THRILLER – A CRUEL PICTURE (1974): Πέφτοντας θύμα βιασμού όταν ήταν μικρή κι έχοντας χάσει τη μιλιά της από το τραύμα, μια νεαρή κοπέλα (η πανέμορφη Christina Lindberg) εργάζεται σιωπηλά στη φάρμα των γονιών της. Μια μέρα, ένας καλοντυμένος και γλυκομίλητος τύπος θα προσφερθεί να την πάει σπίτι, αντ’ αυτού την οδηγεί στο διαμέρισμά του όπου τη ναρκώνει, τη βιάζει, την εθίζει στην ηρωίνη και στη συνέχεια την εκπορνεύει. Αφού περάσει τα πάνδεινα στα χέρια του (και χάσει και το ένα της μάτι μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια απόδρασης), αποφασίζει πως enough is enough και σχεδιάζει την αιματοβαμμένη εκδίκησή της. Γνωστό και με τον τίτλο They Call Her One-Eye, το φιλμ του Bo Arne Vibenius δεν προσφέρεται για ανώδυνη θέαση. Είναι άγριο, πεσιμιστικό, υπερβίαιο, απωθητικό, με σκληρές εικόνες, σκληρό πορνό και αχαλίνωτη βία. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί ένα ζοφερό ψυχογράφημα και μια στυλιζαρισμένη σπουδή πάνω στον ανθρώπινο εξευτελισμό και την ώθηση στα άκρα. Ο Quentin Tarantino ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με τη μονόφθαλμη kick-ass ηρωϊδα, που τη μετενσάρκωσε στο χαρακτήρα της Daryll Hannah στο Kill Bill.
MS. 45 / ANGEL OF VENGEANCE (1981): Αδύνατον να μην συμπάσχετε με τη μουγκή ηρωίδα αυτού του ζοφερού θρίλερ του Abel Ferrara: Τη βιάζουν δύο φορές μέσα σε μια μέρα και μετατρέπεται σε άγγελο τιμωρό (Angel of Vengeance είναι ο εναλλακτικός τίτλος), αποφασισμένη να απαλλάξει τους νεοϋρκέζικους δρόμους από κάθε σεξιστικό, σοβινιστικό και μισογύνικο απόβρασμα. Η Thana (σωστά μαντέψατε, βγαίνει από το «θάνατος») δεν είναι η τυπική εκδικητική καρικατούρα τύπου Death Wish, ο Ferrara παίρνει το χρόνο του για να μετατρέψει την ηρωίδα από τρομοκρατημένο, απροστάτευτο θύμα σε μια αδίστακτη, ψυχρή εκτελέστρια που στέλνει στον αγύριστο κάθε επίδοξο βιαστή χωρίς να πεταρίσει βλέφαρο. Χωρίς την πρόκληση, τις ερεθιστικές εικόνες ή το μαύρο χιούμορ άλλων θρίλερ βιασμού κι εκδίκησης εκείνης της εποχής, το Ms. 45 λειτουργεί περισσότερο σαν ένα κακό, μελαγχολικό όνειρο που σου αφήνει μια πικρή γεύση στο στόμα.
PRIZZI’S HONOR (1985): Πληρωμένος δολοφόνος της μαφίας (Jack Nicholson) παντρεύεται εν αγνοία του μια… συνάδελφο του (Kathleen Turner), μόνο που και οι δύο έχουν ως αποστολή να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον. Διάχυτη ειρωνεία, γρήγοροι ρυθμοί και εξαιρετικές ερμηνείες στην απολαυστική μαύρη κωμωδία του αείμνηστου John Huston που παίζει με την τέχνη του πολέμου και την εφαρμογή της στις ανθρώπινες σχέσεις, ενώ αποτέλεσε τον καμβά για το μεταγενέστερο Mr & Mrs Smith. Φορτώθηκε με υποψηφιότητες αλλά απέσπασε μόνο το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου για την πάντα υπέροχη Anjelica Huston.
