Στην Κύπρο λίγοι τον ήξεραν. Βρέθηκαν, όμως, πολλές χιλιάδες, που ήθελαν μέσω του να τιμωρήσουν τους πολιτικάντηδες. Εκείνους που για πολλά χρόνια καταστρέφουν αυτό το πολύπαθο νησί. Παρασυρμένοι από το νεαρό της ηλικίας του και τις καρδούλες αγάπης που μοίραζε, τον έστειλαν για μια πενταετία στο Ευρωκοινοβούλιο για να εισπράξει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Και τώρα, οι υπόλοιποι, που ούτε τον ψήφισαν ούτε τον ακολούθησαν ποτέ στο YouTube ή στο TikTok, καλούνται να μαζεύουν τα σπασμένα και να απολογούνται για τον πολιτικό γελωτοποιό, που ακούει στο όνομα Φειδίας Παναγιώτου.
Εμείς εδώ ξέρουμε πια: Είναι ανίδεος, αππωμένος, πασιαματζής. Στο εξωτερικό, όμως, δεν βλέπουν κυπριακά social media. Όταν ακούνε «Κύπριος ευρωβουλευτής», δεν αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για μία εκλογική φάρσα που πήγε πολύ στραβά. Νομίζουν ότι έχει άποψη, υπόσταση, βαρύτητα. Δεν ξέρουν ότι εμείς κάνουμε ήδη πως δεν τον ξέρουμε και απαντάμε με απορία “Φειδίας; Ποιος Φειδίας;”.
Κάπου εδώ, ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα της ξεφτίλας: Η συνέντευξη με τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ, μέσα στο περιβόητο «προεδρικό» του ψευδοκράτους με χαμόγελα αφέλειας. Αδιαφορώντας πλήρως για το ότι δάκρυζε πίσω του ο Πενταδάκτυλος. Κατάλαβε το παλληκαρόβουνο, ότι μάταια το καλεί ο ποιητής να ανασηκώσει τη ράχη του… Ο Φειδίας μπορεί να μην ξέρει, μπορεί να μην καταλαβαίνει, μπορεί να νομίζει ότι προσφέρει «content», αλλά εκείνη τη στιγμή δεν ήταν YouTuber. Ήταν Κύπριος ευρωβουλευτής. Και μας εξέθετε όλους.
Εδώ είναι η λεπτή και επικίνδυνη διαφορά: Δεν πρόκειται για έναν απλό Ελληνοκύπριο που έκανε τη βλακεία του. Ούτε για έναν influencer, που έτυχε να τρυπώσει σε μια αίθουσα στα κατεχόμενα. Πρόκειται για ένα εκλεγμένο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Που αντιπροσωπεύει την Κύπρο, σε κάθε δημόσια πράξη, σε κάθε κάδρο, σε κάθε ανάρτησή του. Όταν κάθεται απέναντι από τον εκπρόσωπο του ψευδοκράτους και του παίρνει «συνέντευξη» μέσα στο ψευδοπροεδρικό, δεν κάνει πλάκα, από αυτές που έκανε πριν εκλεγεί και… ενθουσίασε πολλούς ώστε να κρίνουν πως αποτελούσε τον ήρωα ο οποίος θα ηγηθεί της επανάστασής τους. Κάνει πολιτική ζημιά. Και η ζημιά δεν είναι στο image του Φειδία. Είναι στη διεθνή εικόνα της Κύπρου.
Οι Τούρκοι δεν είναι ηλίθιοι. Κατάλαβαν γρήγορα ότι έχουν απέναντί τους έναν πολιτικά άχρηστο, ο οποίος όμως πανεύκολα μπορεί να τους φανεί πολιτικά χρήσιμος. Ένας τύπος, που μπαίνει μόνος του στο σκηνικό και τους προσφέρει, με το ύφος του «ακομμάτιστου», έτοιμο το σενάριο της εξίσωσης των δύο πλευρών. Δεν τον αναζήτησε η τουρκική διπλωματία. Τους τον χάρισε η κυπριακή αφέλεια. Τους τον κάναμε δώρο. Με σταυρό και selfie.
Τον άφησαν να ανοίξει τις κάμερες, τον κάθισαν στην καρέκλα και του είπαν: Πες μας τι θέλεις. Δεν χρειάστηκε να του γράψουν σενάριο. Το έκανε μόνος του. Το μόνο που χρειαζόταν από την Άγκυρα ήταν να του σιδερώσουν το φόντο. Με σημαιούλες του ψευδοκράτους.
Χθες, τον βομβάρδισαν όλοι, η Κυβέρνηση, τα κόμματα. Όλοι τον έστειλαν στο πυρ το εξώτερον. Τον χαρακτήρισαν πιόνι και εργαλείο. Μίλησαν για ασέλγεια, ντροπή και πρόκληση. Και είχαν απόλυτο δίκαιο. Γιατί δεν είναι απλώς άσχετος. Είναι θεσμικά επικίνδυνος. Ας κάνουν, ωστόσο, και αυτοκριτική. Οι δικές τους διαχρονικές αμαρτίες είναι που γέννησαν την ανάγκη για έναν πασιαμά στην πολιτική. Εκείνοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί του συγκεκριμένου καταντήματος.
Αυτό, βεβαίως, δεν αποτελεί άλλοθι για έναν πολιτικό τουρίστα με διαβατήριο ΕΕ και πλήρως αποσυντονισμένο GPS, που τον στέλνει μια για διακοπές σε ξενοδοχεία της Κερύνειας και μια στο γραφείο του κατοχικού ηγέτη να μετατρέπεται σε ακούσιο ατζέντη της τουρκικής προπαγάνδας. Ένας πολιτικά ανώριμος, θεσμικά επικίνδυνος και διπλωματικά διακοσμητικός ευρωβουλευτής, που νομίζει ότι κάνει ρεπορτάζ ενώ κάνει ζημιά.
Όχι, δεν μπορούμε να του απαγορεύσουμε να μιλά. Όχι, δεν μπορούμε να τον “κατεβάσουμε”. Μπορούμε, όμως, κάτι άλλο: Να του αφαιρέσουμε την αυταπάτη ότι εκπροσωπεί εμάς. Να αποσύρουμε τη νομιμοποίηση που του δίνουμε με την ανοχή μας. Να του στερήσουμε το κοινό, όπως στερούμε το οξυγόνο σε μια πυρκαγιά.
Και όταν μας ρωτούν στο εξωτερικό “τι λέει ο κύπριος ευρωβουλευτής σας;”, να απαντάμε ήρεμα και σταθερά: Ποιος; Ο Φειδίας; Δεν είναι ευρωβουλευτής. Είναι ατύχημα. Περιμένουμε την επόμενη στάση να κατεβεί…
Φτάνει πια ο πασιαμάς. Φτάνει πια να μας ρεζιλεύει αυτός ο τύπος.