Ο Κυριάκος Πολυκάρπου θίγει το θέμα της παραβίασης του νόμου περί καπνίσματος από νυκτερινά κέντρα…

Οι καπνιστές πρέπει να νιώθουν χαρούμενοι και οι καταστηματάρχες των νυχτερινών μαγαζιών περήφανοι που γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τον νόμο για την απαγόρευση του καπνίσματος και κανείς δεν τους αγγίζει. Είναι πλέον όλα τόσα ξεχαρβαλωμένα και οι εμπλεκόμενοι ελεγκτικοί φορείς, όπως ο νόμος ορίζει, είναι ανύπαρκτοι στους ελέγχους, όπως φαίνεται τουλάχιστον από την κατάσταση που επικρατεί στα μαγαζιά. Ελέγχους δικαιούνται να διενεργούν μέλη της Αστυνομίας ή λειτουργός του Τμήματος Τελωνείων ή υγειονομικός επιθεωρητής ή υγειονομικός λειτουργός του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών ή υγειονομικός λειτουργός των δήμων ή άλλο εξουσιοδοτημένο από το δημοτικό συμβούλιο πρόσωπο ή επιθεωρητή των Κοινοτικών Συμβουλίων ή λειτουργός της Υπηρεσίας Προστασίας Καταναλωτή ή επιθεωρητής Εργασίας του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας ή λειτουργός του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού.

Παλιά, όταν έκανες κράτηση σε μαγαζί είτε για φαγητό είτε για ποτό σε ρωτούσαν αν προτιμάς τον χώρο των καπνιστών ή των μη καπνιστών. Τώρα, ούτε που ρωτάνε, αλλά ακόμη και αν ζητήσεις κράτηση στον χώρο των μη καπνιστών, είναι περιττό. Οι χώροι του καταστήματος, χωρίς καμία εξαίρεση είναι για τους θεριακλήδες που απολαμβάνουν το τσιγάρο τους και δεν τους ενδιαφέρει αν κάποιος ενοχλείται από τον καπνό. Και φυσικά, ακόμη και να κάνεις τα παράπονά σου στον υπεύθυνο του καταστήματος, θα εισπράξεις μια συγκατάβαση, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «τι θέλεις να κάνω».

Όταν ξεκίνησε η συζήτηση για τον αντικαπνιστικό νόμο το 2016, άρχισαν να εκδηλώνονται οι αντιδράσεις από τους ιδιοκτήτες των νυχτερινών κέντρων γιατί σκεφτόντουσαν τους πελάτες πώς θα πίνουν χωρίς να καπνίζουν. Από την άλλη, οι παθητικοί καπνιστές με ανακούφιση συνειδητοποίησαν πως πλέον θα μπορούν να πίνουν το ποτό τους ή να απολαμβάνουν το γεύμα με την παρέα τους χωρίς να εισπνέουν τον ενοχλητικό καπνό των καπνιστών. Τα πρώτα χρόνια, τα μαγαζιά κρατούσαν τα προσχήματα, αν και μετά από κάποια ώρα ξεχνούσαν ότι υπάρχει νόμος και όλο το μαγαζί ήταν υπό την κυριαρχία των καπνιστών.

Τελικά, το μέτρο δεν τέθηκε ποτέ σε ισχύ επί της ουσίας και οι καπνιστές συνέχισαν να κάνουν το δικό τους υπό την ανοχή όλων μας. Και ούτε οι φανατικοί του καπνίσματος σκέφτονται ότι με τον καπνό τους μπορεί να ενοχλούν ανθρώπους που έχουν πρόβλημα υγείας. Ψιλά γράμματα, τέτοιου είδους ευαισθησίες. Όπως και ψιλά γράμματα είναι αν το κράτος είναι πρόθυμο να προστατέψει την υγεία μας. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, ούτε καν που ενδιαφέρεται. Διαφορετικά, θα έκανε ελέγχους και θα έβαζε πρόστιμα. Γιατί αν κάνεις συνέχεια ελέγχους τότε ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού θα σκεφτεί δυο και τρεις φορές να αφήνει τους θαμώνες να καπνίζουν στο εσωτερικό του μαγαζιού.

Αν για παράδειγμα υπήρχε πρόστιμο 10.000 ευρώ και αφαίρεση της άδειας λειτουργίας του καταστήματος, θα βλέπαμε πόσα παράνομα μαγαζιά θα υπήρχαν. Αν πλήρωνε και ο καπνιστής πρόστιμο 500 ή 1.000 ευρώ, τότε θα βλέπαμε πόσοι θα γράφανε τον νόμο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και θα κάπνιζαν όπου ήθελαν. Οι νόμοι ως συνήθως γίνονται για να παραβιάζονται. Αλλά επειδή το κάπνισμα έχει να κάνει και με τον σεβασμό, θα περίμενε κάποιος μιαν άλλη αντιμετώπιση. Δυστυχώς, όταν χάνεται ο σεβασμός χάνονται όλα.

Ποιος ενδιαφέρεται άλλωστε για τον παθητικό καπνιστή, ο οποίος δεν έχει δικαιώματα, παρά τον αντικαπνιστικό νόμο που έχει ψηφίσει η Βουλή; Όπως το κράτος ήθελε να μας σώσει από την πανδημία COVID και έκανε αγώνα με όλα τα μέσα για να πετύχει όσο το δυνατόν τη μεγαλύτερη εμβολιαστική κάλυψη, ας κάνει αγώνα να τηρείται ο νόμος για το κάπνισμα και να προστατεύει την υγεία όσων δεν καπνίζουν. Γιατί και από τις αρρώστιες που προκαλεί το κάπνισμα επιβαρύνεται το σύστημα υγείας και όχι μόνο από την COVID. Δυστυχώς, ακόμη ένας νόμος που παραβιάζεται, ένα κράτος ανύπαρκτο να επιβάλει την τήρησή του και μια υγεία που για το κράτος δεν έχει πολλή σημασία.