Εδώ και δύο δεκαετίες οι επιστήμονες προειδοποιούσαν για την κλιματική αλλαγή. Σήμερα πλέον, δεν μιλάμε για την κλιματική αλλαγή, αλλά για την κλιματική κρίση.
Η αλλαγή του καιρού και η άνοδος της θερμοκρασίας σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι μια πραγματικότητα που βιώνουμε. Οι συνέπειες είναι τεράστιες και αφορούν το σύνολο του πληθυσμού της Γης.
Έχουμε επείγουσα απειλή για τον πλανήτη μας. Έχουμε ήδη αυξήσει την θερμοκρασία του πλανήτη κατά περισσότερο από 1 °C σε σύγκριση με το επίπεδο των θερμοκρασιών που επικρατούσαν πριν από τη βιομηχανική εποχή. Οι επιστήμονες που συμμετέχουν στη διακυβερνητική επιτροπή για την κλιματική αλλαγή προειδοποιούν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1,5 °C θα έχει σοβαρές, ακόμη και μη αναστρέψιμες συνέπειες για το περιβάλλον και τις κοινωνίες μας.
Όσο περισσότερο διαταράσσουμε το κλίμα, τόσο μεγαλύτεροι είναι οι κίνδυνοι για την κοινωνία και το περιβάλλον μας. Κι όμως, το θέμα της κλιματικής κρίσης, δεν φαίνεται να είναι στη θέση που πρέπει να είναι. Αυτή η θέση είναι το επίκεντρο και όχι να αποτελεί κάποια παράπλευρη συζήτηση.
Με την έναρξη των εργασιών στο Ευρωκοινοβούλιο, θέτω ως άμεση προτεραιότητα την προσπάθεια να καταστεί η κλιματική κρίση ως ένα από τα σοβαρότερα θέματα της ατζέντας της Ευρώπης. Το θέμα ήδη απασχολεί την Ένωση, όμως χρήζει ακόμη περισσοτέρων και άμεσων ενεργειών.
Οι επιπτώσεις της ανόδου της θερμοκρασίας είναι κάτι παραπάνω από αισθητές. Έχουμε κάθε χρόνο πρόωρους θανάτους λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης και καύσωνα, λιγότερο διαθέσιμο νερό και αποθέματα τροφίμων, ανεξέλεγκτες πυρκαγιές και άνευ προηγουμένου πλημμύρες.
Επαναλαμβάνω, η κλιματική κρίση δεν είναι θέμα κάποιας παράπλευρης συζήτησης σε μια πολυσέλιδη ατζέντα. Πρέπει να εισαχθεί στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εταίρων της.
Μας το υπενθυμίζουν οι πυρκαγιές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης που κατέκαψαν χιλιάδες στρέμματα δασικής γης αλλά και δεν άφησαν τίποτα στο πέρασμά τους από οικιστικές ζώνες.
Ορθώς ενισχύεται ο ευρωπαϊκός στόλος των πυροσβεστικών αεροπλάνων με σκοπό την ακόμη περισσότερη ενδυνάμωση του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως θεωρητικά και πρακτικά, ποτέ τα μέσα δεν θα είναι επαρκή. Ο λόγος είναι απλός. Όσο περισσότερη άνοδος της θερμοκρασίας, τόσο περισσότερο ακραία φαινόμενα.
Ξέρουμε καλά, ότι με τη φύση ούτε παίζεις και ούτε τα βάζεις. Δεν αρκεί να λέμε ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο όσο αφορά τη λήψη μέτρων στα κράτη μέλη των 27, γιατί το θέμα είναι παγκόσμιο.
Πρωτοστατεί η Ευρώπη σίγουρα, ωστόσο ο στόχος των «μηδενικών καθαρών εκπομπών» μέχρι το 2050, εμπεριέχει πολλές προκλήσεις οι οποίες αρκετές φορές δεν είναι απολύτως κατανοητές στον μέσο Ευρωπαίο πολίτη. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, θα πρέπει να εξηγηθεί και να γίνει κατανοητό σε όλους, ότι πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα που θα επηρεάσουν αρκετούς τομείς.
Θα πρέπει να αλλάξει συνολικά το επιχειρηματικό μοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εξηγηθεί απλά και λεπτομερέστατα στους ανθρώπους που απασχολούνται σε τομείς όπως η μεταποίηση, το λιανικό εμπόριο και η βιομηχανία τι πρέπει να κάνουν για να έχουμε ένα μέλλον τουλάχιστον χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι η μετάβαση δεν πραγματοποιείται από μόνη της αυτόματα. Προϋποθέτει ενημέρωση των πολιτών, καθοδήγηση, παροχή εργαλείων και κινήτρων.
Είναι καθήκον μας στο Ευρωκοινοβούλιο και στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εφοδιάσουμε τους πολίτες με όλα όσα απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου.
Η προστασία του πλανήτη όμως, είναι καθήκον όλων μας. Είναι το κοινό μας σπίτι.
*Ευρωβουλευτής ΔΗΣΥ- ΕΛΚ
