Ο Αντώνης Χατζηαντώνης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός και πρόσφυγας από την Κερύνεια, σχολιάζει με αφορμή την πρόσφατη εμπρηστική δήλωση του Ερντογάν ότι αν η Τουρκία είχε πιέσει το 1974, «η Κύπρος θα ήταν όλη δική μας»…

Μιλώντας σε ακροατήριο που αποτελείτο από στρατιωτικούς, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απεκάλυψε τις πραγματικές προθέσεις του. Εμείς, βέβαια, τις γνωρίζουμε.. Όσοι έχουμε υπόψιν τις εκθέσεις του καθηγητή Νιχάτ Ερίμ, από το 1956, περί ανάκτησης όλης της Κύπρου, αλλά και αργότερα, περίπου αυτό μας περιγράφει και ο καθηγητής Μ. Νταβούτογλου, στο έργο του «Το στρατηγικό βάθος: Η διεθνής θέση της Τουρκίας» (2001). «Πριν από μισό αιώνα, οι Τουρκοκύπριοι επέστρεψαν από το χείλος της γενοκτονίας (…) το 1974 (…) αν δεν υπήρχε η παρέμβαση της Τουρκίας, δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε η “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”, ούτε οι Τουρκοκύπριοι. Στην πραγματικότητα, ίσως αν είχαμε πιέσει προς το νότο, δεν θα υπήρχε πια νότος και βορράς και η Κύπρος θα ήταν εντελώς δική μας», δήλωσε ο Ταγίπ Ερντογάν.

Ε, ναι… Δυστυχώς, έχει δίκιο. Διότι, η Εθνική Φρουρά, αποδυναμωμένη και αποδιοργανωμένη από τη χούντα και τους επίορκους αξιωματικούς που τη διοικούσαν τότε, το 1974, μόνο τυπική άμυνα μπορούσε να κάνει. Ή αναδίπλωση, όπως θέλουμε να την αποκαλούμε για να μην ξύνουμε τραύματα του παρελθόντος!

Το άσχημο για μας εδώ τους Κυπρίους, είναι ότι οι διεκδικήσεις αυτές, εναντίον της Κύπρου, δεν τυγχάνουν αποτελεσματικής αντιμετώπισης. Δεν αποτελούν μέρος της ατζέντας, των ελληνοτουρκικών κατά καιρούς, συζητήσεων. Στις συζητήσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος δεν έχει θέση το Κυπριακό. Ίσως, γίνεται απλή αναφορά. Αν και αμφιβάλλω και περί αυτού.

Αυτό εξηγείται τυπικά, ότι ως Κύπρος, ως Κυπριακή Δημοκρατία, είμεθα ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος. Δεν είμαστε στο ΝΑΤΟ, είμαστε έξω από το μαντρί. Και όποιος είναι έξω από το μαντρί, τον τρώγει ο λύκος, σύμφωνα με το γνωστό απόφθεγμα.

Απάντησε αυστηρά η κυπριακή κυβέρνηση, μας πληροφορούν τα δελτία. Μία ανακοίνωση έβγαλε και ο ΥΠΕΞ της Ελλάδος, Γιώργος Γεραπετρίτης. Και αυτό ήταν όλο!

Φοβάμαι ότι ο επίλογος σε αυτή την κατάσταση, θα «παιχτεί» επί του εδάφους. Προβλέπω ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα, για τα επόμενα 5-10 χρόνια.

Αλλά, σε 25-30 χρόνια, με την εθνική/ εθνοτική αλλοίωση που υφίσταται το νησί μας, με τις καθόδους μυριάδων αλλοδαπών, Αράβων, πάσης φύσεως μουσουλμάνων, Ασιατών, Αφρικανών και ούτω καθεξής, και με την αγορά γης στα κατεχόμενα, από Πέρσες, Ρώσους, Τούρκους, Άγγλους και λοιπά, αυτό που εγώ, που τώρα είμαι 65 ετών, ΔΕΝ θα προλάβω να το δω, ίσως προλάβουν να το δουν τα εγγόνια μας. Η κατάσταση είναι σχεδόν εκτός ελέγχου. Και όσοι δεν το βλέπουν, εθελοτυφλούν. Έμειναν στο δόγμα: «Κρύψε να περάσουμε ως πάρατζει». Αυτό όμως, ισοδυναμεί με το δόγμα που λέει, πως ο Ελληνισμός στην Κύπρο έχει ημερομηνία λήξεως. Δυστυχώς.