Ο Μάριος Χριστοφίδης υποστηρίζει ότι χρειάζεται η πλευρά μας να λάβει απόφαση για μια νέα στρατηγική/ τακτική στο Κυπρακό, διότι ο χρόνος τρέχει εναντίον μας.

Μήπως ο Ερντογάν να προετοιμάζεται να κλείσει το Κυπριακό για εθνικιστικούς ψήφους είτε με την αναγνώριση της παράνομης «ΤΔΒΚ» από ορισμένες χώρες – προ πάντων μουσουλμανικές, είτε με δημοψήφισμα στο βορρά για ένωση με τη Τουρκία και προσάρτηση αλά Κριμαία.

Αν και η Τουρκία είναι ενάντια στη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, θα δικαιολογήσει ότι η Κριμαία ανήκει σε ανεξάρτητη χώρα, την Ουκρανία, ενώ στην Κύπρο η «ΤΔΒΚ» είναι μια «ανεξάρτητη» χώρα συνιδιοκτήτρια της νήσου Κύπρου.

Οι δηλώσεις του ΥΠΕΞ Τουρκίας για συνομιλίες στο Κυπριακό μεταξύ δυο κρατών και όχι δυο κοινοτήτων είναι ενδείξεις ότι κάτι ψήνει σύντομα η Τουρκία. Ίσως, ακόμα, ο Ερντογάν χρησιμοποιήσει το εργαλείο «Abdulhamid Han» για να επισπεύσει διαδικασίες ή τετελεσμένα γνωρίζοντας ότι ούτε η Ελλάδα ούτε η Κυπριακή Δημοκρατία θα αντιδράσουν πρακτικά παρά μόνο, ως συνήθως, λεκτικά. Σε όλα η Τουρκία έχει απαντήσεις λόγω γεωπολιτικής θέσεως και λόγω ισχυρής διπλωματίας και στρατιωτικής δύναμης.

Για ανατροπή των σχεδίων Ερντογάν για την Κύπρο, χρειάζεται «κίνηση ματ» αλλά ποιος ή ποιοι θα την κάνουν. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί λόγω λιλιπούτιου εκτοπίσματος, η Ελλάδα δεν μπορεί λόγω τουρκοφοβίας, η ΕΕ δεν μπορεί λόγω οικονομικών συμφερόντων, ο ΟΗΕ δεν μπορεί λόγω αδυναμίας, οι ΗΠΑ δεν μπορούν λόγω ανύπαρκτης επιρροής στη Τουρκία και η Ρωσία δεν θέλει λόγω συνεργασίας με Τουρκία.

Επομένως απαιτείται αλλαγή παιγνιδιού από Κύπρο και Ελλάδα στην κυπριακή σκακιέρα με τον ισχυρό παίχτη Τουρκία. Όμως μέχρι σήμερα ούτε η Κύπρος ούτε η Ελλάδα έχουν δείξει ότι ξέρουν να παίζουν στο κυπριακό σκάκι. Λένε Αθήνα και Λευκωσία ότι προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα με διπλωματική θωράκιση. Αστεία πράγματα βέβαια. Όπως το έχω ξαναγράψει, δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε κίνηση στο Κυπριακό χωρίς εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων. «Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο από το συμφέρον του ισχυρότερου» (Πλατων). Αυτά πρέπει να μελετήσουν και Κύπρος και Ελλάδα εντός των επόμενων εννέα μηνών (μέχρι τον Ιούνιο του 2023 ) εάν βέβαια δεν τους προλάβει η κίνηση Ερντογάν. Όσον πλησιάζει ο Ιούνιος του 2023 τόσο θα πιέζεται ο Ερντογάν για κάτι θεαματικό εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας –κατά προτεραιότητα της αδύναμης Κύπρου– και γι’ αυτό αυτήν την περίοδο ο Ερντογάν θα είναι πιο επικίνδυνος από οποιαδήποτε άλλη περίοδο.

Το ανέκδοτο «από εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά» και τα περιβόητα ΜΟΕ του Κασουλίδη πρέπει να ξεχαστούν και να επισπευτούν πρωτοβουλίες πριν ο Ερντογάν αποφασίσει τελεσίδικα. Τα συνήθη λόγια για διεθνές δίκαιο (που και η Τουρκία πάντα επικαλείται) και δίκαιο της θάλασσας, δεν ενοχλούν τη Τουρκία ούτε και τα ψηφίσματα του Σ.Α. Επιβάλλεται το Εθνικό Συμβούλιο να συνέλθει αμέσως για να αποφασιστεί νέα στρατηγική/ τακτική, διότι ο χρόνος τρέχει εναντίον μας. Η Τουρκία είναι ο απόλυτος αρχών του Κυπριακού και σε αυτή θα πρέπει να επικεντρωθούν τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου και όχι στα ψηφίσματα και στον Τατάρ που είναι ένα τουρκικό πιόνι στη σκακιέρα. Επείγουν πολύ έξυπνες κινήσεις για έξοδο από το αδιέξοδο πρώτου είναι πολύ αργά.