Για πρώτη φορά από την ημέρα που ο ανεκδιήγητος Αναστασιάδης τόλμησε να διορίσει δύο υπουργούς του στην ηγεσία ενός τόσο σημαντικού θεσμού όπως είναι η Νομική Υπηρεσία, θα συμφωνήσω με τον Γενικό και τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα. Ναι, να αποταθείτε στο Ανώτατο Δικαστήριο και να απαιτήσετε την παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη για λόγους ανάρμοστης συμπεριφοράς.
Όχι επειδή πιστεύουμε πως ο Γενικός Ελεγκτής είναι ανίκανος ή αμελής στην εργασία του. Κάθε άλλο. Αλλά επειδή αυτό το ανέκδοτο περί παύσης του, το οποίο ξεκίνησε ο ανεκδιήγητος που σας διόρισε, πρέπει να τελειώσει.
Ναι, ο Οδυσσέας είναι «ενοχλητικός» για τους πάντες στο δημόσιο. Ναι, ασχολείται και με ήσσονος σημασίας θέματα. Ναι, έχει και εμμονές ακόμη και με θέματα τρίχες. Είναι, όμως, όνομα και πράγμα: Γενικός (στην κυριολεξία) Ελεγκτής. Πράττει ότι δεν έπρατταν οι προκάτοχοί του. Δεν περιορίζεται σε μια απλή καταγραφή παρατυπιών. Αυτό δεν θα είχε το παραμικρό νόημα. Τα βγάζει στη φόρα απανωτά. Και κυρίως, τα πολεμάει. Όντας, πλέον, στην εποχή της κυριαρχίας της διαφθοράς, ένας τέτοιος «μπαμπούλας» είναι θησαυρός.
Στην προκειμένη περίπτωση έφτασε στο σημείο να αγγίξει ακόμη και την ηγεσία της Νομικής Υπηρεσίας. Κι εδώ αρχίζει η περιβόητη «ανάρμοστη» συμπεριφορά την οποία επικαλείται ο Σάββας Αγγελίδης. Τόλμησε ο αφιλότιμος να προβεί σε καταγγελίες εναντίον του στην Αρχή κατά της Διαφθοράς. Το έπραξε από καπρίτσιο;
Του έγιναν συγκεκριμένες καταγγελίες. Τι έπρεπε να κάνει; Επειδή αφορούν τον Β.Γ.Ε., να τις αγνοήσει για να μην θιχτεί; Να τις στείλει για να τις διερευνήσουν στη Νομική Υπηρεσία; Μα είναι δυνατόν κάποιος στη Ν.Υ. να διερευνήσει καταγγελίες σε βάρος του Β.Γ.Ε.; Έπραξε αυτό που επιτάσσει η λογική. Τις παρέπεμψε στο καθ’ ύλην αρμόδιο σώμα. Γι’ αυτό δημιουργήθηκε η Αρχή κατά της Διαφθοράς (ασχέτως αν η στήλη πιστεύει ότι, όπως την ψήφισαν, θα αποδειχτεί αναποτελεσματική).
Ο Σ. Αγγελίδης προτάσσει το ότι μετά την απόφαση της Αρχής στην πρώτη υπόθεση, όπου τον απάλλαξε από την κατηγορία, δεν έπρεπε να δώσει συνέχεια ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης και να συνεχίσει να την σχολιάζει. Μα η απόφαση της Αρχής αυτή καθεαυτή είναι που αφήνει σκιές.
Στο πόρισμά της δεν αποδίδεται ενέργεια διαφθοράς στον κ. Αγγελίδη. Ωστόσο, διατυπώνεται σαφώς η παραδοχή ότι ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας υπέγραψε αναστολή ποινικής δίωξης κατηγορούμενου, τον οποίο είχε στο παρελθόν εκπροσωπήσει ως δικηγόρος σε άλλη ποινική υπόθεση. Η απάντηση του κ. Αγγελίδη ότι δεν είχε συνδέσει το όνομα του κατηγορούμενου με εκείνο του πρώην πελάτη του, επιτρέπει στον καθένα να δώσει διαφορετική ερμηνεία. Αναμφίβολα δεν αποτρέπει τη σκιά καχυποψίας από κάποιους.
Λοιπόν, επειδή η ιστορία αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί, σας προκαλώ να μην κάνετε πίσω. Να πάτε στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Αν και η στήλη αμφιβάλλει πολύ κατά πόσο θα το αποτολμήσετε τελικά. Βλέπετε, αν τολμήσετε να ανοίξετε ένα τέτοιο κεφάλαιο, ζητώντας το κεφάλι του Γενικού Ελεγκτή, θα προκληθεί σαματάς. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο Ελεγκτής κρίνεται από την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας (επιβεβαιώθηκε και από δημοσκόπηση του «Φ» τον περασμένο μήνα) ως ο πλέον –και με διαφορά- αξιόπιστος θεσμός.
Είναι και ότι πρέπει να επιμετρήσετε τι έπεται σε περίπτωση αποτυχίας σας. Στοιχειώδης ευθιξία επιτάσσει να πάτε σπίτι σας. Δεν είναι παίξε γέλασε ένα τέτοιο κεφαλαιώδους σημασίας θεσμικό θέμα. Όποιος διαθέτει τα κότσια να το ανοίξει, πρέπει να διαθέτει και το κότσια να το κλείσει αναλαμβάνοντας εμπράκτως και την ευθύνη. Αυτό είχε υποδείξει η στήλη και στον προηγούμενο Γενικό Εισαγγελέα όταν οδήγησε τον Βοηθό του ενώπιον του Δικαστικού Συμβουλίου. Σε εκείνη την περίπτωση, όμως, επρόκειτο για υπόθεση διαφθοράς. Τώρα; Ανάρμοστη συμπεριφορά; Χαμένη η υπόθεση κύριε Αγγελίδη.
Ανεξαρτήτως του τι θα πράξουν τελικά οι επικεφαλής της Ν.Υ., απογοήτευση προκαλεί και η ποντιοπιλατική στάση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο ισχυρισμός ότι αφορά δύο ανεξάρτητους θεσμούς και γι’ αυτό δεν παρεμβαίνει αποτελεί επιχείρημα για αμαθή παιδάρια. Όταν σείεται συθέμελα ο τόπος από την σύγκρουση δύο κορυφαίων θεσμών, το κόστος πλήττει και την πολιτεία και το κράτος και κατ’ επέκταση το λαό.
Ως εκ τούτου, έχει καθήκον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ρίξει το πολιτικό βάρος του αξιώματός του για να πετύχει εξομάλυνση ή έστω ξεκαθάρισμα των διαφορών. Ένας σοβαρός Πρόεδρος αυτό πράττει και δεν επιλέγει να νίψει τας χείρας του. Έτσι αξιοποιείται το πολιτικό βάρος ενός ηγέτη. Για όποιον το διαθέτει βεβαίως!
