«Για να πάρεις τα φάρμακα σου από το κρατικό φαρμακείο, πρέπει να πας εκεί να κάνεις εγγραφή με βάση τις διαδικασίες του Οργανισμού Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας, στη συνέχεια να πας στο ταμείο να πληρώσεις. Αν δεν ξέρεις πόσα φάρμακα περιλαμβάνει η συνταγή πρέπει πρώτα να πας στην ουρά του φαρμακείου, να μάθεις πόσα φάρμακα θα πάρεις, να πας μετά στο ταμείο να πληρώσεις και να επιστρέψεις στο φαρμακείο για να πάρεις αυτό που χρειάζεσαι και η διαδικασία αυτή ακολουθείται έστω και αν είναι για να πάρεις ένα κουτί βιταμίνες και επαναλαμβάνεται κάθε μήνα επειδή ούτε ο Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας αλλά ούτε και ο Οργανισμός Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας δεν έχουν καταφέρει ακόμα, παρά τις υποσχέσεις και τις συμφωνίες, να διευκολύνουν τους χρόνιους ασθενείς».

Δυστυχώς, ανέφερε μιλώντας στον «Φ» ο γραμματέας της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου, Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, «ταλαιπωρούμε περισσότερο από τον οποιονδήποτε, τους χρόνιους ασθενείς, τους ανθρώπους που είναι ήδη ταλαιπωρημένοι από το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν» και εξήγησε: «Όταν λέμε ότι πρόκειται για έναν ολόκληρο Γολγοθά τον οποίο οι ασθενείς ή οι συγγενείς τους υποχρεώνονται να ανεβούν κάθε μήνα, έχουμε σοβαρούς λόγους που το λέμε και σίγουρα μπορούμε να το εξηγήσουμε. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χρόνιοι ασθενείς για να πάρουν τα φάρμακα ή τα αναλώσιμα που χρειάζονται κάθε μήνα είναι και συγκεκριμένα και γνωστά και για κάποια από αυτά υποτίθεται έχουν βρεθεί και οι λύσεις πριν από ένα και πλέον χρόνο, αλλά στην πράξη δεν έχουν ακόμα εφαρμοστεί». 

«Οι ασθενείς παίρνουν φάρμακα για να τους κρατήσουν για ένα μήνα. Από το τέλος του 2020, είχε συμφωνηθεί με τον ΟΑΥ ότι για τους χρόνιους ασθενείς που λαμβάνουν τα φάρμακα τους από τα κρατικά φαρμακεία αυτό θα αλλάξει και θα παίρνουν αποθέματα για δύο μήνες. Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που υποχρεώνονται να αλλάξουν και πόλη για να πάρουν τα φάρμακα τους όταν αυτά είναι εξειδικευμένα και δεν χορηγούνται από όλα τα κρατικά φαρμακεία. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Kαταφεύγουν στο ρουσφέτι για τα φάρμακα

Τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα τα οποία έχουν εγκριθεί από τον ΟΑΥ και χορηγούνται σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών, να μην δίνονται στους ασθενείς μόνο από τα κρατικά φαρμακεία. Αυτή τη στιγμή έχουμε ανθρώπους οι οποίοι στέκονται στις ουρές και ταλαιπωρούνται για να πάρουν σκευάσματα (φάρμακα ή συμπληρώματα διατροφής κ.λπ.), τα οποία θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν χωρίς ταλαιπωρία από το φαρμακείο της γειτονιάς τους. Υπάρχουν ασθενείς για παράδειγμα που ταλαιπωρούνται για να πάρουν ασβέστιο ή μαγνήσιο από το κρατικό φαρμακείο. 

Οι εξωνοσοκομειακές εξειδικευμένες θεραπείες. Είναι κατανοητό ότι δεν μπορούν τα ιδιωτικά φαρμακεία να διαθέτουν ανά πάσα στιγμή όλες αυτές τις ακριβές θεραπείες. Πρέπει να βρεθεί όμως τρόπος ώστε ο κάθε ασθενής, να κάνει μια συμφωνία με τον ιδιώτη φαρμακοποιό του ώστε να τον προμηθεύει με τα φάρμακα που χρειάζεται. Αυτή τη στιγμή, πολλοί ασθενείς υποχρεώνονται να παίρνουν τα μισά τους φάρμακα από τον ιδιωτικό τομέα και τα άλλα μισά από τα κρατικά φαρμακεία». 

Όλα αυτά, είπε ο κ. Παπαδόπουλος, «ισχύουν και για την περίπτωση των αναλωσίμων ειδών». 

