Ο Χρυσόστομος Π. Ρουσής, πρώην διευθυντής σχολείων Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης, καταγράφει γλωσσικά λάθη που διαβάσαμε στον Τύπο.
- «Οι χούλιγκαν νίκησαν ξανά, αφού “πριν την έναρξη του αγώνα” εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο» (αντί του ορθού: πριν από την έναρξη του αγώνα – πριν+από) – «Τα μέλη της επιτροπής Υγείας της Βουλής δεν έχουν ιδέα για το “πως” λειτουργεί ο προϋπολογισμός του συστήματος» (αντί του ορθού: για το πώς λειτουργεί)
Ν.Β. (Σημειώστε): Το επίρρ. “πώς” εισάγει ευθείες ή πλάγιες ερωτήσεις με τροπική σημασία ή για να δηλώσει απορία: Πώς πήγες στην Λευκωσία – Δεν ξέρω πώς να σε ευχαριστήσω – Απορώ πώς γλύτωσε από το φοβερό τροχαίο! - Συνηρημένα ρήματα σε -άω, -ώ: προσδοκώ, -άς, -ά (αντανακλώ, δαπανώ, αποκτώ): «Η κυπριακή κοινωνία προσδοκά πολλά από τον νέο Πρόεδρο» (και όχι προσδοκεί).
«Στο Μανχάταν ειδικά, “το βαθυκίτρινο χρώμα αντανακλούνταν” στους γυάλινους ουρανοξύστες και πολλαπλασιάζονταν» (αντί του ορθού: το βαθυκίτρινο χρώμα αντανακλώνταν) – «Τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται στην Τουρκία» (αντί του ορθού: καταπατώνται).
Λέμε και γράφουμε: Τα χρήματα αποκτώνται (και όχι: αποκτούνται) δύσκολα και δαπανώνται (και όχι: δαπανούνται) εύκολα. - «Η Παιδεία δεν είναι “απλά” θέμα μιας πρόσκαιρης πολιτικής, αλλά ενός ολοκληρωμένου οράματος και μακρόπνοης στρατηγικής, που απαιτεί πρωτίστως τόλμη. Γιατί “απλά” συνιστά το μέλλον ενός τόπου». – «… λες και διακόπηκαν οι εργασίες “απλά” για να ξεκουραστούν οι εργάτες» (αντί του ορθού: απλώς = μόνο).
Ν.Β. (Σημειώστε): Σήμερα, στη μεγάλη μας πλειονότητα, χρησιμοποιούμε το “απλά” (= με απλό τρόπο) σε όλες τις περιπτώσεις με την αντίληψη ότι είναι τύπος της δημοτικής. - «Για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, “ότι” και να πει κανείς θα ακολουθήσει θύελλα» (αντί του ορθού: ό,τι και να πει κανείς)
Ν.Β. (Σημειώστε): Η άκλιτη αναφορική αντωνυμία «ό,τι» (με υποδιαστολή) σημαίνει «οτιδήποτε», «αυτό που»: Μόδα είναι ό,τι ταιριάζει στο σώμα μας.
Ο ειδικός σύνδ. «ότι» (χωρίς υποδιαστολή) σημαίνει «πως»: Μου είπε ότι (= πως) θα αργήσει. - «Οι ευκαιρίες, που χάσαμε (οι χαμένες ευκαιρίες) για τη λύση του Κυπριακού είναι πολλές» (αντί του ορθού: Οι ευκαιρίες που χάσαμε)
Ν.Β. (Σημειώστε): Δεν χωρίζουμε με κόμμα τις αναφορικές προτάσεις που είναι αναγκαίοι προσδιορισμοί (τις προσδιοριστικές προτάσεις), γιατί είναι απαραίτητο συμπλήρωμα τού όρου που προσδιορίζουν (προσδιοριστικές προτάσεις): «Η γυναίκα που πέρασε είναι θεία μου».