LA FEMME NIKITA (1990): Το φιλμ του Luc Besson που έγινε συνώνυμο με τους θηλυκούς εκτελεστές του σέλιλοϊντ, διαθέτει τη θεόκαυτη Anne Parillaud στο ρόλο της αλήτισσας που της δίνεται η ευκαιρία να ξαναφτιάξει τη ζωή της ως επαγγελματίας δολοφόνος. Ξεκινάς να κοιτάς τα ψηλοτάκουνα, φτάνεις στα πόδια και το κοντό μαύρο φόρεμα κι όταν κοιτάξεις πιο ψηλά, βλέπεις την κάννη να σε σημαδεύει. Χαλάλι της.
THE ASSASSIN / POINT OF NO RETURN (1993): Το αμερικανικό remake του La Femme Nikita προτείνει την Bridget Fonda στη θέση της Anne Parillaud. Η Μάγκι, πρώην Νικίτα, είναι μια εγκληματίας junkie η οποία εκπαιδεύεται για να εκτελεί. Πρόκειται για ένα πλάνο-προς-πλάνο remake με στιλιζαρισμένη σκηνοθεσία, ικανοποιητικούς ρυθμούς, καταιγιστική δράση και μία προβληματική ηρωίδα, η οποία σημειώστε πως μας είναι συμπαθέστατη. Ο Harvey Keitel υποδύεται έναν «καθαριστή» (τον τύπου που φροντίζει να εξαφανίζει τα πτώματα και να καθαρίζει τη σκηνή μετά από κάθε δουλειά), ρόλο που επανέλαβε στο Pulp Fiction την επόμενη χρονιά.
LEON (1994): Η οικογένεια της μικρής Ματίλντα δολοφονείται εν ψυχρώ από διεφθαρμένους αστυνομικούς της δίωξης ναρκωτικών. Εκείνη καταφεύγει στο διαμέρισμα ενός γείτονα, ο οποίος είναι επαγγελματίας δολοφόνος, και ζητά να εκδικηθεί για το θάνατο των δικών της. Ρεσιτάλ σκηνοθετικής επιδεξιότητας από τον Luc Besson σε ένα καλογυρισμένο, φινετσάτο και στιλιζαρισμένο θρίλερ δράσης που ανέβασε τον πήχη στο είδος κι έκανε μόδα τις ταινίες όπου σκληροτράχηλοι τύποι προστατεύουν πιτσιρίκια. Η μεταμόρφωση της Natalie Portman (στο ντεμπούτο της) από αθώα παιδούλα σε μεθοδική, ψυχρή και αποτελεσματική δολοφόνο είναι σοκαριστική.
GOLDENEYE (1995): Θανάσιμα θηλυκά στη ζωή και την καριέρα του James Bond… Plenty (of course you are), όμως μόνο ένα που σκοτώνει την ώρα του σεξ μετατρέποντας τα πόδια της σε παγίδα θανάτου: η θρυλική πλέον Xenia Onatopp (ή «Αποπάνοφ» όπως αποδόθηκε πολύ εύστοχα στα ελληνικά) που την ενσάρκωσε η αφόρητα σέξι Famke Janssen. Πού υπογράφω;
THE LONG KISS GOODNIGHT (1996): Η Geena Davis (τη θυμάστε;) είναι η νοικοκυρά που ξαφνικά θυμάται πως στην πραγματικότητα είναι επαγγελματίας εκτελεστής για τη CIA. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάποιοι θέλουν να τη βγάλουν -φυσικά- από τη μέση. Από τα πλέον εξωφρενικά action movies των 90s, αυτός ο σαματατζίδικος μποναμάς του Renny Harlin κατακρεουργήθηκε από κοινό και κριτικούς για να αναδυθεί πολύ αργότερα ως guilty pleasure.
