συγκεκριμένες ομάδες ή συμφέροντα. Όσοι ασχολούνται συστηματικά με την πολιτική ιστορία του τόπου έχουν κατά καιρούς καταγράψει πολλές περιπτώσεις όπου, σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια συγκεκριμένη αντίληψη επί σημαντικών ή άλλων ζητημάτων, προωθείτο τεχνηέντως ένα αφήγημα. Και ο στόχος πάντα επιτύγχανε γιατί υπήρχαν από τη μια οι «καλοθελητές» που αναλάμβαναν να προωθήσουν το συγκεκριμένο αφήγημα, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και το κατάλληλο κοινό που απορροφούσε εύκολα όσα άκουγε χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό.
Εσχάτως, παρατηρείται μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα αφήγημα το οποίο αφορά τον τέως γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ. Ακούγεται και γράφεται (με αφορμή μια πρόσφατη τη συνέντευξή του στην εφημερίδα Καθημερινή) ότι ο Άντρος Κυπριανού «πλήρωσε βαρύ τίμημα για τις θέσεις του στο Κυπριακό». Το συγκεκριμένο αφήγημα εξυπηρετεί το στόχο του προς δύο κατευθύνσεις: α) Ότι η πτώση που σημείωσαν τα ποσοστά του ΑΚΕΛ, επί δικής του γενικής γραμματείας, οφείλονταν κυρίως στις καθαρές (όπως τις χαρακτηρίζουν ορισμένοι) θέσεις του Α. Κυπριανού στο Κυπριακό, και β) Συνεπεία αυτής της πτώσης έχασε και την ηγεσία του κόμματος.
Αν κοιτάξει κανείς τα αριθμητικά δεδομένα, όπως αποτυπώνονται στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις, το συγκεκριμένο αφήγημα που προωθείται, αρχίζει να ξεθωριάζει. Ο Άντρος Κυπριανού ανέλαβε τα ινία του ΑΚΕΛ την 21η Ιανουαρίου 2009, ένα χρόνο μετά την εκλογική του Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Με ένα ΑΚΕΛ να εκπροσωπεί το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος: Στις βουλευτικές του 2006 είχε λάβει 34,13% και στις βουλευτικές του 2011 (τις πρώτες υπό την ηγεσία του) πήρε 32,67%. Με πέραν των 130 χιλιάδων Κύπριων εκλογέων να επιλέγουν το ΑΚΕΛ ως το κόμμα της αρεσκείας τους.
Στις πρώτες εκλογές επί Προεδρίας Αναστασιάδη, και αφού έχουν μεσολαβήσει κουρέματα καταθέσεων, κλείσιμο τράπεζας και πολλά άλλα, το ΑΚΕΛ – ως αξιωματική αντιπολίτευση – σημείωσε κάθετη πτώση εφτά μονάδων, 25,67%, και από τις 132 χιλιάδες που το ψήφισαν το 2011 το 2016 μόνο 90 χιλιάδες επέλεξαν το κόμμα της Αριστεράς. Σημειώνεται ότι την άνοιξη του 2016, οπόταν διενεργήθηκαν βουλευτικές εκλογές, ακόμα δεν είχαμε τις μεγάλες προσπάθειες στο Κυπριακό: Μον Πελεράν, Γενεύη, Κραν Μοντάνα. Το 2021, το ΑΚΕΛ πήγε στις βουλευτικές εκλογές έχοντας απέναντί του έναν Νίκο Αναστασιάδη να βαραίνεται και να κατηγορείται για σκάνδαλα (τα οποία κυριαρχούσαν στην δημόσια συζήτηση εκείνης περιόδου) ενώ το κόμμα της Αριστεράς του επέρριπτε την αποκλειστική ευθύνη για το ναυάγιο στο Κραν Μοντάνα. Στις εκλογές του 2021 το ΑΚΕΛ εξασφάλισε μόλις 80 χιλιάδες ψήφους, και ποσοστό 22,34%.
Ως ηγέτης της αντιπολίτευσης είχε το ευνοϊκότερο πολιτικό κλίμα για να ανεβάσει τα ποσοστά του κόμματός του. Πλην όμως στη διάρκεια των 4547 ημερών που ήταν γενικός γραμματέας το ΑΚΕΛ έχασε δέκα ποσοστιαίες μονάδες.
Αν γίνει δεκτό το αφήγημα ότι όλα αυτά οφείλονται στις «καθαρές θέσεις» του Άντρου Κυπριανού στο Κυπριακό, τότε η μπάλα πάει στο ΑΚΕΛ και στον νυν γενικό γραμματέα. Βάσει της λογικής, του αφηγήματος που προωθείται, κάποιοι θέλουν που ότι ο περίπου ο Άντρος Κυπριανού απομακρύνθηκε από την ηγεσία του του ΑΚΕΛ λόγω Κυπριακού; Δηλαδή ούτε ο Στέφανος Στεφάνου, ούτε το ΑΚΕΛ στην πλειοψηφία του συμφωνούσε με τις θέσεις του; Και πως γίνεται να μην συμφωνούσαν όλοι αυτοί όταν διαχρονικά από το ΑΚΕΛ επαναλαμβάνεται μονίμως η επωδός ότι στο κόμμα οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά και ότι «στο ΑΚΕΛ τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως στα αστικά κόμματα»;
Αντιλαμβανόμαστε ότι ο τέως ΓΓ ΑΚΕΛ ετοιμάζει βιβλίο το οποίο θα αναμένουμε με ενδιαφέρον να διαβάσουμε. Θα έχει ενδιαφέρον τι θα καταγράψει και κυρίως τι αποκαλύψεις θα γίνουν. Ας ελπίσουμε να μην είναι επανάληψη των γνωστών αφηγημάτων που και ο ίδιος προωθούσε στην μετά Κραν Μοντάνα περίοδο. Αλλά, ας μας επιτραπεί και μια παρατήρηση, πέραν των θεωρήσεων του Κυπριακού πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα είχε μια ολοκληρωμένη πολιτική γεωγραφία εάν περιλάμβανε και το κόμμα της Αριστεράς. Να τολμήσει αυτό που κανένας άλλος μέχρι στιγμής δεν τόλμησε.
