Απολογούμαι εξαρχής γιατί θα ανεβάσω για πολλοστή φορά το αίμα στο κεφάλι σας. δεν μπορεί, όμως, να χαρίζεται κανένας εμπαιγμός εκ μέρους των πολιτικάντηδων. Ιδίως από μερικούς, που ευαγγελίζονται το νέο πνεύμα στην πολιτική. Το σκηνικό το οποίο θα περιγραφεί αφορά τέσσερις συμβούλους της Κυβέρνησης. Δύο στο Προεδρικό και δύο σε υφυπουργείο. Αποτελεί μέρος του σάλου ο οποίος είχε προκληθεί μόλις ανέλαβε την εξουσία ο Χριστοδουλίδης. Όταν άρχισαν να φυτρώνουν σε ρόλο συμβούλου άτομα χωρίς στοιχειώδες πτυχίο.
Ολόκληρη η Βουλή, με εξαίρεση την Χαραλαμπίδου και μερικές ακόμη μονάδες, την περασμένη εβδομάδα έγινε ρεντίκολο επειδή κάποιοι επιχείρησαν την υστάτη να ανατρέψουν την ψήφιση ενός κρυστάλλινου νομοσχεδίου.
Υπενθυμίζουμε πως η τραγελαφική υπόθεση των περιβόητων συμβούλων, ξεκίνησε από προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίστηκε από την παρούσα. Ο όρος σύμβουλος έχει βιαστεί αγρίως. Από εκεί που έπρεπε σε μεμονωμένες περιπτώσεις να προσλαμβάνεται κάποιο άτομο με πραγματικά εξειδικευμένες σπουδές, σε δύσκολο τομέα που χρήζει όντως ειδικών τεχνοκρατικών γνώσεων, μετατράπηκε σε μέσο βολέματος ημετέρων. Σε κάποιες περιπτώσεις και σε χειριστές επικοινωνίας των υπουργών, λες και όλοι οι τεχνοκράτες των υπουργείων είναι αδύνατο να ανταποκριθούν. Όλα αυτά, βεβαίως, στη ράχη των φορολογούμενων πολιτών, που καλούνται να πληρώνουν ένα σωρό βολέματα.
Υπενθυμίζουμε ακόμη, πως στο ξεκίνημα της παρούσης διακυβέρνησης, όταν εμφανίστηκε μια προκλητική κατάχρηση του φαινομένου, χρειάστηκε η παρέμβαση του μπαμπούλα Οδυσσέα ώστε να πεισθεί ο νέος Πρόεδρος, που υποτίθεται ότι έφερνε νέο πνεύμα, να θέσει κριτήρια. Παίρνοντας σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή.
Αν και σε μια εβδομάδα συμπληρώνεται ένας χρόνος διακυβέρνησης, εντούτοις, το περιβόητο νομοσχέδιο δεν έχει ακόμη ψηφιστεί από τη Βουλή. Από μόνο του το γεγονός αποτελεί κορυφαία πρόκληση. Η ταχύτητα φωτός με την οποία ρυθμίζεται ένα τόσο απλό θέμα, είναι άξια να μας χαρίσει ένα μοναδικό ρεκόρ στα Γκίνες!
Δυστυχώς, υπάρχουν και χειρότερα. Συζήτησαν, λοιπόν, σε πάμπολλες συνεδρίες τους κανονισμούς του νομοσχεδίου το οποίο καθορίζει ως βασικό κριτήριο την κατοχή πτυχίου από κάποιον για να μπορεί να διοριστεί σε θέση συμβούλου. Βουλευτές κομμάτων της συγκυβέρνησης υπέβαλαν τροπολογίες ώστε να μην έχει αναδρομική ισχύ το νομοσχέδιο. Αυτό επιτρέπει σε τέσσερις συμβούλους οι οποίοι δεν κατέχουν πτυχίο να παραμείνουν στο Προεδρικό και σε ένα υφυπουργείο.
Το οξύμωρο είναι ότι η Κυβέρνηση, η οποία καίγεται για τους διορισμούς, τοποθετήθηκε ξεκάθαρα ότι δεν επιθυμεί οιανδήποτε αλλαγή επί του νομοσχεδίου. Τουτέστιν, κλείνει την πόρτα σε παραμονή των τεσσάρων αφού δεν κατέχουν πτυχία. Βουλευτές των συγκυβερνώντων κομμάτων, όμως, ζητούν το αντίθετο με τροπολογίες τους. Κακές γλώσσες ισχυρίζονται πως γίνεται εν γνώσει της Κυβέρνησης, ώστε να μην επωμισθεί η ίδια το κόστος. Δεν βάζουμε το χέρι στη φωτιά ότι ισχύει κάτι τέτοιο.
Προφανώς, όμως, οι εν λόγω βουλευτές εκτίθενται. Διότι αν ψηφίζεται νόμος για να κατέχουν πτυχίο οι υποψήφιοι προς διορισμό, πρέπει να ισχύει για όλους και δεν μπορεί να γίνεται εξαίρεση για μερικούς ημέτερους.
Υπάρχει, ωστόσο, κι άλλη παραδοξότητα και επιπρόσθετη πρόκληση. Αφού το θέμα έφυγε από την Επιτροπή Θεσμών και πήγε στην Ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση, ζητήθηκε αναβολή στην οποία συμφώνησαν όλα τα κόμματα (και το ΑΚΕΛ) και στάληκε πίσω στην Επιτροπή Θεσμών. Μάλιστα, η Αννίτα παρέβη και κανονισμούς της Βουλής διότι δεν επιτρέπεται να σταλεί πίσω και να κληθούν εμπλεκόμενοι για να συζητήσουν εκ νέου το θέμα.
Τι είναι το ζητούμενο αυτού του προκλητικού εφευρήματος; Πληροφορίες φέρουν την Πινδάρου να επιθυμεί να διασώσει κάποιους από τους τέσσερις συμβούλους, που είναι ημέτεροι, αλλά χωρίς να φανεί ότι αναλαμβάνει εκείνη το κόστος. Προς τούτο, επιδίωξε να κερδίσει χρόνο. Ελπίζοντας ότι στη χθεσινή συνεδρία στην Θεσμών, η Κυβέρνηση θα έκανε κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Πράγμα που δεν έγινε.
Υπό αυτά τα δεδομένα, όταν την ερχόμενη εβδομάδα το θέμα θα πάει εκ νέου στην Ολομέλεια, όλο το βάρος θα πέσει στον ΔΗΣΥ. Το ΑΚΕΛ θα καταψηφίσει τις τροπολογίες. Ακόμη και αν όλα τα κόμματα της συγκυβέρνησης τις ψηφίσουν, θα χρειάζεται τις ψήφους του ΔΗΣΥ για να περάσουν. Θα τολμήσει η Αννίτα να αναλάβει τέτοιο κόστος; Θα επρόκειτο για κορυφαία ανοησία και πρέπει να θεωρείται μηδενικής πιθανότητας.
Εκείνο, ωστόσο, που έχει σημασία, είναι όλο αυτό το γελοίο παιγνίδι. Πόσο εύκολα οι πολιτικάντηδες επιχειρούν βολέματα, αλλάζοντας ακόμη και νομοσχέδια. Πώς νεοφανείς ηγετίσκοι θέλουν να ποδοπατήσουν αρχές, χωρίς όμως, να τσαλακώσουν το προφίλ τους. Στην τελική, με πόσο θράσος εμπαίζουν τον δύσμοιρο λαό… Κατάντημα λέγεται!
