Ποιες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης και ποιες ευρωεκλογές; Εδώ βρισκόμαστε σε πιο σοβαρή προεκλογική εκστρατεία. Αυτήν που αφορά τις προεδρικές εκλογές του 2028! Όχι, η στήλη δεν τα έχει χάσει. Δεν είδε κάποιο όνειρο ψες και επηρεάστηκε. Ούτε υπερβάλλει. Η κοινωνία, μέσα στις έγνοιες της καθημερινότητας και τον βομβαρδισμό εξελίξεων τοπικών και διεθνών, δεν εστιάζει σε γεγονότα τα οποία συνήθως δεν τους δίδεται σημασία. Εμείς, όμως, καθηκόντως τα παρακολουθούμε. Και είναι εξόφθαλμο πια. Το Προεδρικό και η Πινδάρου ευρίσκονται σε πρόωρη προεκλογική εκστρατεία. Το πρόγραμμα του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Προέδρου της Βουλής φωνάζει ποια είναι η στόχευση και των δύο.
Χριστοδουλίδης και Αννίτα ανταγωνίζονται ποιος θα παραστεί σε περισσότερες κοινωνικές εκδηλώσεις, ποιος θα κόψει τις περισσότερες κορδέλες, ποιος θα κάνει τις περισσότερες χειραψίες και θα μοιράσει τις περισσότερες αγκαλιές.
Ο πρώτος δίδει ρεσιτάλ δημοσίων σχέσεων εδώ και καιρό. Πριν καν εκλεγεί. Άλλωστε, αυτό το ταλέντο αξιοποίησε τα μέγιστα ώστε για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία του τόπου να έχουμε Πρόεδρο ο οποίος εξελέγη χωρίς την στήριξη ενός εκ των δύο μεγάλων κομμάτων.
Η δεύτερη βρέθηκε στο υπ’ αριθμόν δύο πολιτειακό αξίωμα σε χρόνο ρεκόρ και με ταχύτητα φωτός. Έχοντας διαπιστώσει πόσο επιτυχημένη είναι η συνταγή την οποία ακολούθησε ο Χριστοδουλίδης, την επαναλαμβάνει με υποδειγματική ακρίβεια.
Πρύτανης των δημοσίων σχέσεων ο ένας, master of the game η άλλη. Όταν τους ακούτε να ευαγγελίζονται το σύγχρονο πολιτικό πνεύμα, τις δημόσιες σχέσεις να σκέφτεστε. Επειδή, όμως, στο παιγνίδι αυτό οι παίκτες είναι δύο (στο μέλλον σίγουρα θα εμφανιστούν κι άλλοι) δεν είναι αρκετές οι χειραψίες, οι αγκαλιές και η παρουσία σε κοινωνικά events. Υπάρχουν και οι πολιτικές ενέργειες. Εκείνες τις οποίες κυνηγούν και οι δύο με προεξάρχοντα στόχο τις εντυπώσεις της κοινωνίας. Σε αυτό το κομμάτι καταγράφονται, λοιπόν, και συγκρούσεις. Είτε επειδή ένας εκ των δύο «κλέβει» τις εντυπώσεις από τον άλλο, είτε επειδή εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αφεθεί ο άλλος χωρίς αντίλογο.
Κλασικό παράδειγμα ήταν προ διμήνου η περιβόητη σύσκεψη για την τοπική αυτοδιοίκηση και τα προβλήματα στην εφαρμογή της μεταρρύθμισης. Έσπευσε η Αννίτα να συγκαλέσει σύσκεψη κομμάτων στη Βουλή. Σιγά μην την άφηνε το Προεδρικό να κάνει παιγνίδι. Άρον-άρον συγκάλεσε δική του σύσκεψη μια μέρα προηγουμένως. Τόσο πολύ εξόργισε την Αννίτα, που σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, στην Πινδάρου ακούστηκαν θόρυβοι ανάλογοι με εκείνους επί εποχής Νίκαρου, όταν εκσφενδόνιζε τασάκια!
