Η υπόθεση Φυλακών-Κατσουνωτού και η αμφιλεγόμενη απόφαση της Νομικής Υπηρεσίας να μη διωχθεί ποινικά, παρά την εισήγηση του ανεξάρτητου ποινικού ανακριτή, ο αξιωματικός της Αστυνομίας δεν μπορεί να αφεθεί να ξεχαστεί. Απλούστατα, επειδή τραυματίζει καίρια τη Δικαιοσύνη. Κλονίζει το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας. Πλήττει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τον θεσμό ο οποίος καθηκόντως είναι επιφορτισμένος με την απονομή δικαιοσύνης.
Ο ισχυρισμός αυτός δεν αποτελεί αυθαίρετο συμπέρασμα της στήλης (απουσίαζε την προηγούμενη εβδομάδα). Αντιθέτως, εξάγεται από τους ισχυρισμούς τους οποίους προέβαλε στην ανακοίνωση της η Ν.Υ. Πρώτον, ανέφερε ότι δεν στοιχειοθετείται αδίκημα διαφθοράς εκ μέρους του Κατσουνωτού, υπό την έννοια ότι δεν απέβλεπε σε εξασφάλιση κέρδους. Αυτό είναι ορθό και επισημαίνεται και στο πόρισμα Αιμιλιανίδη (δημοσιοποιήθηκαν αποσπάσματά του και δεν διαψεύσθηκαν) ότι δεν θα του απέφερε οικονομικό όφελος. Πλην, όμως, ο Αιμιλιανίδης τονίζει ότι «θα είχε προσωπική δόξα, ανέλιξη και επιτυχία».
Δεύτερον, η Ν.Υ. ισχυρίζεται ότι ο Κατσουνωτός είχε ετοιμάσει αριθμό υπηρεσιακών εκθέσεων προς την ηγεσία της Αστυνομίας για γεγονότα στις Φυλακές και ότι στο πλαίσιο αυτό είχε λάβει πληροφορίες από τον βαρυποινίτη περί βίντεο με προσωπικές στιγμές και ναρκωτικά εντός των φυλακών. Πλην, όμως, ο κ. Αιμιλιανίδης αναφέρει στο πόρισμά του ότι δεν υπάρχει κανένα σχετικό σημείωμα για τη σχέση με τον βαρυποινίτη. Υπογραμμίζει ότι οι προϊστάμενοι του Κατσουνωτού διέψευσαν αυτό τον ισχυρισμό. Τουτέστιν, η Ν.Υ. επιχειρεί να εμφανίσει τον Κατσουνωτό ότι συμπεριφερόταν ορθά ενημερώνοντας τους προϊστάμενούς του αλλά κρύβουν το γεγονός ότι τους απέκρυβε τη σχέση του με τον βαρυποινίτη.
Τρίτον, η Ν.Υ. εμφανίζει ως επαγγελματικό το κίνητρο του Κατσουνωτού, ενώ ο Αιμιλιανίδης τονίζει στο πόρισμά του πως ήταν αποτέλεσμα «προσωπικού μένους και όχι επαγγελματικής διάθεσης, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται».
Τέταρτον, ο Γενικός Εισαγγελέας εκτίθεται ανεπανόρθωτα όταν επικαλείται λόγους δημοσίου συμφέροντος χωρίς να επεξηγεί ποιοι είναι αυτοί. Δεν έχει ακόμη αντιληφθεί ότι μπορεί συνταγματικά να είναι καλυμμένη η απόφασή του. Πλην, όμως, η εποχή που η κοινωνία αποδεχόταν ασυζητητί τέτοιες αποφάσεις έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Επειδή οι θεσμοί (του Γενικού Εισαγγελέα περιλαμβανομένου) έχουν φροντίσει να πλήξουν διαχρονικά την αξιοπιστία τους.
Τον εκθέτει ακόμη περισσότερο ο νομικός Χρ. Τριανταφυλίδης, ο οποίος επικαλείται γνωμάτευση του αποβιώσαντος Αλέκου Μαρκίδη περί της επίκλησης δημοσίου συμφέροντος. Σε αυτή τονίζεται πως «η επίκληση δημοσίου συμφέροντος οφείλει να υπηρετεί τον νόμο και όχι να είναι αντίθετη σ’ αυτόν». Και υπογραμμίζεται ότι «απόφαση η οποία οδηγεί σε σύγκρουση επικαλούμενη δημοσίου συμφέροντος με ιδιωτικό συμφέρον πρέπει να είναι δεόντως αιτιολογημένη…».
Βεβαίως, έχει πλειστάκις επισημανθεί ότι η όλη στάση της Ν.Υ. από τις 20 Ιουνίου 2022 όταν η διευθύντρια των Φυλακών προέβη στην καταγγελία κατά του Κατσουνωτού, μέχρι και τις 15 Σεπτεμβρίου όταν παρεδόθη το πόρισμα Αιμιλιανίδη, επέτρεπε σε κάθε καχύποπτο να σκέφτεται ότι επιδίωξη ήταν να αποφευχθεί η καταδίκη. Η απόφαση της 21ης Δεκεμβρίου (96 ημέρες μελετούσαν το πόρισμα), δυστυχώς, ενισχύει ακόμη περισσότερο την καχυποψία.
Ποια είναι η ουσία; Η απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα αφήνει εκτεθειμένο και τον Κατσουνωτό. Διότι ο ανεξάρτητος ποινικός ανακριτής εντοπίζει ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα (για υπέρβαση εξουσίας και συνωμοσία). Ο Γ.Ε. δεν διαγράφει αυτό το ενδεχόμενο. Αντιθέτως, φαίνεται να συμφωνεί με τον Αιμιλιανίδη αλλά επικαλείται λόγους δημοσίου συμφέροντος για να μην τον στείλει σε δίκη. Κατ’ αυτό τον τρόπο, όμως, δεν θα αποφανθεί ποτέ τελεσίδικα η Δικαιοσύνη αν ο Κατσουνωτός υπέπεσε ή όχι σε ποινικά αδικήματα.
Χειρότερο είναι το μήνυμα το οποίο αποστέλλεται με την απόφαση του Γ.Ε. Ο κάθε αστυνομικός δύναται πλέον να θεωρεί ότι μπορεί να προβαίνει σε ανάλογες πράξεις και να θεωρεί ότι στο τέλος θα επιμετρήσει το «δημόσιο συμφέρον».
Η αμφιλεγόμενη απόφαση αφήνει εκτεθειμένη και την Αριστοτέλους, η οποία δεν θα λάβει ποτέ τελεσίδικη απόφαση αν δικαίως προέβη στην καταγγελία της ή όχι. Αποστέλλεται θλιβερό μήνυμα σε όποιον, ενδεχομένως, μελλοντικά βρεθεί θύμα ανάλογων πράξεων. Θα διστάζει να προβεί σε καταγγελία αφού θα ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην διωχθεί ο καταγγελλόμενος για λόγους «δημοσίου συμφέροντος» και ο καταγγέλλων να βρεθεί εκτεθειμένος.
Αυτή δεν είναι δικαιοσύνη κύριε Γενικέ Εισαγγελέα. Δεν είναι η δικαιοσύνη την οποία απαιτεί η κοινωνία. Εκθέτετε τον ανεξάρτητο ποινικό ανακριτή. Πλήττετε την αξιοπιστία του θεσμού σας. Πλήττετε την εμπιστοσύνη την οποία πρέπει να έχουν οι πολίτες προς τις δημόσιες Αρχές. Πλήττετε αυτό καθεαυτό το δημόσιο συμφέρον!
