«Εγώ είμαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εγώ διόρισα την κ. Γιολίτη, της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και δεν τίθεται θέμα ανάληψης ευθυνών. Τελεία και παύλα»! Κάπου εκεί, όλη η προηγηθείσα παράθεση θεωρητικολογιών και σωρείας επιτροπών για πάταξη της διαφθοράς, τυλίχτηκε σε μια κόλλα χαρτί και κατέληξε στον κάδο απορριμμάτων. Διότι, σε μια ακόμη κραυγαλέα επίδειξη αυταρχισμού, ο Πρόεδρος κατέδειξε ότι τίποτα δεν μπορεί να αναμένεται να ισχύσει ενόσω κυριαρχεί το δόγμα «τελεία και παύλα». Το Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι ήταν παράνομη η εισβολή της Αστυνομίας στο σπίτι γυναίκας. Η πολιτική προϊστάμενη της Αστυνομίας, που έκανε την καταγγελία, βρίσκεται απόλυτα εκτεθειμένη. Και ο Πρόεδρος δεν την αφήνει καν να μιλήσει. Ακυρώνοντας την και ως προσωπικότητα και ως υπουργό. Προχωρεί, μάλιστα, δίκην πολιτικού αρχιερέως σε άφεση αμαρτιών. Επειδή έτσι του ήρθε. Τις αποζημιώσεις που ζητά το θύμα, να τις πληρώσετε εσύ και η υπουργός σου, Πρόεδρε. Όχι οι φορολογούμενοι που δεν ευθύνονται για τα καπρίτσια σας.
Ακόμη και αν χάριν συζήτησης δεχθεί κάποιος ότι οι εξαγγελίες μπορεί να καταπολεμήσουν το τέρας της διαφθοράς, αφορούν το μέλλον. Την κοινωνία, όμως, την καίει το παρόν. Βαρύ κι ασήκωτο για τον Πρόεδρο. Οργίλο και με μηδενική ανοχή για τους πολίτες. Επειδή το βάρος του διασυρμού της πατρίδας μας σε όλο τον κόσμο είναι δυσβάστακτο. Δεν ξεχνιέται αυτό, κύριε Αναστασιάδη. Ο λαός απαιτεί κάθαρση. Διότι μόνο έτσι θα ξεπλυθεί η ντροπή. Και η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική σου. Επειδή η Κυβέρνησή σου είναι εκείνη που εφάρμοσε το αμαρτωλό πρόγραμμα. Τρεις υπουργοί σου (Χάσικος, Γεωργιάδης, Πετρίδης) σε έδωσαν κανονικά. Παραδεχόμενοι ότι το πρόγραμμα εφαρμόστηκε χωρίς κανονισμούς. Χωρίς κριτήρια. Χωρίς επαρκή έλεγχο. Χωρίς σοβαρότητα (τικ-τικ τζιαι επέρναν).
Μπορεί να επικαλείσαι Γκαίμπελς και Τραμπ. Ισχυριζόσουν επί δύο χρόνια ότι επρόκειτο για σκευωρία των ξένων. Ο λαός, ωστόσο, γνωρίζει. Ένα σωρό δημοσιεύματα του εξωτερικού, που αναφέρονται και σε σένα προσωπικά. Η ΕΕ μας βάζει στο σκαμνί να μας δικάσει. Ένα βίντεο με εικόνα και ήχο πλέον, μας ρεζιλεύει σε όλο τον πλανήτη. Το μόνο που αναμένει από τον Πρόεδρο είναι να αναλάβει εμπράκτως την πολιτική ευθύνη. Να επιβεβαιώσει έστω και μετά από χρόνια το περιβόητο σλόγκαν, το οποίο κουρέλιασε τόσο άτσαλα, ότι «η κρίση θέλει ηγέτη».
Οι θεωρίες και οι επιτροπές που παρουσίασες προχθές είναι στον αέρα, κύριε Αναστασιάδη. Διότι όλα εξαρτώνται από τα πολιτικά πρόσωπα. Εκείνους που διορίζουν για να χειρίζονται επιτροπές. Τις αποφάσεις που λαμβάνουν. Μίλησες για την Παιδεία και την ανάγκη επιμόρφωσης των μαθητών πώς να αποφεύγουν τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Σε κάθε μάθημα, όμως, δεν αρκεί η θεωρία. Απαιτούνται υπαρκτά παραδείγματα για να καθιστούν πειστική τη θεωρία.
