Προετοιμάζεται πυρετωδώς για τη δύσκολη δοκιμασία που θα του εξασφαλίσει τον τίτλο του Master Sommelier. Αν τα καταφέρει, θα είναι ο πρώτος οινοχόος από την Κύπρο και την Ελλάδα με τη διεθνή αναγνώριση!
Τι σημαίνει να είσαι υποψήφιος για τον τίτλο του Master Sommelier;
Είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί να έρθει αντιμέτωπος ένας επαγγελματίας οινοχόος. Το να πετύχεις στην εξέταση αυτή, στην οποία μόνο 250 άτομα το έχουν κάνει από την αρχή αυτού του θεσμού το 1969, είναι κάτι εξωπραγματικό.
Τι σημαίνει να είσαι υποψήφιος για τον τίτλο του Master Sommelier;
Είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί να έρθει αντιμέτωπος ένας επαγγελματίας οινοχόος. Το να πετύχεις στην εξέταση αυτή, στην οποία μόνο 250 άτομα το έχουν κάνει από την αρχή αυτού του θεσμού το 1969, είναι κάτι εξωπραγματικό.
Έρχεται μια τόσο μεγάλη διεθνής αναγνώριση που αξίζει όλες τις θυσίες που έχει κάνει! Να αναφέρουμε ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ακόμη Κύπριος ή Ελλαδίτης Master Sommelier.
Τι προετοιμασία χρειάζεται;
Πρώτα έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου! Χρειάζεται μεγάλη αυτοθυσία και αμέτρητες ώρες προετοιμασίας. Κάθε μέρα πρέπει να μαθαίνεις κάτι καινούριο. Ο κόσμος του κρασιού έχει μεγαλώσει τόσο πολύ που είναι ανθρωπίνως αδύνατο να μάθεις όλα αυτά που χρειάζεσαι για την εξέταση μέσα σε λίγους μόνο μήνες διαβάσματος. Πρέπει να γίνει τρόπος ζωής και το πιο σημαντικό από όλα να έχεις τη στήριξη των ανθρώπων δίπλα σου.
Πρώτα έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου! Χρειάζεται μεγάλη αυτοθυσία και αμέτρητες ώρες προετοιμασίας. Κάθε μέρα πρέπει να μαθαίνεις κάτι καινούριο. Ο κόσμος του κρασιού έχει μεγαλώσει τόσο πολύ που είναι ανθρωπίνως αδύνατο να μάθεις όλα αυτά που χρειάζεσαι για την εξέταση μέσα σε λίγους μόνο μήνες διαβάσματος. Πρέπει να γίνει τρόπος ζωής και το πιο σημαντικό από όλα να έχεις τη στήριξη των ανθρώπων δίπλα σου.
Ποιος θα είναι ο επόμενος διεθνής διαγωνισμός που θα λάβεις μέρος;
Εκτός της μάχης μου για τον τίτλο του Master Sommelier εκπροσωπώ και την Κύπρο στον διαγωνισμό για τον καλύτερο οινοχόο του κόσμου που θα γίνει στο Βέλγιο τον ερχόμενο Μάρτιο.
Εκτός της μάχης μου για τον τίτλο του Master Sommelier εκπροσωπώ και την Κύπρο στον διαγωνισμό για τον καλύτερο οινοχόο του κόσμου που θα γίνει στο Βέλγιο τον ερχόμενο Μάρτιο.
Ποια ήταν η καλύτερη εμπειρία σου σε διεθνείς διαγωνισμούς;
Σίγουρα η πρώτη μου παρουσία σε διεθνή διαγωνισμό που έγινε το 2016 στην Αργεντινή ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά μόνο το γεγονός ότι για πέντε μέρες ήμασταν μαζί όλοι οι εκπρόσωποι εξήντα και πλέον χώρων και ανταλλάζαμε απόψεις, εμπειρίες αλλά και βλέψεις για το μέλλον ήταν κάτι μαγικό. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα το ξαναζήσω αυτό αλλά με διαφορετικές βλέψεις αυτή τη φορά!
Σίγουρα η πρώτη μου παρουσία σε διεθνή διαγωνισμό που έγινε το 2016 στην Αργεντινή ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά μόνο το γεγονός ότι για πέντε μέρες ήμασταν μαζί όλοι οι εκπρόσωποι εξήντα και πλέον χώρων και ανταλλάζαμε απόψεις, εμπειρίες αλλά και βλέψεις για το μέλλον ήταν κάτι μαγικό. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα το ξαναζήσω αυτό αλλά με διαφορετικές βλέψεις αυτή τη φορά!
Από πού ξεκίνησε το πάθος σου για το κρασί;
Σίγουρα βοήθησε πάρα πολύ το γεγονός πως ξεκίνησα την καριέρα μου στο κρασί στη Νέα Υόρκη. Μέσα σε δυο χρόνια είχα γνωρίσει πολλούς επαγγελματίες στον χώρο του κρασιού και ο καθένας είχε βάλει το λιθαράκι του στο να γνωρίσω καλύτερα το κρασί. Όμως, το πάθος και η αγάπη μεγαλώνουν συνεχώς τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια γιατί έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλές οινοπαραγωγές περιοχές του πλανήτη και γνώρισα τους ανθρώπους πίσω από το προϊόν που ονομάζεται κρασί.
