Αρχαίος τάφος της Μέσης Εποχής του Χαλκού αποκαλύφθηκε και ερευνήθηκε πλήρως κατά τη διάρκεια της φετινής ανασκαφικής περιόδου στη θέση Ερήμη – Λαόνιν του Ποράκου.
Ο τάφος, που αποτελείτο από πολλαπλούς θαλάμους και φαίνεται ότι είχε συληθεί μερικώς, φανέρωσε ενδιαφέροντα κτερίσματα και ταφικές πρακτικές που συνάδουν χρονολογικά με την τελευταία φάση της κοινότητας, στο τέλος της Μέσης Εποχής του Χαλκού (περ. 1600 π.Χ.).
Η ιταλική αρχαιολογική αποστολή στην Ερήμη διερεύνησε κατά την ανασκαφική περίοδο του 2023 τον οικισμό και τη νεκρόπολη της Μέσης Εποχής του Χαλκού, στη συγκεκριμένη θέση. Αποτελείτο από μια ομάδα από αρχαιολόγους, ερευνητές και φοιτητές από Ιταλία, Κύπρο και Ελλάδα, υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Λούκα Μπομπαρντιέρι, η οποία διερεύνησε την περιοχή από τις 2 μέχρι 28 Αυγούστου. Η έρευνα υποστηρίζεται από το Πανεπιστήμιο της Σιένα και πραγματοποιείται, με τη διαρκή στήριξη του Ιταλικού Υπουργείου Εξωτερικών και το Τμήμα Αρχαιοτήτων.
Παράλληλα, ένα νέο ερευνητικό πρόγραμμα ξεκίνησε το 2023, στοχεύοντας σε μια ευρύτερης κλίμακας ανάλυση της αρχαίας τοπογραφίας της κοιλάδας του ποταμού Κούρη. Το διεπιστημονικό πρόγραμμα Τοπογραφία, Ταυτότητα, Δίκτυα στην Κοιλάδα του Κούρη (αγγλ. LINK) απαρτίζεται από την αρχαιολογική και γεωμορφολογική επισκόπηση της άνω κοιλάδας, με στόχο την καλύτερη κατανόηση της ενδοχώρας της θέσης κατά την Εποχή του Χαλκού, διερευνώντας την αλληλεπίδραση που θα είχε το φυσικό τοπίο με τη στρατηγική ανάπτυξη του οικισμού στο πέρασμα των χρόνων.
Για το πρόγραμμα αυτό συνεργάστηκαν τρεις ομάδες στο πεδίο, οι οποίες εκτελούσαν (α) αρχαιολογική συστηματική ανασκαφή (Πανεπιστήμιο Σιένας), (β) αρχαιολογική επισκόπηση και τοπογραφία (Πανεπιστήμιο Σαλέντο, Καθολικό Πανεπιστήμιο Μιλάνου) και (γ) γεωμορφολογική επισκόπηση (Πανεπιστήμιο Γένοβας).
Πραγματοποιήθηκαν, επίσης, εργασίες συντήρησης των αντικειμένων, οι οποίες επέτρεψαν την πλήρη επιδιόρθωση και την τρισδιάστατη αναπαράσταση των μεγάλων πιθοειδών αγγείων που ανασκάφηκαν το 2021 στο οικιστικό τμήμα. Οι πίθοι συντηρήθηκαν χάρη στη συνεργασία που υπήρξε με τη Σχολή Συντήρησης του Τορίνο Venaria Reale και με τη συμμετοχή επιλεγμένων φοιτητών από το πρόγραμμα πρακτικής άσκησης Erasmus της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι έρευνες στο εργαστηριακό σύμπλεγμα στην κορυφή του λόφου επιβεβαίωσαν ότι το εργαστήριο, το οποίο χρησίμευε κυρίως για την παραγωγή βαμμένων υφασμάτων, θα κατείχε σημαντικό ρόλο στην προϊστορική κοινότητα. Επεκτείνοντας την περιοχή έρευνας προς το νότιο και βορειοδυτικό τμήμα του συμπλέγματος, αποκαλύφθηκε μια σειρά από πέντε νέα δωμάτια. Ο εντοπισμός των νέων αυτών οριοθετημένων και στεγασμένων χώρων υποδηλώνει ότι το εργαστηριακό ιερό SA V που ανασκάφηκε το 2022 θα ήταν μόνο προσβάσιμο από την ανατολική πλευρά του συμπλέγματος, επιβεβαιώνοντας ότι θα υπήρχε προκαθορισμένη διαδρομή για το ιερό μέσω του εργαστηριακού συγκροτήματος.
Κατά τη διάρκεια των φετινών ερευνών πραγματοποιήθηκε σωστική ανασκαφή στην παρακείμενη νεκρόπολη στα νότια (Περιοχή Ε), σε αρχαίο τάφο ο οποίος αποτελείτο από πολλαπλούς θαλάμους. Ο τάφος Τ682, ο οποίος φαίνεται ότι είχε συληθεί μερικώς, αποκαλύφθηκε και ερευνήθηκε πλήρως φανερώνοντας ενδιαφέροντα κτερίσματα και ταφικές πρακτικές που συνάδουν χρονολογικά με την τελευταία φάση της κοινότητας, στο τέλος της Μέσης Εποχής του Χαλκού (περ. 1600 π.Χ.).