NAKED WEAPON (2002): Νευρώδες, εξαιρετικά καλογυρισμένο και αφόρητα σέξι action thriller, χαρακτηριστικό δείγμα «Κατηγορίας 3» ταινίας του Χονγκ Κονγκ. Δηλαδή, εκείνων που δίνουν έμφαση στο γυμνό και τη στυλιζαρισμένη βία και προσφέρουν απλόχερα όλα τα ζητούμενα: Hot ασιάτισες να σκοτώνουν (η μία είναι η Maggie Q πριν την προσέξει το Χόλιγουντ) και άφθονη δράση. Και θεαματικές χορογραφίες. Και πυκνή πλοκή. Και ωραίες γυναίκες που κραδαίνουν όπλα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
UNDERWORLD (2003): Βρικόλακες και λυκάνθρωποι αλληλοεξοντώνονται σε έναν αιώνιο πόλεμο και μια πολεμίστρια βαμπίρ βρίσκεται απέναντι στη φυλή της όταν ερωτεύεται ένα μέλος των θανάσιμων εχθρών τους. Αυτή η υπερκινητική και στυλιζαρισμένη περιπέτεια τρόμου, κάτι ανάμεσα στα Romeo & Juliet, Blade και Matrix, διαθέτει πληθώρα εφέ, ποταμούς αίματος, εντυπωσιακές σκηνές δράσης, πιστολίδια και φυσικά ως βασικό κράχτη την αφόρητα σέξι ντυμένη-στα-latex βρικολακίνα Kate Beckinsale να κόβει αβέρτα λυκανθρωπικούς κώλους.
KILL BILL: VOL. 1 (2003): Η Uma Therman ποτέ δεν υπήρξε πιο σέξι απ’ όταν φορούσε την αιματοβαμμένη κίτρινη φόρμα του Bruce Lee (από το Game of Death), κραδαίνοντας ένα σπαθί και σφάζοντας έναν-έναν τους πρώην συνεργάτες της στο συνδικάτο Deadly Viper Assassination Squad που προσπάθησαν να τη σκοτώσουν. Και φυσικά, αφήνοντας τον Μεγάλο για το τέλος.
HOUSE OF FLYING DAGGERS (2004): Στην Κίνα του 9ου αιώνα ένας κυβερνητικός αξιωματικός παριστάνει τον επαναστάτη και βοηθάει μια τυφλή κοπέλα – μέλος της αντάρτικης ομάδας των «Ιπτάμενων στιλέτων» (η εκθαμβωτική Zhang Ziyi)- να δραπετεύσει, ώστε να τον οδηγήσει στην ηγεσία της οργάνωσης. Από τον Zhang Yimou, ακόμα ένα υπερβίαιο έπος με μία φαινομενικά ανήμπορη κεντρική ηρωίδα που όμως αποδεικνύεται πιο γρήγορη και θανάσιμη κι από μαύρη μάμπα. Οι εκπληκτικές -έως απίστευτες- χορογραφίες, τα υπέροχα χρώματα, η μοναδική δυναμική των χαρακτήρων, ο μαγευτικός λυρισμός των εικόνων και η στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία θα σας αρπάξουν από την αρχή και δεν θα σας αφήσουν να ξεκολλήσετε τα μάτια σας από την οθόνη.
MR AND MRS SMITH (2005): Ο έγγαμος βίος ενός ζευγαριού ανανεώνεται όταν μετά από έξι χρόνια ανακαλύπτουν ότι στην πραγματικότητα και οι δυο βγάζουν τα προς το ζην προσφέροντας τις υπηρεσίες τους ως πληρωμένοι δολοφόνοι. Brad Pitt και Angelina Jolie πετάνε σπίθες (αλλά και καρέκλες, χασαπομάχαιρα και χειροβομβίδες) στην υπερκινητική και άκρως συναρπαστική ταινία δράση του Doug Liman που αποτελεί ανεπίσημο remake του Prizzi’s Honor (με ολίγη από War of the Roses) και κατέστρεψε τον γάμο του Pitt με την Jennifer Aniston.
