Ορισμένες φορές είναι για να διερωτάται κάποιος με ποιο τρόπο λειτουργούν τα πράγματα σε αυτό τον τόπο και με ποια σοφία κάποιοι παίρνουν αποφάσεις και ψηφίζουν νομοθεσίες. Δεν ξέρεις επίσης αν πρέπει γελάσεις ή να κλάψεις με κάποιες καταστάσεις και τον τρόπο με τον οποίο οι πολιτειακοί άρχοντες, αντιμετωπίζουν τους πολίτες.
Το μόνο δεδομένο είναι ότι τίποτα δεν πρέπει να μας εκπλήττει διότι η παραδοξότητα, τείνει να γίνει κανονικότητα.
Στο χθεσινό ρεπορτάζ του συναδέλφου Φάνη Μακρίδη γίνεται αναφορά στην περίπτωση του Υπουργού Οικονομικών Μάκη Κεραυνού, ο οποίος λαμβάνει και σύνταξη ως πρώην Υπουργός Οικονομικών, αλλά και μισθό ως νυν Υπουργός. Ναι, ακριβώς αυτό. Παίρνει σύνταξη διότι υπηρέτησε ως Υπουργός Οικονομικών επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου, την οποία συνεχίζει να λαμβάνει και σήμερα που είναι ξανά Υπουργός Οικονομικών και πληρώνεται κανονικά τον μισθό του ως Υπουργός. Και αυτό θεωρείται ως κάτι φυσιολογικό και λογικό διότι προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία.
Συμμετέχει μάλιστα και στις συζητήσεις εκ μέρους της εκτελεστικής εξουσίας για ρύθμιση του θέματος των πολλαπλών ωφελημάτων/συντάξεων αξιωματούχων μετά την ετοιμασίας των σχετικών νομοσχεδίων για ρύθμιση του θέματος και την αντιπαράθεση που είχε προκύψει με την Βουλή.
Νομοσχέδια, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω, αντικαθιστούν τις πολλαπλές συντάξεις με φιλοδωρήματα πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και κάποιοι θεωρούν πώς έχουν να κάνουν με αφελείς ιθαγενείς που δεν αντιλαμβάνονται τι γίνεται.
Επανερχόμενοι όμως στο θέμα του Υπουργού Οικονομικών, ο Μάκης Κεραυνός απάντησε στον «Φ» όταν ρωτήθηκε για να σχολιάσει τις πληροφορίες το εξής: «Πρώτα απ΄ όλα να διευκρινίσω ότι η σύνταξη ήταν ένα ποσό της τάξεως των 458 ευρώ, ενώ από το 2014-15 ανήλθε στα 1.070 ευρώ. Με την ανάληψη των καθηκόντων μου το 2023, το πρώτο θέμα που έθεσα στο Γενικό Λογιστήριο ήταν αυτό. Είπα ότι δεν γίνεται να παίρνω και σύνταξη και μισθό ως Υπουργός Οικονομικών. Μού απάντησαν ότι θα ανέτρεπα το ισχύον καθεστώς. Επικαλέστηκαν δικαστική απόφαση και γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας. Η Νομική Υπηρεσία είναι ο νομικός σύμβουλος του κράτους και είμαι υπόχρεος να την λαμβάνω υπόψιν».
Σημειώνεται μάλιστα στο ρεπορτάζ πώς σε άλλο σημείο των τοποθετήσεών του ο κ. Κεραυνός δήλωσε πώς «δεν σημαίνει ότι προσωπικά συμφωνώ με αυτό το θέμα και συγκεκριμένα με το γεγονός ότι παίρνω και σύνταξη».
Καλά, πώς γίνεται κάποιος να διαφωνεί με κάτι, αλλά να συνεχίζει να απολαμβάνει τα οφέλη μιας πρόνοιας με την οποία διαφωνεί; Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν υπερισχύει η νομιμότητα αλλά η ηθική πτυχή του θέματος.
Ο Μάριος Καρογιάν για παράδειγμα γιατί αποποιήθηκε τη σύνταξη του ως πρώην Πρόεδρος της Βουλής, όταν επανεξελέγη βουλευτής το 2021; Ο Γιαννάκης Ομήρου, γιατί δεν δέχθηκε να λαμβάνει δύο συντάξεις. Ούτε ο Νίκος Αναστασιάδης όταν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας λάμβανε σύνταξη βουλευτή, ούτε ο Ιωάννης Κασουλίδης όταν ήταν Υπουργός Εξωτερικών έπαιρνε σύνταξη είτε ως πρώην βουλευτής, είτε ως πρώην Υπουργός Εξωτερικών. Η περίπτωση του Μάκη Κεραυνού, ο οποίος επικαλείται την γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας, γιατί είναι διαφορετική;
Προηγήθηκε ο Αλέξης Γαλανός, ο οποίος αποποιήθηκε το μισθό του ως πρόεδρος της Βουλής, και αυτός κατατίθετο στην Παγκύπρια Ένωση Προσφύγων.
Κι από καθαρά νομικής πτυχής, το θέμα των πολλαπλών συντάξεων παραμένει ύψιστη πρόκληση για την κοινωνία. Πώς είναι δυνατό να υπάρχει νομοθετική στρέβλωση και να μην έχει ακόμα διορθωθεί; Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ως απολύτως λογικό και φυσιολογικό να παίρνει ένας κρατικός αξιωματούχος δύο και τρεις συντάξεις, ενώ την ίδια ώρα ο μέσος πολίτης να δεινοπαθεί για να τα βγάλει πέρα με την καθημερινότητα του;
Το θέμα των πολλαπλών συντάξεων αποτελεί τεράστια πρόκληση για την κοινωνία και πρέπει να επιλυθεί άμεσα. Ούτε πολλαπλές συντάξεις, ούτε φιλοδωρήματα, ούτε άλλες περίεργες συνταγές. Μία σύνταξη στο 65ο έτος της ηλικίας για όλους.