Υπήρξε κι άλλη χαρακτηριστική περίπτωση. Για καιρό στη Βουλή επιδίωκαν κατάργηση του ετήσιου τέλους 350 ευρώ από τις εταιρείες. Η στάση της Κυβέρνησης ήταν μόνιμα αρνητική. Επικαλείτο πως τα έσοδα ήσαν υπολογισμένα στον κρατικό προϋπολογισμό και δεν μπορούσε να τα αφαιρέσει. Την ημέρα, όμως, που το θέμα είχε μπει στην ημερήσια διάταξη της ολομέλειας της Βουλής για να ψηφισθούν διάφορες σχετικές προτάσεις νόμου, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε κατάργηση της εισφοράς. Έστειλε νομοσχέδιο με τη μορφή του κατ’ επειγόντως για να ψηφισθεί αυθημερόν στη Βουλή, όπως και έγινε. Κίνηση ματ. Σιγά μην άφηναν χιλιάδες εταιρείες να χρωστάνε χάρη στα κόμματα και όχι στο Προεδρικό.
Ένας ανάλογος ανταγωνισμός βρίσκεται σε εξέλιξη και με τις περιβόητες πολλαπλές συντάξεις. Όταν η Αννίτα αντιλήφθηκε την εκρηκτική κατάσταση εντός της κοινωνίας, αποφάσισε να βγει μπροστά και να στηρίξει την ανάγκη κατάργησής τους. Ανάλογη στάση και από το Προεδρικό. Ανατέθηκε στο υπουργείο Οικονομικών να βρεθεί φόρμουλα. Για τα μάτια του κόσμου. Διότι οι προτάσεις Κεραυνού κορυφώνουν την οργή του κόσμου. Πολλαπλά φιλοδωρήματα αντί πολλαπλών συντάξεων. Βγάζει χρήματα από τη μια τσέπη και τα βάζει στην άλλη. Υπενθυμίζουμε ότι ο εν λόγω υπουργός λαμβάνει και πολλαπλές συντάξεις και μισθό ενώ ο ίδιος ο Πρόεδρος λαμβάνει και μισθό και σύνταξη. Με την πρόταση Κεραυνού, μάλιστα, σε ενδεχόμενο δεύτερης θητείας, ο Πρόεδρος θα λάβει ένα χρυσοφόρο φιλοδώρημα €852.000!
Βεβαίως, κάποιος θα αναρωτηθεί προς τι η σημερινή αναφορά. Αν είναι κακό να υπάρχει πολιτική φιλοδοξία. Το πρόβλημα προκαλείται από την στιγμή κατά την οποία ένας πολιτικός επιτρέπει στις φιλοδοξίες του να επηρεάζουν την δράση του από το αξίωμα το οποίο υπηρετεί. Στην προκειμένη περίπτωση, και οι δύο αντίπαλοι σε αυτή την πολιτική παρτίδα σκακιού, τρέμουν να μην τσαλακώσουν το προφίλ τους. Αποφεύγουν τη σύγκρουση με κατεστημένα και συμφέροντα και περιορίζονται μόνο σε μερικές αναγκαίες πολιτικές συγκρούσεις όταν πρόκειται να θιγούν τα δικά τους συμφέροντα.
Αυτό, όμως, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τους ηγέτες. Να τρέμουν και τη σκιά τους. Όταν βαδίζουν στην πολιτική με γνώμονα τις δημόσιες σχέσεις και την εντυπωσιοθηρία, αναπόφευκτα ζημιώνει το δημόσιο συμφέρον. Επειδή αφήνονται στο περιθώριο όσα απαιτούν σκληρή γλώσσα, χτύπημα γροθιάς στο τραπέζι και δυναμικές αποφάσεις.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των ημερών με την ντροπιαστική ενέργεια της Μπακογιάννη στο Συμβούλιο της Ευρώπης για το Κόσσοβο. Οι ηγέτες ποιούν τη νήσσα ενώ γνωρίζουν ότι του ολισθήματος έπεται το ψευδοκράτος με ανάλογο αίτημα. Δυστυχώς, δεν είμαστε ούτε καν στα μισά του 2024 και το 2028 φαντάζει πολύ μακρινό…
