Το ξημέρωμα του Σαββάτου βρήκε τη Ρωσία εν μέσω μιας μεγάλης εσωτερικής κρίσης, αφού ο επικεφαλής της μισθοφορικής ομάδας Wagner, Γεβγκένι Πριγκόζιν, ο οποίος άνηκε στον στενό πυρήνα του Πούτιν, στράφηκε εναντίον της χώρας.

Και μπορεί ο κίνδυνος της εμφύλιας σύρραξης να αποσοβήθηκε, μετά τη διαμεσολάβηση του Αλέξάντερ Λουκασένκο, εντούτοις αρκετά ζητήματα παραμένουν ανοικτά, ανέφερε ο Καθηγητής Ευρωπαϊκής και Συγκριτικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Δρ Κώστας Λάβδας.

 Κληθείς από το philenews να σχολιάσει τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Ρωσία, ο Καθηγητής ανέφερε ότι η εξέλιξη της κρίσης μαρτυρά μια βραχυπρόθεσμη επικράτηση του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, εντούτοις έχουν έρθει στο φως τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας.

Σχολιάζοντας τα τελευταία γεγονότα, όπως προκύπτουν από το διάγγελμα του Ρώσου Προέδρου, ο οποίος έθεσε τρεις επιλογές ενώπιον των μισθοφόρων – να υπογράψουν συμβόλαιο με το υπουργείο Άμυνας, να ιδιωτεύσουν ή να μεταβούν στη Λευκορωσία, ο Δρ Λάβδας σημείωσε ότι οι αναφορές του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος επιχειρεί να τερματίσει την αυτονομία της Wagner, ενδέχεται να συνιστούν παραβίαση της συμφωνίας.  Ως εκ τούτου, σημείωσε ο Δρ Λάβδας, χρειάζεται να δούμε στη συνέχεια ποια θα είναι η αντίδραση των μισθοφόρων, ενώ παραμένει ανοικτό το ενδεχόμενο να αντικατασταθεί ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού.

Όπως υποστήριξε ακόμη ο Καθηγητής, ο Ρώσος Πρόεδρος φαίνεται ότι άρχισε να συνειδητοποιεί τους κινδύνους, που συνοδεύουν τη μεγάλης κλίμακας χρήση ιδιωτικών στρατιωτικών ομάδων, οι οποίες, όταν ενδυναμώνονται, τείνουν να γίνονται ανεξέλεγκτες και να αυτονομούνται τελείως.

Σημείωσε ακόμη ότι η παρούσα κρίση, πέραν από τη διάβρωση της εικόνας του Ρώσου Προέδρου, επιβεβαίωσε ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν ελέγχει τα στρατιωτικά μέσα στο εσωτερικό της Ρωσίας, ενώ η χρήση μισθοφορικού στρατού στον πόλεμο της Ουκρανίας, ο οποίος τελικά στράφηκε εναντίον της χώρας, κατέδειξε τις αδυναμίες της Μόσχας στον στρατιωτικό τομέα.

Όσον αφορά τις μεσοπρόθεσμες εξελίξεις της κρίσης, ο Καθηγητής υποστήριξε ότι δύο κρίσιμα ερωτήματα αφορούν το πώς θα επηρεαστεί η ρωσοουκρανική διένεξη από την κρίση, αλλά και τι συμπέρασμα θα εξάγει ο Ρώσος Πρόεδρος ως συμφέρουσα διαχείριση της κρίσης, δηλαδή αν θα οδηγηθεί εν τέλει σε ένα έντιμο συμβιβασμό με την Ουκρανία ή αν θα οδεύσει προς μια μόνιμη κινητοποίηση.