Γιατί δε μας μίλησαν για το ’63;
Γιατί δεν ξέρουμε τίποτα για το Βαρώσι;
Γιατί το Ριζοκάρπασο είναι ο Θεός;
Γιατί δε λένε την αλήθεια για τους αγνοούμενους;
Η Αλόα και η Μαράθα, το Ορνίθι, η Άσσια;
Γιατί τραγουδούν μεθυσμένοι το Χώμα που μ’ ανάστησες;
Γιατί δε μας εξήγησαν τι είναι το Δίκαιο της Ανάγκης;
Γιατί δε διδάσκεται το Σύνταγμα στο σχολείο;
Μια παράσταση που είδα στις άκρες των ακρών της πρωτεύουσας. Εκεί που δεν πρόκειται να κτιστούν πύργοι. Σε βιομηχανική περιοχή Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, εκτός της οικονομικής ευμάρειας και των δεικτών Β+Β-Β+Β—- των έγκριτων οίκων Fitch και Moody’s. Στο περιθώριο της εικονικής γκλαμουριάς της καταναλωτικής κοινωνίας, με σύμμαχους μόνο τη Μεσαορία και τον Πενταδάκτυλο.
Όποιοι την είδαν θα θυμηθούν ότι, σε κάποια στιγμή του έργου, όλοι οι ηθοποιοί φωνάζουν… κρέας, κρέας, κρέας… πολύ κρέας.
Πάτε! Να αντιμετωπίσετε κατάματα πού έχουν οδηγήσει τη νέα γενιά του τόπου και πώς αυτή παλεύει για να σταθεί στα πόδια της. Να εμπεδώσετε πώς την έφεραν στο σήμερα καλύπτοντας τα μάτια της με ένα χοντρό αδιάφανο μαύρο ρούχο, όχι για να την προστατέψουν, αλλά για να προστατευτούν οι ίδιοι και να προστατέψουν τα δικά τους αλλότρια συμφέροντα, τα στερεότυπα, τους εφησυχασμούς, τις εγωπάθειες και τη διαφθορά. Πώς τη μεγάλωσαν τα σχολεία και η κοινωνία προσφέροντάς της ως ιδανικά και ως λόγο ύπαρξης το δήθεν που αποφέρει η πρόσκαιρη βιτρίνα της οικονομικής και ανισόρροπης ευμάρειας! Αποκοιμίζοντάς την, για να είναι δυνατή η ηθελημένη απόκρυψη της αλήθειας των δεδομένων και των πραγματικοτήτων! Πώς ανάγιωσαν μια γενιά χωρίς να ξέρει ποιοι είναι οι προδότες, τι σημαίνει έγκλημα, ατασθαλία, ανυπακοή στους νόμους! Πώς τη μεγάλωσαν για να υποτιμά και να περιφρονεί τον «άλλο», τον διαφορετικό, τον φτωχό και τον καταπατημένο, αφού για αυτήν η επιτυχία είναι συνώνυμη με την κερδοφορία! Μια φράση θα αναφέρω μόνο ως παράδειγμα της επικίνδυνης πια σύγχρονης κυπριακής σκέψης που εκστομίστηκε από υπουργό της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 4/10/2021 στις 12.18 μ.μ.
«Πυλώνας ανάπτυξης της Κυπριακής Οικονομίας ο τομέας του στοιχήματος»!
Αυτή η νεολαία δεν κατέληξε τυχαία στην αναζήτηση και στην ανάγνωση του Συντάγματος (του υπέρτατου νόμου που την προστατεύει). Κάποια στιγμή απέβαλε μόνη της το μαύρο ρούχο που σκέπαζε τα μάτια της και είδε το ημίφως που εξέπεμπε η Δημοκρατία! Από ανάγκη (Out of Necessity 1), άνοιξε τα μάτια της και ασχολήθηκε με τα εγγεγραμμένα και τα πεπραγμένα, τα ερεύνησε και δικαιωματικά διερωτήθηκε αν αυτά που βιώνει έχουν την παραμικρή σχέση με όσα γράφονται στον υπέρτατο Νόμο. Διάβασε και μελέτησε το Σύνταγμα, υπογράμμισε με κίτρινο highlighter παραδείγματα, με κόκκινο έγραψε ερωτήσεις για να ζητήσει εξηγήσεις, να καταλάβει:
Ας πούμε… γιατί κάτι που προέκυψε κάποτε από ανάγκη (Out of Necessity 2) είναι ό,τι πιο μόνιμο και νόμιμο έχει η Κυπριακή Δημοκρατία σήμερα.
«Τι ακριβώς εν το δίκαιο της ανάγκης;
Εν το παραθυρούι που βρίσκεις για να γελάσεις του άλλου!
