Ο Χρόνης Μπότσογλου, ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας, έφυγε το βράδυ της Πέμπτης από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τον ελληνικό πολιτισμό και δη τον χώρο των εικαστικών Τεχνών.
Γεννημένος το 1941 στη Θεσσαλονίκη, έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1960–1965) κοντά στον Γιάννη Μόραλη. Κατά την περίοδο 1970 έως 1972, πραγματοποίησε σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Το έτος 1989 εξελέγη καθηγητής ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στην οποία διετέλεσε και πρύτανης (2001–2006).
Μαθητής του Γιάννη Μόραλη, καθόρισε την ελληνική δημιουργία πέρα από τάσεις και ρεύματα, με τη ζωγραφική αλλά και τη στάση ζωής του.
Τα τελευταία τουλάχιστον τρία χρόνια είχε αποσυρθεί από κάθε κοινωνική δράση.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με τη χαρακτική (κυρίως οξυγραφία και λιθογραφία) και τη γλυπτική.
Πραγματοποίησε περισσότερες από 30 ατομικές εκθέσεις κυρίως στην Ελλάδα, και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 100 ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός της χώρας.
Το 2011 παρουσίασε στην Αθήνα τη συλλογή του «Ερωτικά», αποτελούμενη από ακουαρέλες, ανάγλυφα σε μπρούτζο και σχέδια με γραφίτη με θέμα την ερωτική πράξη.
Η πιο πρόσφατη ατομική έκθεση έργων του έγινε στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2013 και περιελάμβανε τοπογραφίες.
Έχει γράψει σε εφημερίδες και περιοδικά άρθρα για την τέχνη, ενώ εξέδωσε τρία βιβλία: Ημερολόγια ταξίδια (εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 1994), Ψευτοδοκίμια (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000) και Το χρώμα της σπουδής (εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2005). Εξέδωσε επίσης μία ποιητική συλλογή με τίτλο «Σπουδή στο μαύρο» (εκδόσεις Περίτεχνον, Αθήνα 1998).
Στους καμβάδες του οι άνθρωποι ήταν πάντα πρωταγωνιστές, αφού έλεγε ότι δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο, πιο συγκινητικό στον κόσμο τούτο από τον άνθρωπο. Ελεγε ότι αθανασία είναι η νεότητα, πίστευε ότι πρέπει το παλιό να κάνει στην άκρη, ακόμα και ανατραπεί για να προκύψει το νέο, να ανθίσει το μέλλον.
Πηγή: in.gr
