Σταματάς σ’ ένα κατάστημα καθ’ οδόν προς τη δουλειά σου, να πάρεις τον καφέ σου κι ένα κουλούρι, που κοστίζουν περίπου €4.
Δεν έχεις λεφτά επάνω σου και δίνεις τραπεζική κάρτα. Για αυτήν την συναλλαγή, αλλά και για κάθε άλλη που αφορά τους λιανοπωλητές λαϊκών αγορών, περίπτερα, ταξί και άλλα, οι πωλητές επιβαρύνονται με προμήθεια 1% από τις τράπεζες. Αισχρό.
Και επειδή η ελληνική κυβέρνηση το κατάλαβε αυτό, παραδεχόμενη ότι οι χρεώσεις στα μικρά ποσά είναι παράλογα μεγάλες, αποφάσισε να προωθήσει άμεσα νομοθετική ρύθμιση που θα τις μειώνει κατά το ήμισυ, δηλαδή κατά 50% για ποσά έως €10.
Εντάξει! Είπαμε να τις στηρίξουμε τις τράπεζές μας (που ειρήσθω εν παρόδω η διάσωσή τους κόστισε στον Έλληνα φορολογούμενο πάνω από €50 δισ. τον καιρό των μνημονίων), αλλά όχι και να παίρνουν, προμήθεια 1% για καφέ και κουλούρι. Τα λιγούρια!
Όπως σημειώνει και στο Capital.gr ο αρθρογράφος Κώστας Στούπας, «δεν είναι μόνο τα POS, (Σημ: που υποχρεωτικά πλέον πρέπει να έχουν όλα τα καταστήματα, όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ταξί, λαϊκές αγορές, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, κ.ά.), αλλά συνολικότερα οι προμήθειες που επιβάλλουν οι τράπεζες για όλες τις συναλλαγές. Για να μεταφέρει κάποιος ηλεκτρονικά 100-200 ευρώ από έναν λογαριασμό σε άλλον διαφορετικής τράπεζας, χρεώνεται με 2-3 ευρώ. Λες και τα μεταφέρουν με κούριερ ή με τα πόδια…».
Χώρια που, εάν ακούσεις πλέον τις διαφημίσεις των τραπεζών, με τα διακοποδάνεια, για όσες πιστωτικές κάρτες θέλει κάποιος και άλλα πολλά, θα νομίσεις πως το ρολόι γύρισε πίσω σε εκείνες τις αλησμόνητές μέρες που κι απέξω να περνούσες από τράπεζα, σε τραβούσαν μέσα, σου έταζαν λαγούς με πετραχήλια, χωρίς καν να εξετάσουν αν πληρούσες βασικές προϋποθέσεις για δανεισμό, …, και ότι ακολούθησε είναι history.
Είναι;…
Ένας άθλιος προβοκάτορας που γνωρίζω πολύ καλά, με πήρε τηλέφωνο χθες και, αναφερόμενος στην κατά τα φαινόμενα συμπεφωνημένη (ή και καλά δεμένη από όλες τις μπάντες…) παύση των υπηρεσιών του Γενικού Ελεγκτή, μου είπε «αναρωτιέμαι εάν το επιχείρημα περί ανάρμοστης συμπεριφοράς είναι πραγματικός λόγος, ή πρόφαση εν αμαρτίαις, για να έχει λυσσάξει τόσο πολύ η Νομική Υπηρεσία της Κύπρου να τον ξεκάνει;».
Επειδή όμως δεν κατέχω καλά τα νομικά, όπου το «ανάρμοστον» μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες, του γύρισα τη πλάτη του άθλιου προβοκάτορα και τον άφησα με την απορία. Θύμωσα πολύ με τον εαυτό μου…
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας, σε μια κίνηση που αποσκοπεί στην αύξηση της στρατολόγησης στη χώρα, αποφάσισε να αποκλείσει την πρόσβαση στις προξενικές του υπηρεσίες στο εξωτερικό ανδρών σε στρατεύσιμη ηλικία που ζουν στο εξωτερικό.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα, δήλωσε: «Ένας άνδρας σε ηλικία στρατεύσιμη που έφυγε από την χώρα του λόγω πολέμου και πήγε στο εξωτερικό, δείχνει να μην ενδιαφέρεται για την επιβίωση της, αλλά επιστρέφει θέλει να απολαμβάνει τις υπηρεσίες της. Όχι! Δεν λειτουργεί με αυτόν το τρόπο το κράτος μας. Πόσω μάλλον όταν είναι σε πόλεμο».
Όπως διαβάζω στη βρετανική «Guardian», από την εισβολή της Ρωσίας το 2022, οι άνδρες ηλικίας μεταξύ 18 και 60 ετών πρέπει να παραμείνουν στην Ουκρανία, εκτός εξαιρέσεων που να έχουν εγκριθεί από τις Αρχές. Η βάση δεδομένων της Eurostat εκτιμά ότι περίπου 4,3 εκατομμύρια Ουκρανοί ήταν εγγεγραμμένοι σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον Ιανουάριο του 2024, εκ των οποίων περίπου το 20% είναι ενήλικες άνδρες – δηλαδή, περίπου 860.000 άτομα.
Σκέψη της Ημέρας σήμερα, από τον Σοφό του γελοιογράφου Αρκά: «Αν στις δύσκολες ώρες που περνάτε, βρεθεί κάποιος, να σας πει μια γλυκιά κουβέντα, να σας σφίξει το χέρι, να δείξει ότι νοιάζεται για σας, να σας δώσει και πάλι την ελπίδα για το αύριο, τότε να ξέρετε ότι πλησιάζουν εκλογές».
