Η τελευταία φορολογική μεταρρύθμιση έγινε το 2002 και ένας από τους στόχους της ήταν η απλοποίηση της δήλωσης που υποβάλλουν οι φορολογούμενοι. Στο πλαίσιο της νέας φορολογικής μεταρρύθμισης που εξήγγειλε η κυβέρνηση, πρέπει να ληφθούν υπόψη κάποια θέματα και προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία γενικά, ιδίως όμως οι νέοι, αλλά και οι εξαγγελίες του Προέδρου Χριστοδουλίδη για στήριξή τους.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης υποσχέθηκε αύξηση του αφορολόγητου εισοδήματος στα 24.000 ευρώ για κάθε φορολογούμενο. Προσωπικά πιστεύω ότι το ποσό αυτό είναι πολύ υψηλό. Δεδομένου ότι οι μισθοί των περίπου μισών εργαζομένων είναι κάτω από το φορολογητέο εισόδημα των 19.500 ευρώ, μια τέτοια αύξηση βοηθά τους υψηλόμισθους, τους ανύπαντρους, αλλά όχι τους οικογενειάρχες και κυρίως τους νέους.

Αυτό το οποίο πρέπει να γίνει είναι η εισαγωγή της κοινής φορολογικής δήλωσης των ζευγαριών, όπως πρότεινε ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και που υπάρχει σε πολλές χώρες.

Υπάρχουν περιπτώσεις, κυρίως μεταξύ νεαρών ζευγαριών που θέλουν να δημιουργήσουν οικογένεια και που για κάποιο διάστημα εργάζεται μόνο ο σύζυγος. Αν ο μισθός του είναι για παράδειγμα 39.000 ευρώ, θα πληρώσει –στην ουσία το ζευγάρι θα πληρώσει– ένα σεβαστό ποσό σε φόρο. Αν όμως ισχύει το οικογενειακό εισόδημα, το ζευγάρι δεν θα πληρώσει φόρο εισοδήματος. Με τον τρόπο αυτό βοηθούνται, κυρίως, τα νεαρά ζευγάρια, ιδιαίτερα αυτά που θέλουν να κάνουν δεύτερο και τρίτο παιδί, ίσως και περισσότερα. Ας μην ξεχνούμε και το δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Αν το αφορολόγητο εισόδημα αυξηθεί στα 24.000 ευρώ, ή θα παραμένει στα 19.500 ευρώ, θα πρέπει να εξαρτηθεί και από άλλες εκπτώσεις που θα περιλαμβάνει η φορολογική μεταρρύθμιση.

Μία φορολογική έκπτωση που επιβάλλεται να μελετήσει η κυβέρνηση και να εισάξει, είναι η αφαίρεση από το φορολογητέο εισόδημα ενός ποσοστού από τους τόκους που πληρώνουν οι φορολογούμενοι για οικιστικό δάνειο, ή ακόμα και για την καταβολή ενοικίου. Η απόκτηση στέγης, ιδιαίτερα για νεαρά ζευγάρια, είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος. Είναι γνωστό πόσο ακριβή έχει γίνει η απόκτηση στέγης, με αποτέλεσμα να υποχρεώνονται τα ζευγάρια να εξασφαλίζουν δάνεια για 30 και πλέον χρόνια και να καταβάλλουν ψηλές δόσεις, ιδίως οι χαμηλόμισθοι. Μια τέτοια έκπτωση θα διευκόλυνε τους νέους να δημιουργήσουν οικογένεια και να αποκτήσουν τη δική τους στέγη. Αυτό, βεβαίως, μπορεί να συνδυαστεί με πρόνοιες μιας ολοκληρωμένης στεγαστικής πολιτικής από την κυβέρνηση.

Η φορολογική έκπτωση για την καταβολή ενοικίου θα βοηθήσει το κράτος στην είσπραξη επιπλέον φόρων από τα εισοδήματα που έχουν ιδιοκτήτες σπιτιών και διαμερισμάτων, οι οποίοι είτε δεν δηλώνουν τα εισοδήματα αυτά, είτε δηλώνουν μικρότερα ποσά. Όταν, όμως ο ενοικιαστής θα επισυνάπτει τις αποδείξεις για την καταβολή του ενοικίου με τα στοιχεία του ιδιοκτήτη για να πάρει τη φορολογική του έκπτωση, θα είναι δύσκολο για τον ιδιοκτήτη να μην δηλώσει το ακριβές ποσό της μίσθωσης του διαμερίσματος, ή της οικίας.

Μια άλλη έκπτωση που θα πρέπει να μελετηθεί στη νέα φορολογική μεταρρύθμιση είναι η αφαίρεση ενός ποσού που καταβάλλουν οι γονείς σε δίδακτρα των παιδιών τους σε ιδιωτικά σχολεία. Η φοίτηση ενός παιδιού σε δημόσιο σχολείο στοιχίζει στο κράτος περισσότερα από δέκα χιλιάδες ευρώ, ποσό που εξοικονομείται με τη φοίτησή του σε ιδιωτικό σχολείο. Παράλληλα, με τα δίδακτρα που καταβάλλουν οι γονείς δημιουργούνται πολλές θέσεις εργασίας, αφού εργοδοτούνται στα ιδιωτικά σχολεία αρκετές εκατοντάδες εκπαιδευτικοί και άλλο προσωπικό. Συνεπώς, είναι λογικό να δίνεται μια φορολογική έκπτωση στους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία.

Εναπόκειται στην κυβέρνηση, ιδιαίτερα στο υπουργείο Οικονομικών, να μελετήσει σοβαρά τις προτάσεις αυτές και να τις υιοθετήσει στην επικείμενη φορολογική μεταρρύθμιση.

  • Πολιτικός Επιστήμονας – Δημοσιογράφος