SALT (2010): Η Angelina Jolie είναι η πράκτορας της CIA που γίνεται φυγάς όταν ένας αυτομολημένος στις ΗΠΑ Ρώσος θα την κατηγορήσει ότι είναι Ρωσίδα κατάσκοπος με αποστολή τη δολοφονία του Αμερικανού προέδρου. Αυτό το υποτιμημένο φιλμ δράσης, ενώ είχε όλα τα φόντα απέτυχε, ίσως γιατί ο κόσμος δεν ήταν ακόμα έτοιμος για έναν θηλυκό Jason Bourne.
COLOMBIANA (2011): Σ’ αυτή την παραγωγή του Luc Besson, η Zoe Saldana είναι η λυγερόκορμη Κολομβιανή που μικρή έγινε μάρτυρας της δολοφονίας των γονιών της από έναν αρχιμαφιόζο και μεγαλώνοντας εξελίσσεται σε ultra-sexy επαγγελματία εκτελεστή που παράλληλα με τα συμβόλαια, ξεπαστρεύει αλά-The Bride μέλη της συμμορίας που σκότωσε την οικογένειά της.
SUCKER PUNCH (2011): Πολλοί χαρακτήρισαν αυτό το όργιο δράσης του Zack Snyder κινηματογραφική ονείρωξη ενός 15χρονου και μεταξύ μας έχουν απόλυτο δίκιο – με τη διαφορά ότι πρέπει να το πάρεις ως κομπλιμέντο! Αν λοιπόν φαντασιώνεσαι σέξι κοπέλες με μίνι φουστίτσες και τεράστια όπλα να αντιμετωπίζουν κάθε λογής πραγματικό ή φανταστικό εχθρό, τότε είσαι στο σωστό μέρος. Και δεν θα θέλεις να φύγεις.
HANNA (2011): Η Saoirse Ronan είναι η εκπαιδευμένη από τον πατέρα της, πρώην εκτελεστή της CIA, 16χρονη Χάνα που μεγαλώνει απομονωμένη στα φινλανδικά δάση. Όταν είναι πλέον έτοιμη, ξεκινά για μια αποστολή εκδίκησης, η οποία θα τη φέρει αντιμέτωπη με το άγνωστο παρελθόν της. Ο Joe Wright συνεργάζεται ξανά με τη μούσα του από το Atonement, γι’ αυτό το «action thriller του σκεπτόμενου» που συνδυάζει καταιγιστική δράση, φρενήρεις ρυθμούς, γραφική βία και μια τολμηρή βουτιά στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
HAYWIRE (2011): Για κάποιο λόγο, ο Steven Soderbergh δοκίμασε την τύχη του στο action thriller με πρωταγωνίστρια τη σχετικά άγνωστη Gina Carano, η οποία τυγχάνει και πρωταθλήτρια πολεμικών τεχνών, όμως το αποτέλεσμα φλερτάρει έντονα με το b movie και όχι ένα καλό b movie. Η Mallory Kane είναι μία εκπαιδευμένη πράκτορας που δουλεύει για χάρη της κυβέρνησης σε επικίνδυνες και διεφθαρμένες αποστολές. Επόμενη αποστολή είναι να απελευθερώσει έναν Κινέζο δημοσιογράφο που κρατείται όμηρος. Στη διάρκεια της αποστολής ανακαλύπτει πως έχει μπει στο στόχαστρο επίλεκτων δολοφόνων. Η στρατιωτική της εκπαίδευση ως μόνο μέσο, τη βοηθάει να δραπετεύσει, να επιστρέψει και να γυρέψει εκδίκηση.
