↑ Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από τον αδόκητο θάνατο της πρώην Υπουργού Εργασίας, Ζέτας Αιμιλιανίδου και η απουσία της παραμένει αισθητή, κάτι που φάνηκε και από τις πολλές αναρτήσεις και σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τη μνήμη της Υπουργού, που όλος ο κόσμος ήξερε με το μικρό της όνομα, τίμησε και το Υπουργείο Εργασίας, το οποίο υπηρέτησε για σχεδόν δέκα χρόνια.
↓ Μέσα σε δύο ημέρες γίναμε μάρτυρες δύο περιστατικών ρατσισμού, εθνικισμού και βίας. Στην πρώτη περίπτωση ξυλοκόπησαν αλλοδαπό διανομέα φαγητού στη Λεμεσό και στη δεύτερη περίπτωση επιτέθηκαν σε νεαρή Τουρκοκύπρια στην Αγία Νάπα. Ως πότε τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις θα εκλαμβάνονται ως μεμονωμένα περιστατικά; Και στα πόσα μεμονωμένα περιστατικά θα καταλάβουμε ότι το πρόβλημα είναι συστημικό;
↑ Όσο κι αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τα πολιτικά πεπραγμένα του Θεόδωρου Πάγκαλου, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών, οφείλει να αναγνωρίσει την τεράστια συμβολή του στην ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η χώρα μας του οφείλει ευγνωμοσύνη.
↓ Ο Μητροπολίτης τέως Κιτίου βρέθηκε ένοχος για την άσεμνη επίθεση σε 16χρονη το 1981 και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με αναστολή παρά το γεγονός ότι δεν επέδειξε καμία μεταμέλεια. Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί το δικαστήριο δεν τον καταδίκασε στη μέγιστη ποινή που ήταν τα δύο χρόνια φυλάκισης, με βάση τη νομολογία της εποχής που διαπράχθηκε το αδίκημα. Διότι αν αντιλαμβανόμαστε σωστά το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για την αποτρόπαια πράξη του, αλλά του είπε απλά να μην το ξανακάνει για τα επόμενα τρία χρόνια…
