«Ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται», λέει ο σοφός λαός και ασφαλώς δεν εννοεί μόνο τον καπετάνιο κάποιου πλοίου, αλλά τον κάθε άνθρωπο που ηγείται μιας μικρής ή μεγάλης κατάστασης. Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική. Καλός και ικανός πολιτικός είναι αυτός που στις δύσκολες στιγμές παίρνει στα χέρια του την κατάσταση και οδηγεί τη χώρα, το κόμμα, την κοινωνία σε ασφαλές λιμάνι. Για να πάρει όμως την κατάσταση στα χέρια του, να βρει λύσεις και να τις υλοποιήσει, πρέπει ο πολιτικός αυτός, όχι απλώς να απομακρυνθεί από το εγώ, αλλά να το διαγράψει.
Η εσωστρέφεια, την οποία βιώνει ο ΔΗΣΥ εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, οφείλεται στο γεγονός ότι ο τέως πρόεδρος της παράταξης, Αβέρωφ Νεοφύτου, προέταξε το εγώ. Επειδή ήταν πρόεδρος του κόμματος και επειδή το καταστατικό του ΔΗΣΥ προνοεί ότι το κόμμα διεκδικεί τις προεδρικές εκλογές με τον πρόεδρό του, ήθελε σώνει και καλά να είναι ο υποψήφιος. Ο κ. Νεοφύτου, είναι πολύ έξυπνος πολιτικός, αλλά, «το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται».
Από το 2013, όταν ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος, κατέγραφε πολύ αρνητική εικόνα σε κάθε δημοσκόπηση. Το αρνητικό του πρόσημο ήταν κάθε χρόνο λίγο πιο κάτω ή λίγο πιο πάνω από το 70%. Καλώς ή κακώς, εφτά στους 10 Κύπριους είχαν αρνητική εικόνα για τον ίδιο. Με ποια λογική λοιπόν ήθελε να είναι ο υποψήφιος του κόμματος; Επειδή το προνοεί το καταστατικό; Μα, δεν έχουμε βασιλευομένη δημοκρατία και ο κ. Νεοφύτου ήταν ο διάδοχος του θρόνου. Από την στιγμή που εφτά στους 10 Κύπριους πολίτες είχαν αρνητική εικόνα για το πρόσωπό του, έπρεπε να είχε πάρει το μήνυμα. Και αν δεν έπαιρνε το μήνυμα ο ίδιος, έπρεπε να του το μεταφέρουν οι γύρω του, οι συνεργάτες του.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου αποδείχτηκε κακός καραβοκύρης και μετά την πρώτη Κυριακή των προεδρικών εκλογών. Ενώ γνώριζε ότι ένα ποσοστό της τάξης του 25%-30% των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ ψήφισαν το Νίκο Χριστοδουλίδη, δεν πήρε το μήνυμα, ούτε και ενήργησε πολιτικά έξυπνα. Αντί να παραμερίσει την προσωπική του πικρία, να απομακρυνθεί από το εγώ και να ρίξει όλο το βάρος στην εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη, κάτι που θα συνέβαλλε και στην ενότητα του κόμματος, κινήθηκε υπέρ της υποψηφιότητας του εκλεκτού του ΑΚΕΛ.
Μια έξυπνη πολιτική κίνηση εκ μέρους, αν είχε τα σωστά πολιτικά αντανακλαστικά, θα ήταν να βγει και να δηλώσει ότι «λόγω των κρίσιμων εξελίξεων που έρχονται, παραμερίζουμε την όποια πικρία και ο ΔΗΣΥ στηρίζει το Νίκο Χριστοδουλίδη». Με την κίνηση αυτή, θα είχε και λόγο και στην κυβέρνηση και θα διατηρούσε την ενότητα του κόμματος. Κανένας δεν θα μπορούσε να τον κατηγορήσει. Άλλωστε, προϋπήρχε και κάτι ανάλογο. Το ΑΚΕΛ συγκυβερνούσε με το ΔΗΚΟ για σχεδόν 4,5 χρόνια, πήγε εναντίον του προέδρου Παπαδόπουλου και 2-3 μέρες μετά το ΔΗΚΟ στήριξε αυτόν που του στέρησε μια δεύτερη θητεία.
Κακός καραβοκύρης αποδεικνύεται ο κ. Νεοφύτου και σήμερα. Ενώ ο ίδιος κίνησε τις διαδικασίες για νέα ηγεσία στο κόμμα, οι φήμες τον φέρουν να την υποσκάπτει. Λέγεται, μάλιστα, ότι ετοιμάζει και πολιτική κίνηση. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό, τόσο για την παράταξη, όσο και για τον ίδιο.
Για να διαφυλαχθεί η ενότητα του ΔΗΣΥ πρέπει να γίνει μια ριζοσπαστική καταστατική αλλαγή: Ο/Η πρόεδρος του κόμματος να μην δικαιούται να διεκδικήσει την προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά να είναι ο/η θεματοφύλακας και υπερασπιστής της ενότητας του κόμματος.
*Πολιτικός Επιστήμονας/Δημοσιογράφος
