Η Μόνικα Βίτι, η ιταλίδα ηθοποιός που φώτισε το έργο του Μικελάντζελο Αντονιόνι, πέθανε σε ηλικία 90 ετών. «Μούσα» του Αντονιόνι, παρτενέρ του γνωστού ηθοποιού Αλμπέρτο Σόρντι, με μια ιδιαίτερη, αναγνωρίσιμη βραχνή φωνή.
Την είδηση του θανάτου της έκανε γνωστή την Τετάρτη ο πρώην δήμαρχος της Ρώμης Βάλτερ Βελτρόνι, ο οποίος την πληροφορήθηκε από τον σύζυγο της ηθοποιού, τον Ρομπέρτο Ρούσο. Με τον Ρούσο παντρεύτηκαν το 2000 και ήταν ζευγάρι από το 1973.
Είχε παίξει σε πάνω από 50 έργα και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας την είχε τιμήσει με Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας της, ενώ είχε λάβει και πέντε βραβεία «Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο» και μια Αργυρή Άρκτο, ως καλύτερη Ιταλίδα ηθοποιός.
Τα τελευταία 20 χρόνια υπέφερε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ και είχε αποσυρθεί από τη δημόσια και καλλιτεχνική ζωή. Ο βιογράφος της έλεγε ότι είναι σαν έχει περάσει ένα σφουγγάρι και να έχει σβήσει όλη της τη μνήμη.
Ο Αντονιόνι την ερωτεύτηκε και της έδωσε την ευκαιρία να αναδείξει το ταλέντο της στο δράμα, αλλά, πέρα από τα συνταρακτικά φιλμ ψυχολογικής αποξένωσης του σπουδαίου Ιταλού σκηνοθέτη, διέπρεψε και στην κωμωδία.
Γεννημένη στις 3 Νοεμβρίου 1931 στη Ρώμη. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες του Λουίς Μπουνιουέλ του Ντίνο Ρίζι, του Μάριο Μονιτσέλι, όμως έγινε γνωστή κυρίως από τις ταινίες του Μικελάντζελο Αντονιόνι, του οποίου ήταν καλλιτεχνική μούσα και σύντροφος. Το 1968, ο Αντονιόνι αποφάσισε να ζητήσει τη Μόνικα Βίτι σε γάμο. «Με αιφνιδίασε!», σχολίασε η Βίτι. «Σκεφθείτε ότι συμβιώνουμε έντεκα χρόνια και ποτέ δεν ετέθη ζήτημα γάμου…».
Οι Γάλλοι, της έδειχναν την ίδια αγάπη και εκτίμηση με τους συμπατριώτες της και οι κριτικοί κινηματογράφου στο Παρίσι με κάθε ευκαιρία υπογράμμιζαν την εκφραστικότητα και το έντονο βλέμμα της Μόνικα Βίτι, το ότι κατάφερνε να επικοινωνεί χωρίς να πρέπει να προφέρει ούτε μια λέξη.
Συμπρωταγωνίστησε με τον Αλέν Ντελόν, τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, τον Αλμπέρτο Σόρντι, τον Ούγκο Τονιάτσι, τον Μισέλ Πικολί, τον Μάικλ Κέιν και τόσους άλλους γίγαντες του κινηματογράφου.
Η Μαρία Λουίζα Τσετσαρέλι, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στη Ρώμη και από παιδούλα ήθελε να γίνει ηθοποιός, παρά την προειδοποίηση της μητέρας της. Θα σπουδάσει στη δραματική σχολή της Ρώμης κι εκεί θα ανακαλύψει την κωμική της φλέβα. Αλλά πριν προλάβει να μπει στα στούντιο της Τσινετσιτά, θα έρθει η γνωριμία της με τον Μικελάντζελο Αντονιόνι για να την κλέψει για λίγο από την κωμωδία και να τη βάλει στο δικό του κινηματογραφικό σύμπαν, στον σινεμά της σιωπής και της ψυχικής αποξένωσης.