«Αντιλαμβανόμαστε», είπε, «ότι υπάρχουν αναλώσιμα τα οποία, είτε λόγω μεγέθους είτε λόγω είδους και χρήσης δεν είναι εύκολο να διατίθενται από τα ιδιωτικά φαρμακεία. Ωστόσο πρέπει να βρεθεί μια λύση τουλάχιστον για τα «μικρά» αναλώσιμα, όπως είναι για παράδειγμα οι γάζες ή τα επιθέματα. Αυτά, όπως γίνεται ήδη με κάποια αναλώσιμα, πρέπει όλα να μπορούν να τα προμηθεύονται οι ασθενείς από το φαρμακείο της γειτονιάς τους στις ποσότητες που τα χρειάζονται κάθε φορά. Για τα υπόλοιπα αναλώσιμα, θα ήταν ορθότερο εάν ο ΟΑΥ έκανε μια συμφωνία με τις εταιρείες εισαγωγής ώστε να γίνεται παράδοση στους ασθενείς. Εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει το τι σημαίνει ο ασθενής ή κάποιος συγγενής του να πρέπει να περνά κάθε μήνα από την ταλαιπωρία των εγγραφών και των ουρών αναμονής στα κρατικά φαρμακεία για να πάρει ολόκληρες κούτες με αναλώσιμα, να τα φορτώσει στο αυτοκίνητο του, το οποίο μπορεί και να μην τα χωρεί εύκολα, να τα μεταφέρει στο σπίτι του ασθενούς, να τα ξεφορτώσει κ.λπ. Και για αυτό το ζήτημα πρέπει ο ΟΑΥ να δώσει λύσεις που να διευκολύνουν τους ασθενείς και όχι να τους ταλαιπωρούν». 

Εδώ και δύο χρόνια, είπε καταλήγοντας ο γραμματέας της ΟΣΑΚ, «η Ομοσπονδία καταγγέλλει τα ίδια πράγματα αλλά δεν έχουμε δει καμία βελτίωση. Για την ποσότητα φαρμάκων, δηλαδή να είναι για δύο αντί για ένα μήνα, μας είπαν ότι δεν είναι ακόμα έτοιμο το λογισμικό. Δηλαδή, αν είναι δυνατόν να ταλαιπωρούμε τον κόσμο για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα επειδή δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να προσαρμόσουμε το λογισμικό του ΓεΣΥ».  

«Η περίοδος χάριτος έληξε»

Η ΟΣΑΚ, «δηλώνει ότι πλέον η περίοδος χάριτος για κάποια πράγματα έχει λήξει. Το ΓεΣΥ λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια και κάποια πράγματα θα έπρεπε να είχαν ήδη λυθεί πόσο μάλλον στις περιπτώσεις που έχουν ληφθεί αποφάσεις, έχουν συμφωνηθεί λύσεις και δεν τις εφαρμόζουμε. Δεν γίνεται να ταλαιπωρούνται καθημερινά εκατοντάδες χρόνιοι ασθενείς ή οι συγγενείς τους, να γνωρίζουμε το πρόβλημα, να το ζούμε όλοι μας, να αναγνωρίζεται το πρόβλημα αυτό από τον ΟΑΥ αλλά να μην προχωρούμε στην επίλυση του. Δεν υπάρχει λογική, ένας άνθρωπος να στέκεται στην ουρά και να περιμένει για να πάρει βιταμίνες ή κάποιο άλλο σκεύασμα που υπάρχει σε όλα τα ιδιωτικά φαρμακεία». 

Ευθύνες «εκτός από τον ΟΑΥ έχει και ο ΟΚΥπΥ ο οποίος λειτουργεί τόσο με το λογισμικό του ΓεΣΥ όσο και με το δικό του λογισμικό και τα δύο αυτά συστήματα δεν επικοινωνούν μεταξύ τους με αποτέλεσμα οι ασθενείς να πρέπει να κάνουν εγγραφή, μετά να πηγαίνουν για να ενημερωθούν πόσα φάρμακα περιλαμβάνει η συνταγή τους (εάν δεν το γνωρίζουν εκ των προτέρων), στη συνέχεια να πηγαίνουν στο ταμείο να πληρώσουν και μετά στο φαρμακείο για να εξυπηρετηθούν. Οφείλει ο ΟΚΥπΥ να συγχρονίσει το σύστημα του με το Σύστημα του ΓεΣΥ ή να βρει κάποια άλλη λύση η οποία να μην βασανίζει τους ασθενείς και να μην καθιστά την όλη διαδικασία ένα Γολγοθά για αυτούς που πρέπει να παίρνουν τα φάρμακα τους από τα κρατικά φαρμακεία». 

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Μιλάμε για χρόνιους ασθενείς

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι κάθε μήνα το παρατηρητήριο της ΟΣΑΚ καταγράφει γύρω στα 50 παράπονα ασθενών εκ των οποίων τα περίπου 30 αφορούν τα φάρμακα και όλες τις διαδικασίες εξασφάλισης τους. Το να τα ρίχνουμε όλα στο λογισμικό είναι ένα πράγμα, το να περνάνε σχεδόν δύο χρόνια και να προσπαθούμε να προσαρμόσουμε το λογισμικό είναι άλλο και σίγουρα δεν μπορεί να αποτελεί μόνιμη δικαιολογία. Από την άλλη, εν καιρώ ΓεΣΥ και τεχνολογίας, ο ΟΚΥπΥ δεν μπορεί να ταλαιπωρεί ανθρώπους για να κάνουν τις διαδικασίες δύο φορές. Προ δεκαημέρου επικοινώνησε με τον «Φ» ασθενής ο οποίος χρειάστηκε τέσσερις ώρες για να πάρει από το κρατικό φαρμακείο ασβέστιο και μαγνήσιο.