Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που προκαλείται από ένα πραγματικό ή πλασματικό κίνδυνο που χωρίς σκέψη και ως αυτοσυντήρηση, απλά ένεκα του άγχους και του ψυχολογικού συναισθήματος, μας αναγκάζει να αντιδρούμε.
Στην περίπτωση του συναισθηματικού φόβου λοιπόν, φοβούμαστε τα μελλοντικά γεγονότα από τα οποία πιστεύουμε δεν υπάρχει διαφυγή.
Όταν όμως ο φόβος υφίσταται χωρίς φαινομενικό κίνδυνο αλλά ένεκα του άγχους από προειδοποιήσεις ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, τότε μετατρέπεται σε φοβία.
Φοβία είναι το παράλογο συναίσθημα που έχει ως αποτέλεσμα να μας δημιουργεί τρόμο και να μας επιφέρει συναισθηματική φόρτιση που μας οδηγεί ασυναίσθητα να προβαίνουμε σε δράσεις χωρίς πρώτα να σκεφτούμε αν δρούμε σωστά ή λανθασμένα.
Η τρομοκρατία του φόβου λοιπόν, είναι η μεγάλη φοβία που προκαλείται από ενέργειες όπως νομοσχέδια, αποφάσεις, ανακοινώσεις, ειδήσεις για πραγματικά ή φανταστικά φοβικά γεγονότα, γεγονότα που θα συμβούν, γεγονότα που τρομοκρατούν τους ανθρώπους.
Πολλές φορές όμως αυτός ο τρόμος δημιουργεί συναισθηματικές καταστάσεις που κάνει τους ανθρώπους να δρουν παράλογα και επικίνδυνα και τους μετατρέπει σε όχλο που χωρίς αυτοέλεγχο και με αλόγιστες ενέργειες διαταράσσουν την τάξη.
Θέλω να καταλήξω στο ότι ο ασύμμετρος φόβος του κορωνοϊού που διακατέχει τους ανθρώπους ένεκα κυρίως της υπερβολικής και μοναδικής αναφοράς από το πρωί μέχρι το βράδυ των ΜΜΕ στο γεγονός, ως να μην υπάρχουν άλλες ειδήσεις, ίσως από τη μια να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα δηλαδή την αποφυγή των συναθροίσεων, αλλά πρέπει να προσέξουμε να μην αποβεί κάτι χειρότερο, να μη μας γίνει φοβία και τρόμος, να μη μετατραπούμε σε όχλο, να μην αρχίσουμε να ενεργούμε ασυλλόγιστα και παράλογα.
