Το απόγευμα της Τρίτης ομοσπονδιακοί εισαγγελείς, στις ΗΠΑ, απήγγειλαν κατηγορίες σε βάρος δεκάδων προσώπων που βοηθούσαν εύπορους Αμερικανούς να αγοράζουν θέσεις για τα παιδιά τους σε σχολές της ελίτ, μεταξύ των οποίων τα πανεπιστήμια Γέιλ, Στάνφορντ και Τζορτζτάουν. Η πλεκτάνη πάντως στήθηκε με ένα πολύ απλό τρόπο. Αυτοί που τη σκαρφίστηκαν κανόνιζαν ώστε τις εισαγωγικές εξετάσεις να τις δίνουν άλλοι στη θέση των παιδιών των πελατών της. Το κόλπο δούλεψε πάντως, για αρκετό καιρό.
Η απόκτηση ενός ή και περισσότερων πτυχίων έχει γίνει σκοπός ζωής για πολλούς γονείς, που πιστεύουν πως η επιτυχία και η ευτυχία των παιδιών τους περνά μέσα από την είσοδό τους στο πανεπιστήμιο. Πιστεύουν πως η καταξίωση τους θα έρθει μέσα από μια καλή δουλειά, αποτέλεσμα της πανεπιστημιακής μόρφωσης. Γι’ αυτό το λόγο από πολύ νωρίς ξεκινούν τα ιδιαίτερα μαθήματα, το άγχος και η προσπάθεια για την πολυπόθητη ανώτερη εκπαίδευση.
Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν επαγγελματικές πόρτες που ανοίγουν πιο εύκολα με πτυχίο από συγκεκριμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα. Άλλο κύρος έχει για παράδειγμα η νομική του Γέιλ και άλλο η νομική του πανεπιστήμιου του Τέξας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως σε ακαδημαϊκό επίπεδο το ένα υστερεί από το άλλο. Το θέμα είναι το όνομα. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί πρόεδροι στις ΗΠΑ έχουν περάσει από το Χάρβαρντ ή ότι πρωθυπουργοί στη Βρετανία είναι απόφοιτοι της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ.
Από τη στιγμή που η απόκτηση πτυχίου είναι στόχος ζωής ας μην απορούμε όταν βλέπουμε γονείς να φτάνουν στα άκρα. Και αφού η εισαγωγή σε ένα πανεπιστήμιο πρεστίζ δεν είναι εύκολη υπόθεση, δεν είναι παράξενο που πολλοί γονείς είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για το πετύχουν, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να παρανομήσουν. Κατακριτέο; Σίγουρα. Θεμιτό; Καθόλου. Παρόλα αυτά ας μην τρέξουμε να τους κατηγορήσουμε, γιατί οι περισσότεροι που έχουν παιδιά, το ίδιο θα έκαναν, αν είχαν την ευκαιρία. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τις γονεϊκές προσδοκίες και φιλοδοξίες. Ούτε καν το γεγονός πως τόσες προσπάθειες, τόσοι αγώνες, ακόμη και οι παρανομίες μπορεί στο τέλος να μην είναι για το καλό των ίδιων των παιδιών.
