Όσοι επιδίδονται σε μια στείρα, στερούμενης λογικής βάσης, κριτική και λένε με ευκολία ότι η κοινή επιχείρηση εθνοφρουράς και Αστυνομίας στα ανοιχτά του Λιβάνου για αποτροπή μεταναστευτικών ροών είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού κι απελπισίας, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν.
Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα μπορούσε να προβεί σε μια αποκοτιά, παίζοντας πόκερ με το μέλλον του τόπου. Προηγήθηκαν επαφές, έγινε εκτίμηση των δεδομένων και υπήρξαν κάποιες διασφαλίσεις.
Και πληροφορίες να μην είχαμε, η κοινή λογική –που πήγε περίπατο στις μέρες μας- υπαγορεύει πως η μικρή Κύπρος δεν αποφάσισε τόσο ξαφνικά να κάνει μαγκιές στην ανατολική Μεσόγειο. Θυμίζουμε τις συνεχείς επαφές με θεσμικά όργανα της Ευρώπης, αλλά και τις συνθήκες, οι οποίες είναι ευνοϊκές ώστε να επιτρέπουν τέτοιους είδους θαλάσσιες εξορμήσεις. Μην αρχίσουμε πάλι να λέμε πόσο καλά παιδιά γίναμε για τους πανίσχυρους (και στην δική μας περιοχή) Αμερικανούς, με τους οποίους κάνουμε ακόμη και κοινές ασκήσεις.
Αλλά ούτε και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στην παρούσα χρονική περίοδο είναι τεταμένες. Χαρακτηριστικό κι ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα περί τις αρχές του έτους. Όπως είχαμε πληροφορηθεί από «Τα Νέα» των Αθηνών στα τέλη Ιανουαρίου, Ελλάδα και Τουρκία συμφώνησαν να κάνουν κοινές περιπολίες στα διεθνή ύδατα, σε μια προσπάθεια να θέσουν φραγμό στα σχέδια των δουλεμπόρων. Γι΄ αυτό και όταν η Λιμενική και Ναυτική Αστυνομία, σύμφωνα με πληροφορίες, ήρθε αντικριστά με ξένο πολεμικό σκάφος (βλ. χθεσινό μας δημοσίευμα), υπήρξε νηφαλιότητα…
Άλλωστε, προχθές ο υπουργός Εσωτερικών, Κωνσταντίνος Ιωάννου, το είπε ξεκάθαρα. Αν και φειδωλός αλλά και πιστός στην τακτική να μην γίνεται καμιά αναφορά στην επιχείρηση στα 25-30 ναυτικά μίλια από τις ακτές του Λιβάνου, ανέφερε: «Οτιδήποτε κάνουμε για αντιμετώπιση των αυξημένων μεταναστευτικών ροών εμπίπτει στο πλαίσιο της νομιμότητας και των διεθνών κανονισμών».
Γενικότερα, είναι από τις λίγες φορές που δεν μπορεί κάποιος να θέσει την κυβέρνηση στο στόχαστρο αβασάνιστα. Αυτή τη φορά ενεργεί, δεν είναι παθητική. Προσπαθεί να αναλάβει δράση μπροστά σε ένα κλιμακούμενο φαινόμενο. Οι ροές είναι αυξημένες και οι διαφημίσεις διακινητών πληθαίνουν. Την ίδια στιγμή η κρίση στη Μέση Ανατολή και η στάση Νετανιάχου είναι παράγοντες που ωθούν πολλούς προς στην Κύπρο.
Αυτό που όμως προβληματίζει είναι τα εντός συνόρων μέτρα. Αναφερόμαστε στην απόφαση για αναστολή εξέτασης αιτήσεων ασύλου που έχουν υποβληθεί από Σύρους μετανάστες. Απόφαση, η οποία συνοδεύεται κι από άλλες παραμέτρους. «Παγώνει» η εξέταση 10.000 αιτημάτων, δεν θα καταβάλλονται επιδόματα και δεν θα υπάρχει δικαίωμα πρόσβασης στην εργασία για εννέα μήνες. Μοιραία προκαλείται προβληματισμός για την κατάσταση στα κέντρα πρώτης υποδοχής, ενώ ήδη εκφράζονται δικαιολογημένες φοβίες για έξαρση παράνομης και αδήλωτης εργασίας. Υπάρχει πλάνο από την κυβέρνηση για τις αναμενόμενες παρενέργειες; Μέχρι στιγμής δεν γνωρίζουμε κάτι.
Είναι και το ανθρωπιστικό κομμάτι στη μέση. Διότι αν δεν δίνουμε δυάρα για πρώην μαχητές του FSA και λοιπούς υποκινούμενους/υποστηριζόμενους από την Τουρκία (δυστυχώς έχουμε αρκετούς από δαύτους), δεν μας φταίνε σε τίποτα άλλες ευάλωτες ομάδες ανθρώπων. Σίγουρα η πατρίδα πρέπει να προστατευτεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να υιοθετήσουμε κάποια μακιαβελική θεωρία ασελγώντας σε αθώα θύματα ενός εμφυλίου που τροφοδότησε η υποκρίτρια μαμά Δύση.
