Συγκλονίζει τον κόσμο της Ιστορίας της Τέχνης η πιθανή ανακάλυψη ενός από τα αριστουργήματα της ιταλικής Αναγέννησης που θεωρείτο χαμένο από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για την «Μαγδαληνή που διαβάζει ξαπλωμένη» του Κορέτζιο, ίσως του σημαντικότερου εκπροσώπου της Σχολής της Πάρμας.
Ο πιθανός εντοπισμός ενδέχεται να είναι μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις στον κόσμο της Ιστορίας της Τέχνης.
Στον χρωστήρα του Κορέτζιο οφείλονται τα αριστουργηματικά έργα στον θόλο του Καθεδρικού Ναού της Πάρμας, καθώς και οι παγανιστικές θέες, όπως η «Δανάη» στη Βίλα Μποργκέζε της Ρώμης.
Στο μικροσκόπιο του Εξερτζιάν ο «Μαέστρος της ζωγραφικής»
Τον πίνακα που έκανε την επανεμφάνισή του, ανακάλυψε και μελέτησε ένας από τους σπουδαιότερους μελετητές του αναγεννησιακού «Μαέστρου της ζωγραφικής», ο καθηγητής Ντέιβιντ Εξερτζιάν, ο οποίος και εξέθεσε τα ευρήματά του σε ένα εμπεριστατωμένο δοκίμιο, που δημοσίευσε τον περασμένο Ιούλιο στο Burlingrton Magazine.
Ο επαναστατικός – λόγω της στάσης και του νατουραλισμού στην απόδοση του μοντέλου του- πίνακας που παριστά την Μαγδαληνή, θεωρείτο μέχρι σήμερα από σύσσωμο τον κόσμο της Τέχνης, αυθεντικό έργο του Κορέτζιο, το οποίο μάλιστα είχε εξαφανιστεί από την Πινακοθήκη της Δρέσδης το 1945.
Ωστόσο ο καθηγητής Εξερτζιάν ανακάλυψε έγγραφο που πιστοποιεί πως ο πίνακας είναι στην ουσία ένα αντίγραφο, δια χειρός του μανιεριστή Τοσκάνου ζωγράφου Αλεσάντρο Αλόρι. Υπενθυμίζεται ότι το αριστούργημα αρχικά ανήκε στις συλλογές του Δούκα της Μόντενας και κατόπιν κατέληξε στη Δρέσδη, από όπου και εξαφανίστηκε.
Συνεπώς, η ανακάλυψη είναι διπλή: πρώτον, γιατί όχι μόνον ανακαλύφθηκε ξανά ένα χαμένο αριστούργημα, αλλά κυρίως γιατί το θεωρούμενο ως χαμένο αυθεντικό έργο αποκαλύφθηκε πως είναι αντίγραφο, εκτελεσμένο από τον χρωστήρα ενός ζωγράφου κατοπινού αιώνα.
Το άγνωστο έως τώρα έργο που παρουσιάζεται στο Burlington Magazine δεν είναι επίσης ο χαμένος πίνακας της Δρέσδης, διότι είναι ζωγραφισμένο πάνω σε χάλκινη επιφάνεια, ενώ το πρώτο ήταν σε ξύλινη. Επιπλέον, στον ανακαλυφθέντα πίνακα εμφανίζονται στο βάθος λεπτομέρειες με φυτά, ή ένα πλοίο (αναφορά στο θρυλούμενο ταξίδι της Μαγδαληνής στην Προβηγκία), που δεν είναι ορατά στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που έχουμε από το απωλεσθέν έκθεμα της Δρέσδης.
Ο πίνακας που ανακαλύφθηκε ανήκει σε ιδιώτη συλλέκτη και αρχικά θεωρείται πως ανήκε σε μία από τις ισχυρότερες και πιο καλλιεργημένες γυναίκες της ιταλικής Αναγέννησης: στην Ισαβέλλα ντ’ Έστε, μαρκησία της Μάντοβας. Η ίδια θρυλείται πως παρήγγειλε τον πίνακα έπειτα από μία επίσκεψή της στο παρεκκλήσι του Σαιντ-Μπομ στη Γαλλία, όπου σύμφωνα με την παράδοση η Μαγδαληνή ασκήτευσε και πέθανε. Κατόπιν πέρασε στην κατοχή της Βιτόρια Κολόνα, μαρκησίας της Πεσκάρας, ποιήτριας και στενής φίλης του Μιχαήλ Άγγελου. Στη συνέχεια, οι πηγές αναφέρουν πως ο πίνακας περιλαμβανόταν στη συλλογή της οικογένειας Γκάντι στη Φλωρεντία, όπου ο Αλεσάντρο Αλόρι ζωγράφισε πολλά αντίτυπά του.
Πλέον, οι ελπίδες όλων εναπόκεινται στην ταυτοποίηση του πίνακα και από τη μελέτη και άλλων ειδικών και την εξέτασή του με τεχνολογικά μέσα, ώστε να σταθεί δυνατόν να εκτεθεί και πάλι στο κοινό.
Πηγή: ΑΠΕ -ΜΠΕ