Σίγουρα βοήθησε πάρα πολύ το γεγονός πως ξεκίνησα την καριέρα μου στο κρασί στη Νέα Υόρκη. Μέσα σε δυο χρόνια είχα γνωρίσει πολλούς επαγγελματίες στον χώρο του κρασιού και ο καθένας είχε βάλει το λιθαράκι του στο να γνωρίσω καλύτερα το κρασί. Όμως, το πάθος και η αγάπη μεγαλώνουν συνεχώς τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια γιατί έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλές οινοπαραγωγές περιοχές του πλανήτη και γνώρισα τους ανθρώπους πίσω από το προϊόν που ονομάζεται κρασί.
Το επάγγελμα του sommelier έχει την αξία που του αρμόζει σήμερα στον τομέα της εστίασης;
Στην Κύπρο δυστυχώς όχι ακόμα. Το μόνο που θα σας πω είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των εστιατορίων δεν αντιλαμβάνεται ότι όταν έχεις ένα προϊόν που σου αποδίδει το 30-50% των εισοδημάτων σου πρέπει να του δίνεις τη δέουσα σημασία! Να έχεις τουλάχιστον έναν επαγγελματία να το χειρίζεται σωστά!
Στην Κύπρο δυστυχώς όχι ακόμα. Το μόνο που θα σας πω είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των εστιατορίων δεν αντιλαμβάνεται ότι όταν έχεις ένα προϊόν που σου αποδίδει το 30-50% των εισοδημάτων σου πρέπει να του δίνεις τη δέουσα σημασία! Να έχεις τουλάχιστον έναν επαγγελματία να το χειρίζεται σωστά!
Ποιες πιστεύεις είναι οι καλύτερες γηγενείς ποικιλίες στην Κύπρο; Θα επένδυες σε μια από αυτές και γιατί; Θα σου άρεσε να περνούσατε στην παραγωγή;
Στις λευκές ποικιλίες μέχρι στιγμής το Ξυνιστέρι όχι απλά βασιλεύει αλλά μετά χαράς παρατηρούμε πως άρχισε και μια διαφοροποίηση αναλόγως της γεωγραφικής προέλευσης των κρασιών. Ξεκινήσαμε δηλαδή να διαμορφώνουμε άποψη για τα Ξυνιστέρια της Πιτσιλιάς, των κρασοχωριών Λεμεσού, της ορεινής Πάφου κ.ο.κ. Στις ερυθρές ποικιλίες η προσοχή μας στρέφεται προς το Γιαννούδι, όπου και εγώ μεταξύ άλλων πιστεύουμε ότι έχει να δείξει πάρα πολλά, ειδικά αν προέρχεται από ορεινούς αμπελώνες. Δεν γνωρίζω αν θα ήθελα να περάσω στην παραγωγή σε κάποια στιγμή αλλά σίγουρα είναι το ρομαντικό όνειρο του κάθε ανθρώπου που ασχολείται με το κρασί. Παρ’ όλα αυτά όμως, πιστεύω τόσο πολύ στο Γιαννούδι που έχω ήδη ξεκινήσει έναν αμπελώνα με την οικογένειά μου στο χωριό μου Αγρίδια Πιτσιλιάς σε υψόμετρο 1100 μέτρων και αναμένουμε να δούμε τους πρώτους καρπούς σύντομα!
Στις λευκές ποικιλίες μέχρι στιγμής το Ξυνιστέρι όχι απλά βασιλεύει αλλά μετά χαράς παρατηρούμε πως άρχισε και μια διαφοροποίηση αναλόγως της γεωγραφικής προέλευσης των κρασιών. Ξεκινήσαμε δηλαδή να διαμορφώνουμε άποψη για τα Ξυνιστέρια της Πιτσιλιάς, των κρασοχωριών Λεμεσού, της ορεινής Πάφου κ.ο.κ. Στις ερυθρές ποικιλίες η προσοχή μας στρέφεται προς το Γιαννούδι, όπου και εγώ μεταξύ άλλων πιστεύουμε ότι έχει να δείξει πάρα πολλά, ειδικά αν προέρχεται από ορεινούς αμπελώνες. Δεν γνωρίζω αν θα ήθελα να περάσω στην παραγωγή σε κάποια στιγμή αλλά σίγουρα είναι το ρομαντικό όνειρο του κάθε ανθρώπου που ασχολείται με το κρασί. Παρ’ όλα αυτά όμως, πιστεύω τόσο πολύ στο Γιαννούδι που έχω ήδη ξεκινήσει έναν αμπελώνα με την οικογένειά μου στο χωριό μου Αγρίδια Πιτσιλιάς σε υψόμετρο 1100 μέτρων και αναμένουμε να δούμε τους πρώτους καρπούς σύντομα!
Περιοδικό Taste, τεύχος 128.
