Σε αγώνα δρόμου επιδίδονται καθημερινά οι γονείς ανήλικων… Αφού αφήσουν γρήγορα – γρήγορα τα παιδιά στο σχολείο το πρωί, συνεχίζουν οι ίδιοι για την εργασία τους εν αναμονή του Γολγοθά των απογευματινών ωρών. Διότι, όταν σχολάσει το παιδί, αρχίζει ένας νέος βραχνάς. Αδύνατο να βρίσκεσαι σε δύο μέρη την ίδια στιγμή, στην εργασία και στο σπίτι.

Πώς θα παραλάβουν το παιδί; Ποιος θα το πάει στο φροντιστήριο; Πού θα απασχοληθεί; Ποιος θα το επιβλέπει; Αν είσαι από τους τυχερούς, ίσως υπάρχει γιαγιά/ παππούς ή άλλο υποστηρικτικό περιβάλλον που εμπιστεύεσαι για τη φύλαξη και την απασχόλησή του. Σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να ξεκινήσεις τα πέρα δώθε και, παράλληλα, να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Μια λύση στο πρόβλημα, ώστε οι γονείς να ολοκληρώνουν την εργασία τους χωρίς προβλήματα και τα παιδιά να μην μετατρέπονται σε κλωτσοσκούφι, είναι η μετατροπή των σχολείων σε ολοήμερα. Στο θέμα αναφέρθηκε προ ολίγων ημερών η υπουργός Παιδείας, σημειώνοντας ότι από πέρσι αυξήθηκε ο αριθμός των ολοήμερων Δημοτικών από 220 σε 228 και των ολοήμερων Μέσης Εκπαίδευσης σε από 2 σε 5.

Στόχος, υπογράμμισε η Υπουργός, να αυξηθούν ακόμη περισσότερο και από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο να βελτιωθούν ως θεσμός προσφέροντας διασύνδεση με το πρωινό σχολείο, αξιολόγηση μαθημάτων και εκπαιδευτικών, αναθεωρημένο περιεχόμενο, καινοτόμα προγράμματα.

Σίγουρα, αυτό είναι προς την ορθή κατεύθυνση, αφού βελτιώνει την ποιότητα της απογευματινής απασχόλησης, αναπτύσσοντας δεξιότητες στα παιδιά. Όμως, ο θεσμός πρέπει να γίνει καθολικός, όπως, επίσης, πρέπει και να επεκταθεί σε διάρκεια.

Το εν λόγω ζήτημα έθιξε χθες και ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστοφίδης, μετά τη συνεδρία της επιτροπής Παιδείας της Βουλής. Ζήτησαν, είπε, να ξεκαθαρίσει στους κανονισμούς λειτουργίας των Δημοτικών ότι τα ολοήμερα σχολεία ανοίγουν με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και κλείνουν με τη λήξη της. Όχι, δηλαδή, αυτό που ισχύει σήμερα «όπου ξεκινούν τη λειτουργία τους Οκτώβρη ή ακόμη και Νοέμβρη σε κάποιες περιπτώσεις και κλείνουν τέλη Μαΐου».

Το ίδιο, είπε, ισχύει και για τα θερινά σχολεία. «Πρέπει να ξεκινούν αμέσως μετά το κλείσιμο των σχολείων και να διαρκούν μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Επιμείναμε, επίσης, να διασφαλίζεται ότι τα παιδιά με αναπηρία σε θερινό σχολείο, θα έχουν και τους καλοκαιρινούς μήνες τον συνοδό μαζί τους». Το υπουργείο Παιδείας, σύμφωνα με τον κ. Χριστοφίδη, δέχθηκε όπως εξετάσει το θέμα.

Ας ελπίσουμε ότι το υπουργείο θα μελετήσει και θα έρθει άμεσα με αυτές τις αλλαγές. Είναι ζωτικής σημασίας οι γονείς να έχουν τη στήριξη του κράτους. Τα νέα ζευγάρια να μην φοβούνται να γίνουν γονείς ή ακόμη χειρότερα να καλούνται να επιλέξουν αν θα γίνουν γονείς ή αν θα παραμείνουν εργαζόμενοι, είτε εξ ανάγκης ή από επιλογή.