Ήταν το σωτήριον έτος 2010 όταν ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας παρέπεμπε το θέμα των Βρετανικών Βάσεων… στα παιδιά και στα εγγόνια του. Αυτού και του Γκόρντον Μπράουν, τότε πρωθυπουργού της Βρετανίας. Ο… κομμουνιστής ηγέτης μιλούσε στο «Brookings Institute» και ανέφερε τη στιχομυθία με τον Μπράουν. «Του ανέφερα», έλεγε ενώπιον Θεού και ανθρώπων, «ότι οι Βάσεις δεν θα ενοχληθούν και το μέλλον τους θα αφεθεί στα παιδιά και στα εγγόνια μας». Και οι Βάσεις δεν ενοχλήθηκαν εδώ και 14 χρόνια και ενώ ο μ. Χριστόφιας έκανε και εγγόνια, όπως πιθανώς και ο Γκόρντον Μπράουν.

Εν τω μεταξύ, τον Μάρτη του 2011, όταν οι Βάσεις θα χρησιμοποιούντο για στρατιωτική δράση στην υπό εμφύλιο πόλεμο Λιβύη, δήλωνε αντίθεση αλλά διευκρίνιζε και ισχυριζόταν ότι «οι Βάσεις είναι κυρίαρχες και η Βρετανία μπορεί να τις χρησιμοποιήσει μόνο με μια απλή ενημέρωση». Λίγοι αντέδρασαν τότε όπως ο ευρωβουλευτής Γιαννάκης Κασουλίδης, ο οποίος ανέφερε πως τα περί «κυρίαρχων Βάσεων» είναι η βρετανική εκδοχή της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης. Για την Κυπριακή Δημοκρατία, οι Βάσεις έχουν μόνο περιορισμένη κυριαρχία, δήλωνε αν και ούτε ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση Αναστασιάδη που ακολούθησε, αντέδρασαν σε οποιαδήποτε πράξη αμφισβήτησης της κυριαρχίας της ΚΔ από τις Βρετανικές Βάσεις.

Όχι πως τις ξεχνάμε ποτέ, αλλά θυμηθήκαμε τις Βρετανικές Βάσεις μετά την επιβεβαίωση χρήσης τους από τη Βρετανική Αεροπορία προς ενίσχυση του Ισραήλ στις τελευταίες επιθέσεις από το Ιράν. Τις θυμήθηκαν και αρκετοί χειροκροτητές του τότε Προέδρου Χριστόφια, αλλά και της γενικότερης διαχείρισής τους (της μη διαχείρισης, δηλαδή) από το σύστημα της κυπριακής εξουσίας. Και αποφάσισαν ότι για 2-3 μέρες πρέπει να ξεσκονίσουν τα αντιιμπεριαλιστικά τους λάβαρα και να καταγγείλουν τις Βάσεις, χωρίς κιόλας να ζητήσουν την αποχώρησή τους. Όπως κάνει το ΑΚΕΛ, δηλαδή, και όσοι αναγνωρίζουν την κυριαρχία τους.

Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι αν οι Βρετανοί βοήθησαν στην αναχαίτιση πυραύλων του Ιράν και πρέπει να σιωπήσουμε, όπως λένε διάφοροι, αλλά ότι εμπλέκουν την Κύπρο σε συγκρούσεις παντελώς άσχετες με τον τόπο μας. Ότι όσο υπάρχουν Βρετανικές Βάσεις και όσο υπάρχει βρετανική και κυπριακή εκδοχή για τη δήθεν κυριαρχία τους, θα αμφισβητείται και η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η οποία έχει τόσα προβλήματα, τόσες απειλές και τόσους «μνηστήρες» και δεν χρειάζεται κι άλλη αμφισβήτηση. Κι ας μη συζητήσουμε προς στιγμήν ότι οι Βρετανοί δεν πληρώνουν τη συμφωνημένη αποζημίωση στην Κυπριακή Δημοκρατία από το 1963 και την Τουρκανταρσία.

Τουτέστιν, εξ αφορμής των τελευταίων εξελίξεων, ας ξεκινήσει εκ νέου η συζήτηση για την ολοκλήρωση της αποαποικιοποίησης της Κύπρου, κατά το παράδειγμα της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για το αρχιπέλαγος «Τσάγος» στον Μαυρίκιο, απόφαση που πρέπει να ισχύσει «ergaomnes», δηλαδή έναντι πάντων, απόφαση που καθιστά σαφές πως οι παράνομες Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο συνιστούν επίσης κατάλοιπο της αποικιοκρατίας. Και αυτό δεν το λέμε εμείς οι «αδιάλλακτοι» αλλά το ίδιο το Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνο, το οποίο στις 30.7.2018 γνωμάτευσε ότι οι περιοχές των Βάσεων «πρέπει να θεωρούνται ως να αποτελούν μιαν αποικία που αποκτήθηκε από κατάκτηση ή εκχώρηση στις 5 Νοεμβρίου του 1914». Είναι δυνατόν, ακόμα να το συζητάμε;