Το ρεπορτάζ λέει ότι επιμένει η κυβέρνηση στο θέμα παύσης του Γενικού Ελεγκτή. Και λες, δεν γίνεται να μην υπάρχει έστω ένας άνθρωπος στον περίγυρο, που να μην μπορεί να τους ξεκολλήσει από τις εμμονές τους. Κι απ’ την άλλη, σκεφτείτε το… μένος για να μην προσμετρά μια (απερχόμενη) κυβέρνηση το επικοινωνιακό και πολιτικό κόστος των ενεργειών της.
Παρεμπιπτόντως, μόλις εννέα εβδομάδες έχουν περάσει από την ημέρα που ο Νίκος Αναστασιάδης είπε: «την ερχόμενη βδομάδα θα εξαγγείλω μια σειρά από μέτρα για τη διαφθορά και δέκα μέρες από το τέλος του χρόνου, που σύμφωνα με τον επαναπρογραμματισμό της εξαγγελίας, θα γινόταν «πριν το τέλος του».
Εντάξει, ας είμαστε ειλικρινείς: Δεδομένου ότι στα 8 χρόνια που είναι πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πραγματοποίησε ούτε ένα διάγγελμα στην εξαγγελθείσα ώρα του, αν σας πω ότι περίμενα να ήταν στην ώρα του σ’ αυτό, ψέμα θα είναι, μην με πιστέψετε.
Εδώ μας είχε πει από τον Γενάρη του 2015 ότι «μπαίνουμε στην εποχή της πάταξης της διαφθοράς» κι ακόμα μπαίνουμε… Μια φράση που ενδέχεται να καταγραφεί στην ιστορίας ως ίσης αξίας με την περίφημη Παπανδρεϊκή: «Βλέπω φως στην άκρη του τούνελ».
595 λέξεις ξόδεψε ο Χάρης Γεωργιάδης για να μας πει ότι έχουμε ανάγκη από έναν νέο ρεαλισμό, χωρίς ωστόσο να βαφτίσει το μωρό. Πότε με το καλό;
Πού θα πάει, κάποια στιγμή θα φτάσει και στα δημοσιογραφικά γραφεία το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη. Για την ώρα, έχουμε να ασχολούμαστε μ’ αυτό του Νίκου Κοτζιά και σοβαρότητες του στιλ: «κατά τις πληροφορίες της εποχής».
Μα κοιτάξτε κακά πράγματα, που κάνει στην προνοητική αυτή κυβέρνηση το ΑΚΕΛ. «Καταψηφίζοντας τον προϋπολογισμό», είπε ο Πρόδρομος Προδρόμου που τον Σεπτέμβρη αξάμωνε τάβλες στα θρανία κι αυτές, όπως τα ατίθασα μάρμαρα της Πλατείας Ελευθερίας, δεν ευθυγραμμίζονταν, «συνέβαλε ώστε να μην μπορεί να γίνει η παραλαβή δύο χιλιάδων ηλεκτρονικών υπολογιστών, που θα γινόταν αυτές τις μέρες». Τουλάχιστον τις κουβερτούλες, προλάβαμε;
Έτσι είναι, άμα ξεχνάς εύκολα τους βουκεφάλες στις πλατείες ή τις παλέτες ντυμένες με κόκκινο χαλί για να πραγματοποιήσει ο Κα(μ)μένος υπουργός της Άμυνας ορθόδοξο τρισάγιο για μια ναυμαχία που έγινε 480 χρόνια προ Χριστού, σοκάρεσαι με τον Μπλεκ στο Καπιτώλιο.
Το «Camp Auschwitz» που έγραφε κάποιων η φανέλα κατά την νεκροκεφαλή των SS που είχε πάνω της η φανέλα του ΕΛΑΜίτη σε Χλώρακα και Αγλαντζιά, ας κάνουμε ότι δεν το είδαμε. Άλλωστε, με ποια δικαιολογία θα πέφτουμε μετά απ’ τα σύννεφα;
Αν κάποιος άλλος, ένας απλός πολίτης περπατούσε ας πούμε στη Λήδρας ή ανέβαινε σ’ ένα απ’ τα παγκάκια της Zaha Hadid και έλεγε όλα αυτά που λέει ο Μητροπολίτης Μόρφου, ελάχιστοι θα τον έπαιρναν στα σοβαρά. Οι περισσότεροι των περαστικών θα μειδιούσαν, θα γελούσαν, θα αντιλαμβάνονταν ότι πρόκειται για φαιδρότητες και θα συνέχιζαν τον δρόμο τους. Ή θα κάθονταν και θα έσπαγαν πλάκα. Ενδεχομένως κάποιοι, πιο φιλεύσπλαχνοι, να εξέφραζαν την πρόθεση να τον βοηθήσουν, να ενδιαφέρονταν για παράδειγμα, να δει έναν γιατρό ο ταλαίπωρος συμπολίτης τους. Δυστυχώς, όμως, το σχήμα, το εκάστοτε σχήμα, είτε είναι το ράσο είτε είναι το λευκό κολάρο, είτε είναι το κοστούμι του πολιτικού παράγοντα, ντύνει τη φαιδρότητα με σοβαρότητα. Και της δίνει υπόσταση στις μάζες.
Ξινή της βγήκε η μηλόκρεμα της Υπουργού Δικαιοσύνης ή είναι η ιδέα μου; Μια φορά, πειστικές απαντήσεις, τόσο από την ίδια όσο κι από την Αστυνομία, που έσπευσε ασθμαίνοντας και αγκομαχώντας να υλοποιήσει την επιθυμία της, δεν λάβαμε. Το λεκτικό δε της καταγγελίας, αφήνει τους εμπλεκόμενους εκτεθειμένους ανεπανόρθωτα.
Σε άλλα νέα: «Ο πρόεδρος της δημοκρατίας υπογραμμίζει ότι με τα μέτρα που έχουν ληφθεί τόσο από τις χώρες της περιοχής, όσο κι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Τουρκία δεν μπορεί να πετύχει τον στόχο δημιουργίας αμφισβήτησης δικαιωμάτων σε συγκεκριμένες ζώνες». Να δείτε που θα σπάσουμε κανένα νύχι και με το νέο lockdown δεν θα βρίσκουμε ούτε «νυχού» να μας το διορθώσει.
Φιλελεύθερα, 10.1.2021.
