ΔΕΝ μαθαίνουμε ή εύκολα ξεχνούμε; Ίσως και τα δύο. Καθώς –γι’ άλλη μια φορά– αυτό που απέμεινε, στο πήγαινε-έλα της κυρίας Λουτ, δεν ήταν ο υποβολέας και… επιθεωρητής Τσαβούσογλου, αλλά ότι Τουρκία και Τουρκοκύπριοι επιθυμούν χρονοδιάγραμμα τέλους στη διαδικασία των συνομιλιών και η «πλευρά» μας… κωλυσιεργεί!
Το μονόστηλο –συχνά-πυκνά– θυμάται και υπενθυμίζει χαρακτηριστικά χρονοδιαγράμματα με τον ίδιο στόχο: Την (αυτό)διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πότε ήταν η προηγούμενη φορά που… ευθυγραμμίστηκαν τα άστρα –κατά την αυτοαποκαλούμενη διεθνή κοινότητα– και καθοριζόταν χρονοδιάγραμμα; Ήταν ο Δεκέμβρης του 2011, το ορόσημο της «τελευταίας ευκαιρίας».
Θυμηθείτε την Τριμερή της Γενεύης (Μπαν Κι Μουν-Χριστόφιας-Έρογλου) τις μεθοδεύσεις των Πάσκο – Ντάουνερ, τις δηλώσεις Μπαγίς κ.ά. και γενικά των σφοδρά ανησυχούντων για να… προλάβουν την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κυπριακή Δημοκρατία!
Η προηγούμενη απόπειρα; Απροκάλυπτη και ασφυκτικά προετοιμασμένη: Μια εβδομάδα πριν από την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1η Μαΐου 2004) να αυτοδιαλυθεί, και αντ’ αυτής να εισέλθει στην Ε.Ε. το βρετανο-τουρκικό προτεκτοράτο της Χανεϊκής Διζωνικής.
Και ως να μην αποδείχτηκε για ποιους δούλευαν οι ευρω-υπερατλαντικοί Μπράιζα και Φερχόιγκεν, ως να μην αποκαλύφθηκαν τα Σημιτάκια Αθηνών τε και Λευκωσίας, ως να μην ομολόγησαν ο Χάνεϊ –«υπήρξαμε απερίσκεπτα γενναιόδωροι προς τους Τούρκους» και Ντ. Φριντ- «δώρο προς την Τουρκία το Σχέδιο Ανάν»,
είμαστε –ξανά– στο ίδιο έργο θεατές, με αναιδείς και υβριστικούς όσους ανέλαβαν τους ρόλους της θλιβερής επανάληψης!