Εν το μέσον που βάλλεις για να γινεί η δουλειά σου πιο γλήορα!
Εν όπως το THIS IS CYPRUS!»
Πάτε να στηρίξετε μια συγκλονιστική παράσταση από την ομάδα Fresh Target Theatre Ensemble που στήνει όλους άνω των 40 στον τοίχο. Να στηρίξετε μια νέα ελπιδοφόρα γενιά του τόπου που δεν έκανε θέατρο χάριν του θεάτρου, δεν αρκέστηκε μόνο στα μεγάλα και παγκόσμια θεατρικά έργα! Με το εμφανές ταλέντο των συντελεστών άνετα θα μπορούσαν να ανεβάσουν έναν οικουμενικό Τένεσι Ουίλιαμς ή μια εκρηκτική Βιρτζίνια Γουλφ. Τόλμησαν και προχώρησαν ένα βήμα -σταθμό- για τα θεατρικά δρώμενα της Κύπρου. Υπηρέτησαν την πεμπτουσία της θεατρικής πράξης και ταρακούνησαν, αναστάτωσαν, παρακίνησαν τον θεατή ν’ αμφιβάλει, να ρωτήσει, να απαιτήσει με την ελπίδα ότι θα ξυπνήσει από τον λήθαργο και την αδράνεια.
Το έκαναν από ανάγκη (Out of Necessity 3) για να επιβιώσουν στο νησί που τους έλαχε η μοίρα. Τόλμησαν ν’ ανεβάσουν μια παράσταση που καθηλώνει, γιατί σκιαγραφεί όχι μόνο το γυμνό κατεστημένο της κουτσουρεμένης πατρίδας μας εν έτει 2021, αλλά διαχρονικά!
Έχουν ανάγκη να καταλάβουν (Out of Necessity 4) τι είναι αυτό που τους στερεί τα αυτονόητα, την κανονική ζωή, τη μισή πατρίδα, την ορθή και αντικειμενική παιδεία, την κριτική σκέψη, και τους αφήνει έρημους και μόνους να υπόκεινται και να υπομένουν την υποβόσκουσα υποκρισία, τη διαφθορά, την καταστροφή της πατρίδας, έναν ωχαδελφισμό και μιαν ομφαλοσκόπηση που καταγράφει νούμερα ρεκόρ στον τόπο μας.
Όλο αυτό στην ατόφια, αληθινή, καθομιλουμένη και υπέροχη γλώσσα των Κυπρίων. Ο συνειδητοποιημένος θεατής δεν χάνει ούτε μια αράδα του διαλόγου, γιατί είναι σαν να ακούει τον εαυτό του. Το λιτό σκηνικό, το παιγνίδι με τους κύβους και τα μικρόφωνα, ο φωτισμός, η χορογραφία, όλα συνθέτουν μια παράσταση ουσιαστική, τολμηρή, αληθινή, γεμάτη νεανική ζωντάνια που φεύγει από τη σκηνή και καθηλώνει τον θεατή στη θέση του. Με τον αυθορμητισμό και το κέφι της ηλικίας τους, με τα μάτια τους ανοιχτά και με την ικανότητα που μόνοι απέκτησαν να διαβάζουν πέρα από την πρώτη σελίδα, τούτη η Ομάδα έβγαλε μια παράσταση που πρέπει να μείνει. Πρέπει να τους πληρώσουν, όλοι οι πιο πάνω έχοντες και κατέχοντες, να την ανεβάζουν κάθε βδομάδα, να τη συμπληρώνουν και να την εμπλουτίζουν με τα καθημερινά μας κατορθώματα που ολοένα και αυξάνονται.
Ως κατακλείδα: Ανέβηκαν 26 επιτυχημένες παραστάσεις μέχρι σήμερα. Δεν θα έπρεπε ο ΘΟΚ να αγκαλιάσει αυτά τα νεαρά παιδιά, να τους προσφέρει τους χώρους του για παραστάσεις, να τους στηρίξει οικονομικά να αλωνίσουν την Κύπρο με το έργο τους; Γιατί ό,τι πρωτοποριακό βγαίνει στον τόπο μας, να βγαίνει μαζί με την ψυχή αυτών που το αποτολμούν… Ο ΘΟΚ εξυπηρετεί τον πολιτισμό, και τα παιδιά αυτής της ομάδας εξυπηρετούν τον ίδιο στόχο, αλλά με ένα επιπρόσθετο βήμα τολμηρό, διαφορετικό, νεανικό και απόλυτα συμβατό με το σήμερα.
Μια πρόταση είναι αυτή, τη λέω και ας πέσει χάμω, όπως λέει και το γνωστό άσμα.
Φιλελεύθερα, 10.10.2021.