θα γυρίσουν μαζί τα αριστουργηματικά δράματα «Περιπέτεια», «Νύχτα», «Έκλειψη» και «Κόκκινη Έρημος», στην οποία θα πει με τη χαρακτηριστική βραχνή φωνή της την απίστευτη ατάκα «με πονάνε τα μαλλιά μου».
Ερμήνευσε συνολικά 47 χαρακτήρες, μίας τεράστιας γκάμας κι έπαιξε σε καλές και λιγότερες καλές ταινίες, μέχρι το 1989, όταν αποτραβήχτηκε από τα κινηματογραφικά πλατό. Το 2002 έκανε την τελευταία δημόσια εμφάνισή της στην πρεμιέρα του θεατρικού μιούζικαλ «Η Παναγία των Παρισίων» στο Παρίσι, ενώ είχαν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ. Το 2011 θα γίνει γνωστό το πρόβλημά της.
«Είχε καταφέρει να γίνει αγαπητή, να επικρατήσει και ως κωμική ηθοποιός, κάτι το πολύ σπάνιο για μια γυναίκα», έλεγε ο Αλμπέρτο Σόρντι, ενώ είχε διευθύνει και η ίδια, ως σκηνοθέτης, κινηματογραφικά έργα. Ο Ιταλικός Τύπος γράφει σήμερα ότι «η Μόνικα κατάφερνε να είναι συγχρόνως θελκτική, πνευματώδης, αινιγματική, λαϊκή και πανέξυπνη».
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι απέστειλε συλλυπητήριο μήνυμα στην οικογένεια της μεγάλης Ιταλίδας ηθοποιού. «Ήταν μια ηθοποιός με μεγάλη ειρωνεία και εξαιρετικό ταλέντο. Κατέκτησε γενιές Ιταλών με την ομορφιά της, το πνεύμα της, την υποκριτική της ικανότητα. Συνέβαλε στην λάμψη του ιταλικού κινηματογράφου», έγραψε ο Ιταλός πρωθυπουργός.
Ο υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσεσκίνι υπογράμμισε: «αντίο στην βασίλισσα του ιταλικού κινηματογράφου. Σήμερα είναι πραγματικά μια ημέρα γεμάτη λύπη. “Έφυγε” μια μεγάλη καλλιτέχνιδα και μια μεγάλη Ιταλίδα».
«Ήταν η πρώτη που με ενθάρρυνε να συνεχίσω αυτή την δουλειά. Οι νέες ηθοποιοί πρέπει να μελετήσουν πολύ προσεκτικά τις ερμηνείες της, αποτελούν περιουσία ανεκτίμητη», τόνισε ο Ιταλός ηθοποιός Κάρλο Βερντόνε.
Στο θέατρο είχε ερμηνεύει Σαίξπηρ, Μολιέρο και Μπρέχτ. Παράλληλα, διέπρεψε και στο χώρο της μεταγλώττισης. Με την ιδιαίτερη φωνή της, προκάλεσε το ενδιαφέρον σκηνοθετών και παραγωγών και μπόρεσε να μετατραπεί σε πρωταγωνίστρια του ιταλικού κινηματογράφου. Βλέποντας τη να μεταγλωττίζει, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι είπε την καθοριστική για την πορεία της φράση: «αυτή η κοπέλα έχει ωραίο κεφάλι, θα μπορούσε να κάνει και σινεμά».
Η σορός της αναμένεται να τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα και, αν η οικογένεια δώσει τη συναίνεσή της, η κηδεία της μεγάλης ηθοποιού θα τελεσθεί σε κεντρική εκκλησία της Ρώμης.
Στην αίθουσα Τύπου του Φεστιβάλ Ιταλικού Τραγουδιού του Σανρέμο, το οποίο άρχισε την Τρίτη, όλοι οι δημοσιογράφοι, μόλις πληροφορήθηκαν την είδηση της Μόνικα Βίτι, σηκώθηκαν όρθιοι και -εμφανώς συγκινημένοι- τίμησαν τη μνήμη της με παρατεταμένο χειροκρότημα.
Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ
