Βουνό προκλήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν οι νέοι της Κύπρου κατά το ξεκίνημα της επαγγελματικής τους ζωής, καθώς επίσης και κατά τη δημιουργία οικογένειας. Η οικονομική κρίση των περασμένων χρόνων τους έχει πάρει στο κατόπι, ενώ την τελευταία διετία λόγω και της πανδημίας, οι δυσκολίες και η ανασφάλεια γιγαντώθηκαν. Ορισμένοι συνεχίζουν να ζουν στο πατρικό τους και αδυνατούν να φύγουν ακόμη και όταν παντρευτούν ή γεννήσουν το πρώτο τους παιδί. Άλλοι δεν τολμούν καν να προχωρήσουν σε αυτά τα βήματα, τη δημιουργία δηλαδή δικής τους οικογένειας. Για τη συντριπτική πλειονότητα, το υποστηρικτικό πλαίσιο των παππούδων ή συγγενών που θα τους βοηθήσουν τόσο στα έξοδα όσο και στο μεγάλωμα του παιδιού, είναι απαραίτητο ή ακόμη και αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση.
Ενόψει όλων αυτών προβλημάτων, τα οποία μάλιστα τρέφουν την υπογεννητικότητα, άνοιξε συζήτηση στη Βουλή για την εξισορρόπηση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, στη βάση σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται παροχή πληρωμένης άδειας δύο μηνών για γονείς με παιδιά μέχρι οκτώ χρόνων και πληρωμένο επίδομα πατρότητας 10 ημερών, το οποίο ισχύει ήδη στην Κύπρο. Επιπλέον, με βάση την Οδηγία προβλέπεται η παροχή διευκολύνσεων σε νεαρά ζευγάρια, όπως η επιλογή ευέλικτων μορφών απασχόλησης για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα καθώς και διασφάλιση του δικαιώματος απουσίας από την εργασία για λόγους ανωτέρας βίας ή και για φροντίδα άλλου μέλους της οικογένειας.
Ειδικότερα, η ευρωπαϊκή Οδηγία προβλέπει ότι η γονική άδεια πρέπει να είναι τεσσάρων μηνών, εκ των οποίων οι δύο πληρωμένοι και πρέπει να έχει αξιοποιηθεί από τους γονείς μέχρι το παιδί να γίνει οκτώ ετών. Σήμερα στην Κύπρο παρέχεται μεν γονική άδεια, εντούτοις, άνευ απολαβών και για αυτόν το λόγο σπάνια γίνεται χρήση της από νέους γονείς, οι οποίοι αρκούνται στην εξάντληση της μητρικής και πατρικής άδειας. Επιπρόσθετα, προβλέπεται μέριμνα ώστε κάθε εργαζόμενος να δικαιούται άδεια πέντε εργάσιμων ημερών ετησίως για σκοπούς φροντίδας.
Μια ακόμη πρόνοια που υπάρχει στην ευρωπαϊκή Οδηγία, διασφαλίζει το δικαίωμα των εργαζόμενων με παιδιά, να αιτηθούν ευέλικτους τρόπους εργασίας. Επί παραδείγματι τηλεργασία, μειωμένο ωράριο εργασίας ή και διαφορετικές ώρες εργασίας. Για τις ευέλικτες μορφές εργασίας προβλέπεται όπως τα κράτη – μέλη λάβουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοι με παιδιά έως μια ορισμένη ηλικία καθώς και οι φροντιστές, θα δύνανται να λαμβάνουν σχετικές ρυθμίσεις στην εργασία τους. Οι παραπάνω πρόνοιες, παρά το γεγονός ότι είναι ενθαρρυντικές, εντούτοις, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό. Διότι δεν λύνουν τα σταθερά, καθημερινά και πάγια προβλήματα των νέων γονιών. Με δύο μήνες στα οκτώ χρόνια ή με πέντε μέρες για φροντίδα ανά έτος, δεν ανατρέφεις παιδί. Εάν στόχος του κράτους είναι όντως να στηρίξει τους νέους γονείς, τότε πρέπει να συμπορευτεί μαζί τους. Να μεριμνήσει για τους χαμηλούς μισθούς που λαμβάνουν. Να μεριμνήσει για την απασχόληση και τη φύλαξη των παιδιών όσο είναι βρέφη, να προβλέψει απογευματινά προγράμματα καθώς και απασχόληση σε περιόδους γιορτών και καλοκαιριού. Να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες. Και τέλος, να δώσει περιθώρια ευέλικτης εργασίας και επιδόματα.
