«Ο ρόλος του Συρανό ντε Μπερζεράκ δεν έχει αλλάξει κάτι στην πορεία μου. Είμαι πολύ κατασταλαγμένος για το τι κάνω και πού πάω. Ήθελα να τον κάνω όχι για να αποδείξω κάτι σε κάποιον. Αλλά για να σοκάρω τον εαυτό μου, να ταρακουνηθώ. Να περάσω στη διαδικασία του να είμαι μόνο ηθοποιός. Ήταν κάτι που μου είχε λείψει».
– Όλα όσα ήρθαν στη ζωή σου ήταν θέμα επιλογών ή τύχης; Επιλογών κυρίως. Η τύχη φέρνει τα πράγματα εκεί που πρέπει, φτάνει να έχεις τη θέληση και την ενέργεια να τα υλοποιήσεις. Τύχη ίσως υπήρξε στα αρχικά μου βήματα, αλλά από ένα σημείο και μετά όλα ήταν θέμα επιλογών. 
 
– Οι οποίες οδήγησαν στην τηλεόραση περισσότερο… Αρχικά ναι, πρώτα με ρόλους, ύστερα με κείμενα, σκηνοθεσία, παραγωγή…  Αλλά και στο θέατρο, που έκανα όταν αποφάσισα συνειδητά να απέχω για κάποιο διάστημα από την τηλεόραση, και το έκανα όπως το καταλαβαίνω εγώ το καλό θέατρο. Ο καθένας μας εξάλλου το αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Και νομίζω πως πέτυχε, με δικές μου παραγωγές, σκηνοθεσία και κείμενα.  
 
– Kαι ο Συρανό Ντε Μπερζεράκ; Σ’ άκουσα να λες πως κανονικά έπρεπε να μην είχες αποδεχτεί το ρόλο…  Ισχύει αυτό, δεν έπρεπε να αποδεχτώ την πρόταση, δεν θα πω ψέματα. Από τη μια δεν είχα χρόνο για να το κάνω, από την άλλη είναι ευλογία να σου δίνουν την ευκαιρία υποδυθείς ένα τέτοιο ρόλο. Δεν μπορείς να αρνηθείς. Ο Συρανό απαιτούσε καθημερινή αφοσίωση, γυμναστική και μελέτη. Εκ των πραγμάτων δεν μπόρεσα να αφοσιωθώ τόσο πολύ. Προσπάθησα πολυ στις πρόβες, έβαλα τα δυνατά μου -είχα δίπλα μου έναν πολύ καλό σκηνοθέτη και τη βοηθό του- και νιώθω ήδη κερδισμένος. Ο χρόνος που χρειάστηκε για τις πρόβες του Συρανό ήταν χρόνος που λειτούργησε σε βάρος της προσωπικής μου ζωής. Όσο καιρό είχαμε πρόβες κοιμόμουν ελάχιστα. Ξυπνούσα στις 5 το πρωί για να γράψω, στις 9 πήγαινα πρόβα, στις 3 ξανά γράψιμο και γυρίσματα… Θα τον απολάμβανα περισσότερο τον Συρανό αν είχα περισσότερες ώρες να του αφιερώσω.    
– Θα έλεγες πως αυτός ο ρόλος είναι στοίχημα για σένα; Αυτός ο ρόλος δεν αλλάζει κάτι στην πορεία μου. Είμαι πολύ κατασταλαγμένος για το τι κάνω και πού πάω. Ήθελα να τον κάνω όχι για να αποδείξω κάτι σε κάποιον. Αλλά για να δουλέψω με κάτι άλλο, να σοκάρω τον εαυτό μου, να ταρακουνηθώ. Να περάσω στη διαδικασία του ηθοποιού και όχι σκηνοθέτη, παραγωγού, κειμενογράφου, ηθοποιού. Ήταν κάτι που μου είχε λείψει.
 
– Τι σ’ άγγιξε περισσότερο στον Συρανό; Η ανιδιοτέλειά του. Το γεγονός πως αγαπά με την αληθινή έννοια της αγάπης, χωρίς να θέλει να κερδίσει τίποτα. Αγαπά τόσο πολύ μια γυναίκα, που θα την βοηθήσει να είναι με κάποιον άλλον γιατί αυτό είναι που την κάνει ευτυχισμένη.
Το έργο αναφέρεται σε αξίες που δεν υπάρχουν πια και έχει στο επίκεντρό του έναν αυθεντικό χαρακτήρα που δεν συμβιβάζεται με το κατεστημένο της εποχής. 
 
