Υποψήφιος ευρωβουλευτής στην Ελλάδα (αριστερών πεποιθήσεων αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρηθεί αριστερό κόμμα) σε μία συζήτηση για τη βία κατά των γυναικών και τις αυξανόμενες γυναικοκτονίες στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, εξέφρασε την άποψη πως το πρόβλημα οφείλεται στο ότι οι γυναίκες διαλέγουν λάθος άντρες: «Εγώ δεν βλέπω να έχει πρόβλημα η γυναίκα στην Ελλάδα και γενικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκτός, αν θέλει να έχει. Δηλαδή αν πάρει έναν σατράπη ο οποίος την κακοποιεί και δεν μιλάει και κάθεται και το ανέχεται, είναι πρόβλημά της, έτσι;».
Φυσικά υπήρξε μεγάλη αντίδραση και ο κύριος έπαψε να είναι υποψήφιος, οι απόψεις του όμως παραμένουν ακλόνητες κι είναι –δυστυχώς- διάχυτες στις κοινωνίες, που γίνονται όλο και πιο ακραίες, όλο και πιο συντηρητικές, όλο και πιο μισαλλόδοξες. Και το θέμα μας αφορά όλους. Ο Σύνδεσμος για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ) έδωσε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία 800 γυναίκες στην Κύπρο είναι υποψήφια θύματα γυναικοκτονίας. Ο αριθμός αυτός πηγάζει από τα περιστατικά που διαχειρίζεται (3.300 περιπτώσεις τον χρόνο). Από αυτές τις περιπτώσεις κρίνεται πως 800 γυναίκες είναι σε κίνδυνο.
Την ίδια ώρα, η βρετανική εφημερίδα Guardian καταπιάστηκε με το θέμα, κάνοντας ένα παραλληλισμό με τα ειδώλια του αρχαίου κυκλαδικού πολιτισμού. «Οι περισσότερες από τις κυκλαδικές μορφές είναι γυναικείες, κατά τη διάρκεια ή μετά την εγκυμοσύνη, όπως αποδεικνύεται από τις διογκωμένες κοιλιές που σχηματίζουν ένα ελαφρώς προεξέχον τόξο ή τα επίπεδα στομάχια με ανάγλυφες γραμμές που συμβολίζουν τις ραγάδες. Η γονιμότητα ήταν σημαντικό να λατρεύεται σε τέτοιους πολιτισμούς – και από τη συλλογή των σωζόμενων γυμνών γυναικείων ειδωλίων φαίνεται ότι τα σώματα των γυναικών ήταν ιδιαίτερα σεβαστά για τις θαυματουργές δυνάμεις τους» γράφει η Κέιτι Χέσελ επισημαίνοντας: «Τα σώματα είναι για να τιμώνται, όχι να αντικειμενοποιούνται, να τυγχάνουν εκμετάλλευσης ή να καταστρέφονται». Κι αφού θέτει την ανάγκη για δράσεις εξηγεί το αυτονόητο: «Αν και είναι καλό οι γυναίκες να νιώθουν ότι μπορούν να βρουν καταφύγιο, τι γίνεται με τα παιδιά που ίσως φροντίζουν; Δεν πρέπει να είναι τα θύματα που καλούνται να φύγουν, που πρέπει να υπομείνουν τέτοιες συμπεριφορές. Πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς παντού, ανά πάσα στιγμή. Αυτό που επείγει είναι η ανάγκη εκπαίδευσης. Αν και αυτά τα κυκλαδίτικα ειδώλια προέρχονται από έναν πολύ παλιό πολιτισμό μπορούμε να μάθουμε από αυτά. Με τα ήρεμα χαρακτηριστικά και τις όμορφες καμπύλες τους, που έχουν επιβιώσει από πολέμους, σεισμούς, επαναστάσεις και άλλα, μας διδάσκουν για την ομορφιά των σωμάτων, την ανάγκη να προστατεύονται, όχι να καταστρέφονται – και να σεβόμαστε τις απίστευτες ικανότητές τους ως δότες ζωής», αναφέρει το άρθρο. Η γυναίκα ωστόσο είναι πολλά πράγματα πέρα από δότης ζωής κι ο σεβασμός δεν πρέπει να περιστρέφεται γύρω από αυτό.
