Μηχανισμός επίλυσης διαφορών και κομματικό κατεστημένο

Αφού «η σχετική αναφορά έγινε από συναγωνιστές εν τη ρύμη του λόγου» και δεν υπάρχει τίποτα περί δημιουργίας μηχανισμού επίλυσης διαφορών -των κομμάτων που υποστηρίζουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη- όπως ανακοίνωσε χτες η ΔΗΠΑ, γιατί οι κομματικοί συναγωνιστές δεν το ξεκαθάριζαν εξ αρχής και το συζητούσαν στα ραδιόφωνα; Είναι στελέχη της ΔΗΠΑ που ρωτήθηκαν από δημοσιογράφους και ουδείς είπε ότι ελέχθη εν τη ρύμη του λόγου. Πάνω στην κουβέντα, δηλαδή. Αντίθετα, έλεγαν από τη μια, ότι απλώς έπεσε ως ιδέα στο τραπέζι όταν υπήρξε προβληματισμός για τις «ετερόκλητες δυνάμεις», που στηρίζουν Χριστοδουλίδη, κι από την άλλη, το άφηναν και λίγο ανοικτό για να φαίνεται ότι υπάρχει κι αυτός ο τρόπος για να κυβερνήσουν με τις διαφωνίες τους. Κι άντε μετά να το μαζέψεις.

«Είναι αστείο, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο», έλεγε κι ο Νικόλας Παπαδόπουλος, αλλά η αλήθεια είναι πως άσχετα αν υπάρχει ή αν δεν υπάρχει, ο υποψήφιος Χριστοδουλίδης κατάφερε μόνος του να μαζέψει ψηφοφόρους ως φαινόμενο, το οποίο ήδη γράφτηκε στην εκλογική μας ιστορία, αλλά μόλις «έμπλεξε» με τους μηχανισμούς των κομμάτων, βρέθηκε στη θέση που είναι και ο κάθε κομματικός υποψήφιος. Να δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν έχει ξεφύγει από τα κομματικά γρανάζια, όπως μέχρι τώρα έλεγε, αντίθετα μπήκε κι αυτός στα ίδια. Φυσικά, δεν είναι στο χέρι του να ελέγξει όσα λένε κομματικοί που τον στηρίζουν. Αλλά, αν θέλει να πείσει ότι μπορεί να κυβερνήσει, συντονίζοντας και «ετερόκλητες δυνάμεις», οφείλει να πείσει πρώτα ότι μπορεί να τους συντονίσει στον προεκλογικό. Αλλιώς, θα του χαλάσουν όσα έκτισε.

Αυτή η ιστορία με τον μηχανισμό επίλυσης διαφορών είναι πράγματι αστεία. Κι αν έδωσε τέτοιες διαβεβαιώσεις ο κ. Χριστοδουλίδης, όπως ελέχθη από στέλεχος της ΔΗΠΑ πριν από την ανακοίνωση-διάψευση, είναι το άκρον άωτον της κομματικής συναλλαγής στον διαμοιρασμό οφίκιων. Οφείλει ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης να ξεκαθαρίσει αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Άσχετα τι πιστεύει ο καθένας μας, όταν στήνεις προεκλογικό πάνω στην αντίθεσή σου στις κομματικές συνήθειες, και συγκεντρώνεις τον δυσαρεστημένο με τα κόμματα κόσμο, δεν γίνεται να επιτρέπεις σε κομματικά στελέχη να στέλνουν το μήνυμα ότι επί του πρακτέου δεν ανατρέπεις τίποτα, συνεχίζεις την κομματοκρατία με άλλη μορφή. Κι αν δεν το κάνεις προεκλογικά πώς θα το κάνεις αν αναλάβεις να κυβερνήσεις;

Δεν συμμερίζομαι την επιχειρηματολογία για τις «ετερόκλητες δυνάμεις», που στηρίζουν τον Χριστοδουλίδη και δεν θα μπορούν δήθεν να κυβερνήσουν. Εδώ κυβέρνησε ο Τάσσος με το ΑΚΕΛ! Όμως, αυτό που τίθεται τώρα είναι αν ο Χριστοδουλίδης είναι σε θέση να δημιουργήσει ρήγματα στο κομματικό κατεστημένο και να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές. Τόσο ανάμεσα στους πολίτες όσο και ανάμεσα στα κόμματα, που ίσως για πρώτη φορά πάρουν το μήνυμα και αλλάξουν και τα ίδια για το καλό του τόπου. Όσο πιστεύουν ότι έχουν δεμένους τους πολίτες, ή όσους πολίτες χρειάζονται, δεν αλλάζουν ποτέ. Και παραμένουν το κέντρο αναφοράς του πολιτειακού συστήματος τα κόμματα, αντί το κέντρο αναφοράς να είναι ο πολίτης.

Υ.Γ. Από τις 2 Οκτωβρίου ο Φιλελεύθερος δημοσίευσε άρθρο του ακαδημαϊκού Χαρίδημου Κ. Τσούκα, ο οποίος κατήγγειλε την ακύρωση από τη διοίκηση του ΡΙΚ, εκπομπής στην οποία προσκλήθηκε. Δύο εβδομάδες μετά ουδείς από το ΡΙΚ αντέδρασε. Ως να μην ελέχθη τίποτα. Κι αυτό είναι το ίδιο απαράδεκτο με τη λογοκρισία την ίδια. Ο κ. Τσούκας, κατήγγειλε ότι προσκλήθηκε από την Ελίτα Μιχαηλίδου, στην εκπομπή «Ντοκουμέντο», όπου έγινε συζήτηση για τον Μακάριο. «Ήμουν ήπια επικριτικός προς τον Μακάριο, τον οποίο περιέγραψα ως έχοντα κυριαρχική παρουσία στον δημόσιο βίο της Κύπρου», έγραψε στο άρθρο του. Δεν έχει σημασία τι είπε ο καθηγητής. Είναι δικαίωμα και καθήκον του να πει ελεύθερα τη γνώμη του κι εμάς δικαίωμα να τον ακούσουμε. Αλλά, ενημερώθηκε ο ίδιος ότι «η εκπομπή αναβάλλεται λόγω εκλογών». Βλακώδης δικαιολογία, φυσικά. Αδύνατο να σκεφτώ με ποιο τρόπο εμπλέκεται στις εκλογές μια εκπομπή για τον Μακάριο. Ούτε αυτό είναι το ζήτημα, όμως. Το ζήτημα είναι, τι είναι αυτό που νομιμοποιεί τους διοικούντες το κρατικό ίδρυμα να ακυρώνουν μιαν εκπομπή λόγου και μάλιστα, με φιλοξενούμενο έναν σεβαστό πανεπιστημιακό και Αντεπιστέλλον μέλος της Κυπριακής Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών! Ποιος τους δίνει τέτοιο δικαίωμα; Κι ούτε καν να αισθάνονται την ανάγκη να δώσουν μιαν εξήγηση όταν καταγγέλλονται δημοσίως. Μήπως ζούμε στο Ιράν;