Ο Ανδρέας Τ. Λουκάς αναφέρεται στο άρθρο του Άριστου Μιχαηλίδη στον Φιλελεύθερο με τίτλο: «Με ποιους θα μοιράσουμε το φυσικό αέριο, τελικά;» και σημειώνει τα εξής:

Αγαπητέ κ. Άριστε Μιχαηλίδη,

Αναφέρεστε σε δημοσιεύματα και δηλώσεις των ίδιων των ηγετών των κατεχομένων που αφορούν εις τον πληθυσμό τους. Τον οποίο ανεβάζουν και μέχρι τις 800.000!!!. Δηλαδή εφαρμόζουν εκείνο που εισηγήθηκε ο Νιχάτ Ερίμ από το 1956, για εφαρμογή του σχεδίου τους «Επανάκτησης της Κύπρου». Αλλά προσέξετε και το άλλο. Μέσα σε αυτή την πλημμυρίδα των Τούρκων, πόσοι είναι οι Τ/κ; Ας πούμε εκατό χιλιάδες; Δηλαδή μια ελάχιστη μειονότητα. Πώς και τότε η λεγόμενη ηγεσία των κατεχομένων προέρχεται από αυτή την ελάχιστη μειονότητα; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από μια τούρκικη απάτη η οποία σκοπό έχει να δικαιολογεί ακόμα και τη μακροχρόνια παραμονή του τούρκικου στρατού στην Κύπρο για την προστασία δήθεν των Τ/κ, αλλά και να μας δουλεύουν και εμάς οι δικοί μας «πολιτικοί» ότι δήθεν διεξάγουν συνομιλίες με τους Τ/κ!
Δεν θα ήταν το απόλυτα φυσικό αν, δεδομένης της πλειονότητας των εποίκων ψηφοφόρων, η ηγεσία τους ήταν έποικοι; Γιατί δεν είναι; Επειδή απλά χαλά η μανέστρα. Επειδή απλά, όλη η υφήλιος, ακόμα και η δική μας ηγεσία, μας έχει σαν δεδομένους ηλίθιους και μας πιπιλούν καθημερινά το μυαλό, για συνομιλίες με τους Τ/κ, για τα συμφέροντα των Τ/κ, για το κράτος που θα φτιάξουμε με τους Τ/κ, ακόμα και για το σχέδιο Ανάν που αποδέχτηκαν οι Τ/κ ή ακόμα και για τον «κανονισμό της Πράσινης Γραμμής», ο οποίος αφορά στο εμπόριο μεταξύ Ε/κ και Τ/κ!!!
Κουραφέξαλα! Μια τεραστίων διαστάσεων απάτη σε βάρος μας από τους πρωταγωνιστές Εγγλέζους, τους Αμερικάνους, τον ΟΗΕ, την ΕΕ, ακόμα και από τη δική μας ηγεσία. Για την εξυπηρέτηση μόνο και αποκλειστικά των συμφερόντων της Τουρκίας και των συμμάχων της. Εμείς, δεν έχουμε πού να κλαφτούμε. Δεν υπάρχει για μας ούτε ένας άνθρωπος να τους ρωτήσει όλους αυτούς το απλούστατο: Αν έμεναν οι Τ/κ και οι Ε/κ μόνοι τους όλα αυτά τα χρόνια, υπάρχει κανένας που πιστεύει πως το Κυπριακό θα ήταν ακόμα άλυτο;
Αλλά η Τουρκία, το ’γραψε και ο πολύς Νταβούτογλου, το 1974 εισέβαλε, φτιαχτής ευκαιρίας δοθείσας, για τα δικά της συμφέροντα στην Κύπρο. Και εγκατέστησε και μια «ηγεσία» στα κατακτημένα, απόλυτα ελεγχόμενη από την ίδια, και κάνει τη δουλειά για την οποία ήρθε. Για τον ίδιο λόγο που βγάζει σήμερα στρατούς και στόλους και Μπαρμπαρός στην Ανατολική Μεσόγειο και για τον ίδιο λόγο που ζητούσε το 1964, για λογαριασμό της Τουρκίας ο μακαρίτης Τζόνσον, το Καστελόριζο από τον αείμνηστο Γεώργιο Παπανδρέου…
Το αφόρητο είναι που εμάς μας κατέσφαξαν επανειλημμένα για αυτά τα συμφέροντα και το χειρότερο που κάποιοι που παριστάνουν την ηγεσία μας έφτιαξαν καριέρες που διαρκούν δεκαετίες, διακηρύττοντας πως κάνουν αγώνα να λύσουν το «πρόβλημα» που έχουμε με τους Τ/κ! 
Τελικά τίθεται το ερώτημα: Σαν πολύ δεν κράτησε το δούλεμα; Φτάνει πια!
Αλλά τότε τι θα γινόταν όλος αυτός ο συρφετός αν ομολογούσε πως δεν υπάρχει το αντικείμενο της μέχρι σήμερα ύπαρξής του και πως απ’ εδώ και μπρος άλλη θα είναι πλέον η πολιτική μας; Είναι ικανοί για μιαν τέτοια ανατροπή; Μάλλον όχι…
Άρα θα συνεχίσουμε να τρώμε στα μούτρα το δούλεμα των εγκάθετων της Τουρκίας, μέχρι που να γίνει το δικό τους! Και υπάρχουν επικεφαλής μας ολοπρόθυμοι να συμφωνήσουν μαζί τους! Η ηγεσία του ΑΚΕΛ και του Συναγερμού και ο ίδιος ο Πρόεδρος, ας πούμε…