– Γινόμαστε καλύτεροι μέσα από τον έρωτα; Δεν είναι απόλυτο αυτό. Ο Συρανό για παράδειγμα γίνεται καλύτερος. Βλέπεις ανθρώπους που κάνουν το αντίθετο. Εξαρτάται…
 
– Θα έλεγες πως οι σημερινοί άνθρωποι μπορούν να αγαπούν ανιδιοτελώς; Δεν ξέρω, είμαστε πολύ εγωιστές. Για να δώσουμε κάτι, ζητάμε κάτι άλλο για αντάλλαγμα. Πιστεύω πως αγαπάμε με ανιδιοτέλεια μόνο τα παιδιά μας. Προσωπικά, ζώντας από κοντά τον Συρανό, θέλω να πιστεύω πως έχω κερδίσει κάποια πράγματα. 
 
– Οι κριτικές σε απασχολούν; Τις διάβαζα τις κριτικές μόλις ξεκίνησα. Μετά σταμάτησα. Δεν με επηρεάζει πια τίποτα. Δεν διαβάζω περιοδικά, ούτε εφημερίδες, δεν ξέρω αν έχει γραφτεί κάτι για μένα, εκτός κι αν κάποιος μου το πει. Αλλά και πάλι δεν με ενδιαφέρει. Κριτική μου είναι ο κόσμος που μιλάει, το κοινό. Απ’ αυτό περιμένω να μου πει αν έχω κάνει κάτι ή όχι σωστά.  
Τι άλλο θα ήθελες να κάνεις στο θέατρο; Δεν έχω όνειρα για συγκεκριμένους ρόλους. Γεννιούνται στην πορεία. Όταν θέλω να κάνω κάτι το μετράω και το φέρνω εκεί που θέλω. 
 
Το κοινό τι βλέπει τελικά; Αυτό που μοιάζει με το ίδιο; Στο κοινό αρέσει η αλήθεια. Αυτό έχω καταλάβει στα χρόνια που δουλεύω και αυτό είναι που προσπαθώ να κάνω. Να μην το κοροϊδεύω. Να μην του πουλώ ένα προϊόν που να μην είναι αυθεντικό, αλλά να του δίνω ένα προϊόν που να γίνεται με αγάπη και δεν έχει κάτι να κρύψει. Πώς; Πλάθοντας είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση αληθινούς χαρακτήρες που συναντάς δίπλα σου. Που δεν λένε ατάκες μόνο για να γελάσεις, που έχουν δραματικό υπόβαθρο, που υποφέρουν. Αυτό κυνηγώ.
Στα μάτια του κόσμου είσαι κωμικός ηθοποιός… Να σου πω. Υπάρχουν διάφορα είδη κοινού. Ένα πιο απλό χωρίς κοινωνική μόρφωση –που δεν υποτιμώ- κοινό, είναι αυτό που θα σου μιλήσει για τον κωμικό ρόλο που έκανες. Άνθρωποι πιο ψαγμένοι θα σου μιλήσουν για τη δραματική πλευρά του ρόλου σου. Πάρε για παράδειγμα τον τηλεοπτικό Λάζαρο που κάνω τα τελευταία δυο χρόνια. Πού είναι η κωμική του πλευρά; Γελάς μαζί του, αλλά και συγκινείσαι και κλαις. Έχει μια αλήθεια.  
 
Η εξέλιξη της πορείας σου σε αγχώνει;  Όχι.
Γιατί έγινες ηθοποιός Λώρη; Δεν ξέρω. Μου άρεσε. Έλεγα από μικρός πως θέλω να γίνω ηθοποιός χωρίς να ξέρω τον λόγο, χωρίς να έχω δει θέατρο, να έχω επηρεαστεί από την τηλεόραση ή το σινεμά. Οι γονείς μου δεν είχαν σχέση με όλο αυτό. Ούτε κάποιο φίλο είχα, ούτε καν μακρινό συγγενή που τον ενδιέφερε η υποκριτική. Τόσο πολύ όμως ήθελα να το κάνω, που πήγα για σπουδές στην Αθήνα, δεν τα έβγαζα πέρα οικονομικά, γύρισα, δούλεψα δυο χρόνια και έφυγα ξανά. Αλήθεια όμως δεν ξέρω τι με οδήγησε σ’ αυτό το δρόμο. 
Η μέχρι τώρα επιτυχία σου, τι σε έχει διδάξει; Έχω μάθει πως πρέπει να συνεργάζομαι με ανθρώπους που εμπιστεύομαι. Τα κλειδιά του σπιτιού και της ψυχής μου, όμως δεν τα δίνω πια σε κανένα.  

* «Συρανό ντε Μπερζεράκ», σκην. Αχ. Γραμματικόπουλος. Παρασκευή, Σάββατο 20:30 και Κυριακή 18:00, Κεντρική Σκηνή ΘΟΚ, 77772717.