Υπάρχουν περιπτώσεις που η ηλικία δεν θα πρέπει να παίζει κανένα ρόλο στην απόδοση δικαιοσύνης (όπως για παράδειγμα στη διάπραξη σεξουαλικών εγκλημάτων και κυρίως σε περιπτώσεις παιδεραστίας). Η περίπτωση του 82χρόνου Χρύσανθου από την Άλασσα όμως, δεν είναι τέτοια. Είναι ένας άνθρωπος καταβεβλημένος που διέπραξε έγκλημα για να υπερασπιστεί την περιουσία του. Δεν θα έπρεπε να πυροβολήσει εναντίος ενός ανθρώπου που δεν τον απειλούσε άμεσα. Οι έρευνες έδειξαν πως ο κλέφτης είχε ήδη εξέλθει όταν άκουσε τον ιδιοκτήτη να βγαίνει από το σπίτι. Οπόταν, δεν υπήρχε άμεση απειλή και ο 82χρόνος, όσο δίκαιο και να είχε αφού είχε ήδη πέσει θύμα κλοπής τρεις φορές, δεν έπρεπε να πυροβολήσει. Θα μπορούσε να είχε σκοτώσει τον άνθρωπο, ο οποίος ναι, αποπειράθηκε να κλέψει, ναι, μπήκε σε ξένη περιουσία, ναι, παραβίασε το ιδιωτικό χώρο ενός άλλου ανθρώπου.

Δεν παίρνουμε όμως το νόμο στα χέρια μας. Το μήνυμα αυτό θέλησε να στείλει το δικαστήριο καταδικάζοντας τον 82χρόνο σε 2.5 χρόνια φυλάκιση. Ποινή η οποία θεωρείται (και είναι) αυστηρή, αλλά και εξοντωτική για τον συγκεκριμένο καταδικασθέντα, εξ ου και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν τη δήλωση του προέδρου για απονομή χάρης. Κίνηση που θα αποτελούσε παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης για αυτό κι ο γενικός εισαγγελέας διαφώνησε με την πρόθεση του προέδρου. Μόνη λύση παρέμεινε η έφεση, η οποία καταχωρήθηκε στις 14 Μαρτίου. Πέραν του ενός μηνός, χωρίς ακόμα να προγραμματιστεί η εκδίκαση της. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να προδικάσει την απόφαση, αλλά αποτελεί μία ελπίδα για τον 82χρόνο και τους οικείους του.

Η δικαιοσύνη όμως δεν βιάζεται. Είτε 28χρόνος αναμένει την ετυμηγορία, είτε 82χρόνος, το ίδιο και το αυτό. Δεν κάνει διακρίσεις η δικαιοσύνη, όσο κι αν ο χρόνος μετρά διαφορετικά σε κάθε περίπτωση.

Ο 82χρόνος Χρύσανθος έχει πάρει το μήνυμα και σίγουρα η φυλάκιση, που εκτός από την τιμωρία, αποσκοπεί και στην αναμόρφωση, δεν έχει τίποτα να του προσφέρει προς αυτό τον σκοπό. Να επαναλάβει το αδίκημα, από δύσκολο έως αδύνατο είναι, σύμφωνα με τα δεδομένα της συγκεκριμένης περίπτωσης.

Κι ενώ οι φυλακές έχουν από καιρό ξεπεράσει τον αριθμό που δύνανται να «φιλοξενούν», ένας ηλικιωμένος άντρας, εξουθενωμένος από την περιπέτεια, δεν μπορεί να εκτίσει την ποινή του με άλλο τρόπο. Πρέπει να κλειστεί σε ένα κελί.

Δεν μπορεί να βρεθεί κάποια λύση ώστε ούτε η δικαιοσύνη να παροπλίζεται αλλά ούτε απάνθρωπη να γίνεται; Αν μη τι άλλο δεν μπορεί η εκδίκαση της έφεσης να εξεταστεί κατά προτεραιότητα λόγω ειδικών συνθηκών ώστε να ξέρει –αν μη τι άλλο- πως δεν έχει τίποτα να περιμένει ο άνθρωπος;