Θα διδάσκουν, λοιπόν, στους μαθητές το παράδειγμα ενός Προέδρου που διόρισε Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα κάποιον ο οποίος κατέληξε στη φυλακή για διαφθορά. Ότι εκείνος ο Πρόεδρος εμφανίστηκε στο δικαστήριο ως μάρτυρας υπεράσπισης του καταδικασθέντος. Ότι ο Γενικός Εισαγγελέας σε μια έκρηξη αηδίας, βροντοφώναξε στον ίδιο Πρόεδρο ένα μεγαλοπρεπές «Ντροπή».
Θα διδάξουν ακόμη, ότι ένας Πρόεδρος εφάρμοσε ένα πρόγραμμα από το οποίο θησαύρισαν ένα σωρό. Ανάμεσά τους και κάποια λαμόγια. Ότι από το πρόγραμμα αυτό επωφελήθηκαν και οι θυγατέρες και ο γαμπρός του Προέδρου. Νόμιμα μεν, αλλά κατ’ αντίθεση των διεθνώς αποδεκτών κανόνων πολιτικής ηθικής και δεοντολογίας. Θα διδάξουν ότι ο ίδιος Πρόεδρος διόρισε Γενικό Εισαγγελέα έναν υπουργό του. Όντας η Κυβέρνηση (άρα και ο τέως υπουργός) και ο Πρόεδρος υπό έρευνα για το πρόγραμμα το οποίο εξελίχτηκε σε σκάνδαλο, ο τέως υπουργός και νυν Γ.Ε. διόρισε ερευνητική επιτροπή για να τους ερευνήσει. Σκοτώνοντας εν τη γενέσει του το όποιο πόρισμα βγει.
Θα διδάξουν ότι ένας Πρόεδρος πήγε οικογενειακώς ταξίδι στις Σεϋχέλλες με το αεροπλάνο Σαουδάραβα φίλου του, που έτυχε οικογενειακώς πολιτογράφησης. Θα διδάξουν, επίσης, πώς ένας Πρόεδρος τσαλαπάτησε τόσο άγαρμπα την περιβόητη Χάρτα Δεοντολογίας που έδωσε στους υπουργούς του να υπογράψουν. Όπου αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «Τα μέλη της κυβέρνησης δεν αποδέχονται τυχόν προσκλήσεις για προσωπική φιλοξενία, η οποία προέρχεται από ξένη κυβέρνηση ή από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, των οποίων η δραστηριότητα σχετίζεται με το υπουργείο τους».
Θα διδάξουν ακόμη ότι ένας τέως στενός συνεργάτης του Προέδρου γράφει ένα βιβλίο στο οποίο περιλαμβάνει «θεούς και δαίμονες» αλλά ο Πρόεδρος επιλέγει να μην πει ούτε λέξη. Και μόνο ο τίτλος «Η Συμμορία» έπρεπε να σε κάνει να ρίχνεις τασάκια και να κραυγάζεις ότι θα τον πάρει ο δαίμονας…
Ξέρεις, όμως, τι είναι το τραγικό, Νίκο Αναστασιάδη; Ότι με μια Κύπρο να έχει διασυρθεί με τόσο άσχημο τρόπο, έναν Πρόεδρο με μηδενική αξιοπιστία, ένα εσωτερικό μέτωπο σμπαραλιασμένο ανοίγει ξανά το Κυπριακό. Θα πας εκεί όπου οι Τούρκοι και όχι μόνο, εμφανώς, αναμένουν να μας γδάρουν ζωντανούς. Το πιστόλι αυτή τη φορά το έβαλες εσύ στον κρόταφό σου. Ακόμη και αν υπήρχε πιθανότητα να βρεθεί κάποια λύση, με ποια αξιοπιστία θα τη θέσεις ενώπιον του λαού;
Προχθές σε ρώτησαν πώς εννοείς την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης. Είπες μερικά δυσνόητα. Είπες όμως και μια αλήθεια. Ότι αν κάποιος επιμένει, η προκήρυξη εκλογών είναι λύση, «προκειμένου να τύχει εκείνος που το επιθυμεί της επαναβεβαίωσης της πολιτικής βούλησης του λαού». Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, λοιπόν. Δεν έχει σημασία τι εσύ ισχυρίζεσαι, Πρόεδρε. Ούτε τι εμείς λέμε. Σημασία έχει μόνο τι πιστεύει ο λαός. Σε προκαλώ επομένως. Πήγαινε στις κάλπες. Ο πλέον αξιόπιστος τρόπος να αναδειχθεί η βούληση του λαού. Ή θα σε στείλει σπίτι σου ή θα σε δικαιώσει για πάντα. Μόνο έτσι καθαρίζει το τοπίο. Αυτό επιβάλλει η δημοκρατία. Αν σου απέμειναν ψήγματα πίστης σε αυτήν. Και δεν τα έθαψες όλα κάτω από τον αυταρχισμό και το άκρως προκλητικό και προσβλητικό δόγμα «τελεία και παύλα»!
