Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, κατά την επίσκεψή του χθες στην Άγκυρα, αναφέρθηκε πάλι στον πόλεμο λέγοντας ότι η Μόσχα αναγκάστηκε να εισβάλει στην Ουκρανία για να την απελευθερώσει από τους νέο-ναζί. Ο Τσαβούσογλου που στεκόταν δίπλα του, βεβαίως και δεν αντέδρασε. 

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία

πώς η ιστορία γίνεται σιωπή

τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο;

– Άλκης Αλκαίος.

Ζούμε εποχές απίθανης διαστρέβλωσης των πάντων. Η αλήθεια ορίζεται κατά το δοκούν, συνήθως από αγράμματους ανθρώπους. Που παρ’ όλα αυτά κατέχουν θέσεις εξουσίας. 

Ο Ερντογάν κατεβάζει την πολιτική στα έγκατα της χυδαιότητας. Δεν μιλώ για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του. Στέκομαι στον αγοραίο τρόπο με τον οποίο εσχάτως εκφράζεται και με πιάνουν τα διαόλια μου όταν τον μιμείται άσχημα το θλιβερό ανδρείκελό του, ο Τσαβούσογλου. Τα «έχουν κόμπλεξ κατωτερότητας οι Έλληνες», και τα «πηγαίνουν στην Αμερική και κλαίγονται…», λίγο απέχουν από δυσώδη λόγια που συχνά αναγράφονται στους τοίχους δημοσίων αποχωρητηρίων.

Η πολιτική αντιπαράθεση, ακόμα και με σκληρά επιχειρήματα σε υψηλούς τόνους, είναι θεμιτή και ωραία – αρκεί να μην διανθίζεται με απροκάλυπτα ψέματα. Κάθε «αντιμαχόμενη» πλευρά έχει τα όπλα της και η αναζήτηση «κοινού εδάφους» και «αποδεκτής λύσης», είναι και συναρπαστική. 

Η Τέχνη της Πολιτικής θέλει καλλιεργημένους ανθρώπους, κι ας είναι όλοι τους «πολεμιστές» της πατρίδας τους. Ο φανατισμός σκοτώνει τη λογική και μια σπίθα αρκεί για να πάρει μπουρλότο το σύμπαν. Ετούτες τις ημέρες, με τον Ερντογάν να κατηγορεί την Ελλάδα για παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο και ταυτόχρονα να μετέρχεται διάλεκτο αποπάτου για να πείσει ότι έχει το δίκιο με το μέρος του, προετοιμάζοντας πιθανώς το σκηνικό για αυτό που λέμε «θερμό επεισόδιο», είναι δύσκολο να μη τρομάξεις, να μη χάσεις τη ψυχραιμία σου. Να μην απογοητευτείς.

Τα ίδια και τα αυτά ισχύουν για τον πόλεμο του παραλόγου από την Ρωσία στην Ουκρανία… 

Μία αδιασάλευτη αλήθεια από αυτόν τον πόλεμο, είναι ότι από τον άμαχο πληθυσμό υπάρχουν θύματα μόνο από τη μία πλευρά! Κι είναι πολλά. Πάρα πολλά…

 

Έτσι, οι ανόητες προσεγγίσεις των ίσων αποστάσεων ή των «ναι μεν αλλά», είναι προσβολή και ύβρις!

 

Στα δικά μας εδώ στην Ελλάδα, επανήλθε και επαναλαμβάνεται πια με ανησυχητική συχνότητα ο όρος και ο φόβος ενός θερμού επεισοδίου, με δυνατά γαυγίσματα που, όπως κι αν το δεις, ανησυχία σου προκαλούν. 

 

Πιο πολύ όμως προβληματίζει αν και κατά πόσο αυτός που δέχεται αυτό το bullying, έχει το πιο αποτελεσματικό από όλα τα όπλα στην φαρέτρα του: την πολιτική και κοινωνική ενότητα; Εχθές, η Αξιωματική Αντιπολίτευση στην Ελλάδα στάθηκε στο ύψος της. Και δήλωσε ότι απέναντι σε τέτοιου είδους απειλών, η χώρα είναι ενωμένη. 

Ένα από τα πρόσωπα αυτών των ημερών είναι η Ανγκέλα Μέρκελ. Η οποία, στην πρώτη μεγάλη συνέντευξη που έδωσε από την ημέρα που έληξε η θητεία της στην καγκελαρία, υπερασπίστηκε την πολιτική της απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν, όσον αφορά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. Τότε, είχε ταχθεί υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά της Μόσχας, αλλά επίσης είχε διαφωνήσει με την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Κατηγορήθηκε πολλές φορές ότι προέταξε τις επιχειρηματικές – οικονομικές σχέσεις της Γερμανίας με την Ρωσία, κυρίως για τον αγωγό Nord Stream 2 για την μεταφορά φυσικού αερίου στη Γερμανία. Έλεγε συχνά τότε η κυρία Μέρκελ ότι «είμαστε γείτονες και δεν μπορεί ο ένας να αγνοεί τον άλλον – πρέπει να βρούμε τρόπους συνύπαρξης». Oσον αφορά τώρα την εισβολή του Πουτιν στην Ουκρανία η πρώην καγκελάριος είπε ότι δεν είναι απλώς απαράδεκτη, αλλά και μέγα λάθος εκ μέρους της Ρωσίας.

Η κ. Μέρκελ μίλησε στον δημοσιογράφο και συγγραφέα Αλεξάντερ Όσανγκ στο ARD της γερμανικής τηλεόρασης.