Απόφαση – σταθμός για τη γονική επιμέλεια των τέκνων εξέδωσε προχθές το Οικογενειακό Δικαστήριο Πάφου. Οι συγκρουσιακές σχέσεις των δύο γονέων δεν εμπόδισαν το Δικαστήριο να δει το συμφέρον του παιδιού και αφού άκουσε και το ίδιο, εξέδωσε διάταγμα από κοινού επιμέλειας του ανήλικου. 

Με την απόφαση αυτή η δικαστής Ραφαέλα Προκοπίου πρόλαβε ουσιαστικά τη Βουλή που συζητεί για πέντε χρόνια ριζική αναθεώρηση του Οικογενειακού Δικαίου, όπου στις πλείστες περιπτώσεις η γονική μέριμνα θα ασκείται εξ ημισείας. Η υπόθεση έφτασε στο Οικογενειακό Δικαστήριο, όταν οι δύο σύζυγοι χώρισαν το 2016 και υπήρχε θέμα με την επιμέλεια του ενός από τα τρία παιδιά τους, αφού τα δύο ενηλικιώθηκαν. Ο πατέρας ζητούσε καθορισμό της επικοινωνίας του με τα τέκνα του, την ανάθεση στον ίδιο της γονικής μέριμνας τους, κ.ά. Η πρώην σύζυγος ζητούσε όπως της ανατεθεί αποκλειστικά η άσκηση της γονικής μέριμνας των παιδιών ή η φύλαξη, φροντίδα και επιμέλειά τους και να καθοριστεί η επικοινωνία του πατέρα με τον ανήλικο γιο του. Στην υπόθεση είχε εμπλακεί και η Επίτροπος για τα δικαιώματα του παιδιού, η οποία μέσω λειτουργού τάχθηκε εναντίον της κοινής επιμέλειας λόγω των συγκρουσιακών σχέσεων των δύο γονέων.

Η δικαστής αφού άκουσε τις δύο πλευρές, τη λειτουργό των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας και τον ανήλικο, διαφώνησε με τη θέση της Επιτρόπου.  Όπως σημειώνει στην απόφασή της, αποτελεί κοινό τόπο μεταξύ των μερών ότι, με τη συνδρομή της Επιτρόπου, συμφωνήθηκε και εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα επωφελές για τον ανήλικο, το οποίο προνοεί για τη διαμονή του με τον πατέρα του για χρόνο μεγαλύτερο από τον κατώτατο που καθορίζει η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, γεγονός που από μόνο του αναιρεί τη συγκεκριμένη εισήγηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

Περαιτέρω το Οικογενειακό Δικαστήριο σημειώνει ότι «έχοντας κατά νου τα ανωτέρω και ιδιαιτέρως την ανάγκη για διασφάλιση ικανοποιητικού αλλά και ποιοτικού χρόνου του ανήλικου με έκαστο γονέα, καθώς και την παρουσία αμφοτέρων στην καθημερινότητά του, χωρίς όμως να παραγνωρίζω το γεγονός ότι αυτός δεν είναι αντικείμενο που δύναται να διαμοιραστεί με μαθηματική ακρίβεια μεταξύ των δύο, προχωρώ στη ρύθμισή του. Λαμβάνω δε υπόψη ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα πρέπει να είναι λειτουργικό τόσο για τον ανήλικο, όσο και για τους διαδίκους, να μην αφήνει μεγάλα κενά επαφής με τον έτερο γονέα και να μειώνει, στο μέτρο του δυνατού, τις μετακινήσεις του πρώτου». Στη συνέχεια το Δικαστήριο προχώρησε και εξέδωσε διάταγμα όπου καθορίζονται οι μέρες και οι ώρες που ο κάθε γονέας θα έχει τη μέριμνα για τον ανήλικο.

Σε αναρτήσεις τους ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Ι. Νικολάου και η Επίτροπος Νομοθεσίας Λ. Ζαννέττου χαιρέτησαν την απόφαση λέγοντας πως ανοίγει ο δρόμος για από κοινού επιμέλεια.

«Να έχουν και οι δύο την ίδια ώρα»

Το Δικαστήριο κάλεσε και άκουσε το παιδί για τα δικά του θέλω. Απ’ όσα ανέφερε το παιδί, είναι ξεκάθαρο ότι ο πατέρας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της καθημερινότητάς του.

«Κατά την κατ’ ιδίαν συζήτηση που είχα με τον…, αυτός μου φάνηκε ιδιαίτερα έξυπνος και ώριμος για την ηλικία του. Πρόκειται για ένα ταλαντούχο, κοινωνικό και δραστήριο παιδί. Η εικόνα που μου μετέδωσε ήταν ότι απολαμβάνει τον χρόνο που περνά και με τους δύο γονείς του, τους οποίους επιθυμεί να έχει στην καθημερινότητά του εξίσου. Ενδεικτικό της επιθυμίας του είναι το ακόλουθο απόσπασμα: 

E. Εμένα μου έχει ζητήσει η μάμα και ο μπαμπάς σου να αποφασίσω πώς θα περνάς τον χρόνο σου μαζί τους. Δηλαδή πόσο θα είσαι με τον ένα και πόσο θα είσαι με τον άλλο. 

A. Αχά. 

E. Θέλεις να μου πεις εσύ πώς θέλεις να γίνει; 

A. Νομίζω ότι θα ήταν πιο εύκολο αν ήταν σαν 5 μέρες με τον καθένα. Έτσι θα μπορούσαν όλοι να έχουν την ίδια ώρα. 

E. Θα ήθελες οι μέρες με τον μπαμπά και οι μέρες με τη μάμα να είναι ίδιες; 

A. Ναι. 

………. 

E. Αν είχες ένα μαγικό ραβδί τι θα άλλαζες από τη ζωή σου; 

A. (Σκέφτεται). Η αδελφή μου αν θα έφτιαξε τα πολλά νόστιμα της cookies peanut butter. 

E. Τα κάνει ωραία; 

A. Κάθε φορά που λέει να φτιάξει δεν τα φτιάχνει. Αυτό είναι το μόνο. 

E. Το μόνο; 

A. Ναι.