Ο Α. Χατζηαντώνης αναφέρεται στον διχασμό σε οπαδούς της Ελισάβετ και κατακριτές.
Ως Κύπριοι, δεν ήταν δυνατόν να μην διχαστούμε και σε αυτό το ζήτημα. Εδώ, είμαστε διχασμένοι σε θέματα της δεκαετίας του ‘60, σε Γριβικούς-Μακαριακούς!
Προσπάθησα να κρατήσω μια τοποθέτηση, ίσων αποστάσεων για το θέμα. Αφού, οφείλουμε να σεβόμαστε τη μνήμη των κεκοιμημένων. Της βασίλισσας της Αγγλίας, μη εξαιρουμένης.
Αυτό, που όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων, δεν μπορώ να χωνέψω, είναι το γεγονός, ότι δεν έδωσε χάρη στο παλικάρι της ΕΟΚΑ, τον 19χρονο Βαγορή Παλληκαρίδη.
Έρχονται και κάποιοι αυτόκλητοι υπερασπιστές της μεταστάσης και λένε τα εξής: Το Royal prerogative of Mercy, το είχε η βασίλισσα Ελισάβετ η Β’, αλλά υπαγόταν στο Privy Council. Και από τον 17ο αιώνα και μετά, δεν μπορούσε να κάνει χρήση αυτού τού δικαιώματος.
Θέλησα, ως καθηγητής Αγγλικών, να μελετήσω αυτή τη λέξη, prerogative, την οποίαν χρησιμοποιούν κάποιοι φίλοι στο Facebook, για να μου επιτεθούν, λες και ανέλαβα αυτόκλητος υπερασπιστής μιας ηλικιωμένης κυρίας 96 ετών, που ήρθε η ώρα να μεταβεί εις τας αιωνίους μονάς. Και βρίσκω τα εξής: Prerogative = A right or privilege, exclusive to a particular individual or class, arising from the prerogative of the Crown. Usually delegated to the government or the juditiary. Με άλλα λόγια για να μην σας κουράζω με τα Αγγλικά, φαίνεται ότι η λέξη που αποδίδει στα Ελληνικά την λέξη, είναι: Αποκλειστικό Προνόμιο. Ως συνώνυμα, δίδονται οι όροι enactment και entitlement. Από τη στιγμή λοιπόν, που είχε το προνόμιο ως μονάρχης, θα μπορούσε να το ασκήσει. Τώρα, αν πράγματι χρειαζόταν την έγκριση του πρωθυπουργού ή και του Γενικού Εισαγγελέα, δεν είμαι ειδικός για να το γνωρίζω.
Ο Ευαγόρας, έγραψε ιστορία!
Όλα τα άλλα, είναι λεπτομέρειες. Νομίζω, ο ίδιος είχε αρνηθεί να ζητήσει χάρη. Η βασίλισσα Ελισάβετ, θα κριθεί για τις πράξεις της, από τον Κύριο. Όπως όλοι μας.
Όταν σε άλλη μου ανάρτηση, υποστήριξα ότι είναι παρωχημένος ο θεσμός της μοναρχίας στην Αγγλία, κάποιοι υποστήριξαν ότι είναι για εμπορικούς λόγους που υπάρχει το παλάτι, οι βασιλείς και λοιπά. Από τη στιγμή που αποφέρουν εκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Δηλαδή, είναι κάτι σαν ένα φολκλορικό αξιοθέατο. Όπως παραδείγματος χάριν, είναι στην Αθήνα μπροστά από τα Παλαιά Ανάκτορα, η αλλαγή της φρουράς, με τους λυγερόκορμους τσολιάδες με τον υπέροχο βηματισμό.
Θα κλείσω με κάτι που παρατήρησε ένας φίλος, και αξίζει να το ακούσουμε. «Οι μόνοι Βασιλιάδες που θα μείνουν τελικά για πάντα, σε αυτό τον κόσμο, είναι ο βασιλιάς της Αγγλίας και ο βασιλιάς της τράπουλας, ο λεγόμενος και Ρήγας.»
Θα ήθελα να κλείσω με κάτι που με άφησε άναυδο. Γνωρίζετε πόσο θα στοιχίσει το τελετουργικό της κηδείας και οι τελετές στέψης του άνακτος, Καρόλου του Γ’;
Θα στοιχίσουν περί τα 6 δισεκατομμύρια στερλίνες. Τα οποία θα πληρώσει ο απλός φορολογούμενος, Άγγλος Πολίτης.
Χωρίς καμία διαμαρτυρία. Ας μην ξεχνάμε, πόσο αγαπούσε τη βασίλισσά του.
