Ο Κυριάκος Πολυκάρπου θίγει το θέμα της ακρίβειας και υποστηρίζει ότι η Πολιτεία, μεταξύ άλλων, πρέπει να πατάξει και την αισχροκέρδεια όπου παρατηρείται.

Ο πόλεμος της ακρίβειας προσλαμβάνει πλέον μια άγρια μορφή σε σημείο που κι αυτός μαίνεται ανεξέλεγκτος και ανελέητος σ’ όλα τα μέτωπα. Τα σενάρια, μάλιστα, που περιγράφονται για το τι έπεται στη συνέχεια, φαντάζουν ακόμα πιο τρομακτικά και όπως είναι φυσικό εκείνοι που κλαίνε τη μοίρα τους είναι τα μικρομεσαία στρώματα των νοικοκυριών. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στους καιρούς μας είναι υπολογίσιμος ο αριθμός και εκείνων που δεν έχουν «πού την κεφαλή κλίνη»

Οι αλλεπάλληλες κρίσεις που ξεσπούσαν τόσο αβίαστα επέφεραν τη χαριστική βολή σε πολλούς συνανθρώπους μας, οι οποίοι ήταν στοιβαγμένοι σε ευάλωτες ομάδες. Η ακρίβεια που εκδηλώνεται τις τελευταίες μέρες είναι μεν παγκόσμιο φαινόμενο που τροφοδοτείται κυρίως από τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία και το Ισραήλ, ωστόσο, η αισχροκέρδεια, ως άλλη μορφή γάγγραινας, δεν παύει να είναι ενδημικό φρούτο που ευδοκιμεί ιδιαίτερα σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Το αν επιβάλλεται να μπαίνει πλαφόν στις τιμές κάποιων προϊόντων είναι ένα θέμα και το ξεπάστρεμα των τάσεων κερδοσκοπίας που όταν βρουν γόνιμο έδαφος καλπάζουν ασυγκράτητα είναι κάτι άλλο.

Όσο κι αν ισχυριζόμαστε ότι λειτουργούν ελεύθερα οι νόμοι της αγοράς, νομίζουμε ότι υπάρχει μια διακριτή απόσταση αν όχι και μέγα χάσμα από αυτό το κομμάτι έως την αυθαιρεσία που φλερτάρει με την αισχροκέρδεια. Είναι εδώ ακριβώς που σ’ ένα κράτος που ισχυρίζεται ότι έγνοια του είναι να απλώνει δίχτυ προστασίας σε δύσκολους καιρούς, ιδιαίτερα σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, το πρώτιστο που απαιτείται είναι να λειτουργούν σε τέτοιες συνθήκες αποτελεσματικοί μηχανισμοί και αποτροπής και ελέγχου. Όσο για τις διαβεβαιώσεις που δίνονται κάθε φορά είναι αναγκαίο αυτές να συνοδεύονται από επαρκή στοιχειοθέτηση, ικανή να πείθει τους πολίτες. Πώς για παράδειγμα μπορεί να πειστεί κάποιος ότι δεν υπάρχει ετεροχρονισμένη αναπροσαρμογή τιμών π.χ. στα καύσιμα, δηλαδή να ανεβαίνουν αμέσως με τις αυξήσεις των τιμών διεθνώς, αλλά για να πέσουν να χρειάζεται να παρέμβουν θεοί και δαίμονες… Έγιναν και εδώ κάποιες μελέτες που παραμένουν άφαντες… Οι μισθοί –όσοι, βέβαια, μπορούν να απολαμβάνουν αυτό το στοιχειώδες αγαθό– είναι, εξάλλου, τα πρώτα θύματα του πληθωρισμού όταν αυτός καλπάζει, όπως τον περασμένο χρόνο που σημείωσε ρεκόρ και με όλα τα συνεπακόλουθα.

Είναι ακριβώς σε τέτοιους καιρούς που μπορεί σ’ έναν τόπο να φανεί αν υπάρχει όντως κράτος. Πρόκληση μεγάλη και για όσους σπεύδουν ταχέως για να στοιχειωθούν σε διαδρόμους της κούρσας για κατάληψη εξεζητημένων θέσεων!