THE ASSASSIN (2015): Το πανέμορφο αυτό wuxia (όρος που αναφέρεται στη μυθοπλασία με ήρωες πολεμικών τεχνών στην αρχαία Κίνα) χάρισε στον Ταϊβανέζο Hou Hsiao-hsien το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες. Στην Κίνα του 9ου αιώνα η Shy Qi εκπαιδεύεται από μικρή για να γίνει επαγγελματίας εκτελέστρια, όμως όταν η καλόγρια-μάστερ διακρίνει ότι δείχνει σημάδια ανθρωπιάς και συμπόνιας (πράγμα ανεπίτρεπτο για το επάγγελμα), τη στέλνει σε μια πολύ προσωπική αποστολή ώστε να δοκιμάσει την αφοσίωσή της. Άγριο, λυρικό, αισθητικά υπέροχο και συναρπαστικό, όπως άλλωστε τα περισσότερα φιλμ του είδους.
ATOMIC BLONDE (2017): H Charlize Theron τα σπάει ως πράκτορας της MI6 που αναλαμβάνει τον εντοπισμό μιας λίστας πρακτόρων στο Βερολίνο λίγο πριν από την πτώση του τείχους, σ’ αυτή τη στιλιζαρισμένη, υπερβίαιη κατασκοπική περιπέτεια, που συνδυάζει ανατροπές και μυστήριο τύπου John Le Carre με βάναυσες σκηνές δράσης. Η -θρυλική πλέον- 8λεπτη σεκάνς με την ηρωίδα να πλακώνεται στο ξύλο με μια ορδή κακών στις σκάλες είναι στο μεγαλύτερο μέρος της μονόπλανο και πραγματικά κόβει την ανάσα
ANNA (2019): Η Άννα (Sasha Luss) είναι μια Ρωσίδα σταρ της πασαρέλας και ταυτόχρονα μια δολοφόνος εκπαιδευμένη από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες, σε ακόμα ένα θρίλερ δράσης του Luc Besson με ηρωίδα ένα φονικό θηλυκό. Μόνο που δεν είναι ούτε La Femme Nikita, ούτε Leon, ούτε καν Lucy αλλά ένα συνονθύλευμα δράσης, καρτουνίστικης βίας, αθέλητης κωμωδίας, ηλίθιων διαλόγων και κακών προφορών που δεν ξέρεις τι ακριβώς να κάνεις μαζί του και πώς να το πάρεις. Πάντως σίγουρα όχι στα σοβαρά, αν και τουλάχιστον μπορείς να σπάσεις πλάκα με όλα τα σύγχρονα gadgets (λάπτοπ, εξωτερικοί σκληροί, φωτισμοί LED κλπ) που είναι διαθέσιμα στα 80s(!) και early 90s.
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ON LINE
The Rhythm Section
Αποθέωση της αναληθοφάνειας, της υπερβολής και της κακής περούκας, καθώς η Blake Lively μεταμορφώνεται από ανθρώπινο ερείπιο (που κατάντησε μετά τον θάνατο όλης της οικογένειάς της σε αεροπορικό δυστύχημα) σε… άριστα εκπαιδευμένη κίλερ, όταν ανακαλύπτει πως υπήρχε βόμβα στο αεροπλάνο κι αποφασίζει να βρει τους υπαίτιους τρομοκράτες και να τους σκοτώσει έναν έναν. Η πλοκή είναι το λιγότερο εξωφρενική (προσπαθήστε να μην γελάσετε κατά τη διάρκεια του αλά-Rocky μοντάζ με την εκπαίδευση της ηρωίδας από έναν απρόθυμο Jude Law), όμως η Lively δείχνει να το γλεντάει, η πλοκή φεύγει σφαίρα και υπάρχει μία νευρώδης καταδίωξη στους χωματόδρομους της Ταγγέρης που μοιάζει να βιντεοσκοπήθηκε από τη θέση του συνοδηγού και μπορεί να προκαλέσει ναυτία.
Περιοδικό Down Town, τεύχος 696.
