Βγήκε μπροστά ο Δημοκρατικός Συναγερμός υπερασπιζόμενος τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση για τη στάση της ΓΣ Συνέλευση του ΟΗΕ και απαντώντας στις επικρίσεις του ΑΚΕΛ.

Την ώρα που τα υπόλοιπα κόμματα που μετέχουν στην Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη δεν τοποθετήθηκαν επί του θέματος, η Πινδάρου με ανακοίνωση της χθες, υπερασπίστηκε τη στάση αποχής που τήρησε Ελλάδα και Κύπρος στο ψήφισμα του ΟΗΕ σημειώνοντας πώς ορθά οι δύο χώρες στήριξη την πρόταση του Καναδά για καταδίκη της τρομοκρατικής δράσης της Χαμά.

«Τα όσα φρικτά συμβαίνουν από την 7η Οκτωβρίου και μετά στο Ισραήλ και στη Γάζα είναι πολύ τραγικά για να τυγχάνουν κομματικής εκμετάλλευσης. Ο διχασμός της κοινωνίας είναι το τελευταίο που χρειαζόμαστε σε αυτές τις κρίσιμες ώρες για την περιοχή μας», αναφέρει στην ανακοίνωση του ο ΔΗΣΥ, σημειώνοντας πώς ως κόμμα πήρε σαφή θέση εξαρχής, καταδικάζοντας ανεπιφύλακτα την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, σε αντίθεση, όπως λέει, με άλλους που προσπάθησαν να την υποβαθμίσουν.

«Παραμένουμε σε πλήρη ευθυγράμμιση με το ΕΛΚ και την πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση και η απρόσκοπτη παροχή βοήθειας στη Γάζα. Κύπρος και Ελλάδα στήριξαν την πρόταση του Καναδά, η οποία, επιπρόσθετα με την ανθρωπιστική εκεχειρία, κατονόμαζε την τρομοκρατική δράση της Χαμάς και ζητούσε την άμεση απελευθέρωση των ομήρων.

Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν υποστηρίχθηκε από την πλειοψηφία της ΓΣ του ΟΗΕ η καναδική πρόταση;», σημειώνει η Πινδάρου, επισημαίνονται πώς -οφείλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να αποφασίσουμε σε ποια μεριά της ιστορίας θέλουμε να είμαστε. Ρίχνει μάλιστα τα πυρά του προς το ΑΚΕΛ, αναφέροντας πώς είναι οι αγκυλώσεις του ΑΚΕΛ καθίστανται επικίνδυνες για τον τόπο μας.

>> Η απάντηση της Εζεκίας Παπαϊωάννου

Η απάντηση από πλευράς ΑΚΕΛ δεν άργησε να έρθει με την Εζεκία Παπαϊωάννου να διερωτάται, «από πότε έγινε τόσο δύσκολο για  κυβέρνηση και ΔΗΣΥ να στηρίξουν τον τερματισμό του πολέμου και της κατοχής».

«Ο ΔΗΣΥ έσπευσε να υπερασπιστεί τον Νίκο Χριστοδουλίδη και την κυβέρνηση που απείχε στο ψήφισμα του ΟΗΕ που ζητούσε ανθρωπιστική εκεχειρία στη Γάζα, απρόσκοπτη ανθρωπιστική βοήθεια και απελευθέρωση των ομήρων. Αν το ζήτημα δεν αφορούσε την δραματική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, θα περιοριζόμασταν να υποδείξουμε ότι απλώς συνεχίζεται το διπλοπόρτι της Πινδάρου με την κυβέρνηση.

Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια αιματοχυσία, μια γενοκτονία που συντελείται στη γειτονιά μας με πρώτα θύματα τα παιδιά και τους αμάχους.

Νίκος Χριστοδουλίδης και ΔΗΣΥ θα έπρεπε να αντιλαμβάνονταν ότι η Κύπρος -χώρα θύμα κατοχής και εισβολής- όχι μόνο δεν έπρεπε να απέχει αλλά έπρεπε να ήταν η πρώτη που υπερασπίζεται θέσεις αρχών, τα ψηφίσματα του ΟΗΕ αλλά και το πιο αυτονόητο: εκεχειρία και ειρήνη. Αντί τουτού, έθεσαν την Κύπρο απέναντι από την μεγάλη πλειοψηφία των κρατών του πλανήτη συμπεριλαμβανομένων οκτώ κρατών-μελών της ΕΕ αλλά και απέναντι από τις σαφείς τοποθετήσεις του ΓΓ του ΟΗΕ. Η ηγεσία του ΔΗΣΥ που κατά τα άλλα καταγγέλλει διεθνώς την πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών, τώρα την υπερασπίζεται και την πρεσβεύει. Ο δε κ. Χριστοδουλίδης επιμένει να υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών λέγοντας ότι δεν διαφωνεί πουθενά με το Ψήφισμα, την ώρα που αρνήθηκε να το στηρίξει», αναφέρει το ΑΚΕΛ, σημειώνοντας πώς η μεγάλη πλειοψηφία του κυπριακού λαού και των λαών του κόσμου δεν θέλουν την κυβέρνηση της χώρας να κάνει τον συνήγορο του Νετανιάχου στην εξελισσόμενη εθνοκάθαρση σε βάρος των Παλαιστινίων.

>> Νέα απάντηση

Η Πινδάρου επανήλθε εκ νέου απαντώντας εκ νέου στο ΑΚΕΛ λέγοντας ότι η σαφής στάση του Δημοκρατικού Συναγερμού υπέρ της αποκλιμάκωσης της έντασης, της προστασίας των αμάχων, της προώθησης της ανθρωπιστικής εκεχειρίας και της ειρήνευσης είναι δεδομένη και δεν χρειάζεται την πιστοποίηση του ΑΚΕΛ.

«Την ίδια ώρα η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας επιθυμούν επίσης την καταδίκη της απάνθρωπης και ειδεχθούς δράσης της τρομοκρατικής, ισλαμικής και φανατικής οργάνωσης Χαμάς», σημειώνει και προσθέτει ότι Κύπρος και Ελλάδα ευθυγραμμίστηκαν με τις θέσεις του ΕΛΚ και της πλειοψηφίας του ευρωπαϊκών χωρών, ενώ, αναφέρει, «το ΑΚΕΛ επιθυμούσε να βρεθούμε στην ίδια πλευρά με την κατοχική Τουρκία, το Ιράν, τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ρωσία του Πούτιν».