Κύπριοι πολίτες, βάλτε το στο μυαλό σας, το κυπριακό πρόβλημα είναι ένα ζήτημα εισβολής και κατοχής από μια ισχυρή χώρα εναντίον μιας μικρής και αδύναμης. Τελεία. Τίποτα άλλο για πρόσθεση ή ανάλυση. Ξεχάστε την ενδοκοινοτική βία, τη δυσπιστία και τη διαφωνία. Όλες οι χώρες τις έχουν κάθε τόσο και τελικά επιλύονται.
Αλλά μια ισχυρή γείτονας μπήκε στη μέση της διαμάχης μας, άλλαξε τα δημογραφικά, ώθησε τους μουσουλμάνους Κύπριους να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, τυπικά εκβιάζει τους Tουρκοκυπρίους ηγέτες τους κάμπτοντας τη θέλησή τους, εξισλάμισε την περιοχή, δημιούργησε στρατιωτικές βάσεις και διατηρεί 40.000 στρατεύματα σε ετοιμότητα, σχεδιάζουν να ανοίξουν ναυτικές βάσεις και βάσεις αεροσκαφών/UAV, επιμένουν σε μια λύση δύο κρατών, αγνοούν τη διεθνή βούληση και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Ακούγονται σαν ενδοκοινοτική διαφωνία όλα αυτά;
Γιατί συνεχίζουμε αυτόν τον άχρηστο, κουραστικό και καταστροφικό διάλογο με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες μας; Είναι όμηροι της Τουρκίας, όσο και εμείς. Τουλάχιστον αυτοί δεν είχαν άλλη επιλογή, αλλά οι δικές μας λανθασμένες πολιτικές τα τελευταία 40 χρόνια μας έχουν κάνει ομήρους στην Τουρκία μέσω της στρατιωτικής μας αδυναμίας και την απροθυμία μας να αυτο-αμυνθούμε. Αρνούμαστε να δημιουργήσουμε Πολεμικό Ναυτικό, αρνούμαστε να δημιουργήσουμε Πολεμική Αεροπορία, υποχωρήσαμε από την αεροπορική κάλυψη επιπέδου S-300, αφήσαμε ανεκπαίδευτες τοις Εφεδρικές Δυνάμεις που είναι η κάρτα ατού μας. Φοβόμαστε να προκαλέσουμε την αρκούδα, μήπως θα μας καταπιεί ολόκληρους και ποιος θα μας υπερασπιστεί όταν «Η Ελλάδα είναι μακριά»; Κάνουμε μέγα λάθος όταν δεν καταλαβαίνουμε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν τον Ελληνισμό και ότι οι Τούρκοι μας βλέπουν ως ένα.
Εντάξει, κάναμε ό,τι κάναμε, ας σκεφτούμε τα πράγματα ξανά, βρισκόμαστε σε διαφορετική κατάσταση τώρα; Συντριπτικά ΝΑΙ. Είμαστε μέρος της ΕΕ, έχουμε πολλές ακόμη δεκαετίες εθνικής ανεξαρτησίας (άλλες χώρες μας γνωρίζουν καλά), έχουμε μια πολύ λιγότερο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική (χωρίς στόχους) από ό, τι στο παρελθόν, περισσότεροι φιλικοί στις ΗΠΑ, έχουν εμφανιστεί νέοι σύμμαχοι (Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραήλ, Γαλλία), η Ελλάδα είναι ισχυρότερη στρατιωτικά (δεν μπορεί να εκβιασθεί) και μπορεί να σκεφτεί ξανά ένα κοινό δόγμα άμυνας με την Κύπρο (η οποία αρνείται να ανοίξει ξανά αυτό το κεφάλαιο για να μην προκαλέσουμε την αρκούδα). Έχουμε νέους εξοπλισμούς, έχουμε μεγαλύτερη εμπειρία σε στρατιωτικά θέματα μέσω κοινών ασκήσεων με τους συμμάχους μας. Έχουμε έναν νέο κάτοικο του Λευκού Οίκου, ο οποίος επαναδημιουργεί θετικά τη συμμαχία ΗΠΑ-Ελλάδας και δεσμεύεται στο έργο East-Med και στον συνασπισμό Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας για να το παραδώσει και να μειώσει την εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό αέριο. Επίσης, η Ελλάδα και η Κύπρος παρέχουν στο Ισραήλ στρατηγικό βάθος για τον στρατό του, κάτι που έλπιζαν να έχουν εδώ και δεκαετίες.
Έχουμε τον μεγαλύτερο “φίλο του Ελληνισμού” εγκατεστημένο ως τον Σουλτάνο της Άγκυρας, έναν άνθρωπο τόσο μεθυσμένο με απόλυτη δύναμη, βαθιά στη μουσουλμανική πίστη, αφοσιωμένο στον ισλαμο-φασισμό, που έχει διαπράξει τόσα πολλά λάθη εξωτερικής πολιτικής και έχει απομονώσει την Τουρκία, ενώ ταυτόχρονα είναι τόσο διεφθαρμένος και ανίκανος ώστε να αποδυναμώσει την οικονομία και να έχει ορδές πεινασμένων ανθρώπων στη χώρα του. Αλλά το πιο σημαντικό έχει κάνει εχθρούς το Ισραήλ, τη μόνη δύναμη στον κόσμο που μπορεί να στρέψει το κεφάλι του γίγαντα που λέγετε Αμερική.
Η κατάσταση δεν είναι πλέον η ίδια. Ξεχάστε τις ενδοκοινοτικές συνομιλίες, δεν υπάρχει τίποτα για να μιλήσουμε με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες μας που είναι ίδιος όμηροί με μας. Πρέπει να ενισχυθούμε στρατιωτικά, να δημιουργήσουμε στενότερους δεσμούς με τους συμμάχους μας, να απαλλαχθούμε από το σύνδρομο της Στοκχόλμης από την ψυχή μας, να ενισχύσουμε την πίστη στην αυτοάμυνα στον πληθυσμό μας και να απαιτήσουμε την απόσυρση της Τουρκίας από τα σύνορά μας, θέλουμε μια λύση ενός ενιαίου κράτους. Και όταν έρθει η ώρα που μας επιτεθούν, εμείς και οι σύμμαχοί μας θα είμαστε έτοιμοι για μια σύγκρουση που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση της χώρας μας.
*Πτυχιούχος BSc και MSc από το London School of Economics.
