Στις 8 και 9 Νοεμβρίου 2025, στην Αγία Νάπα, θα χτυπήσει δυνατά η καρδιά του απανταχού Ελληνισμού, με την ίδρυση του Ενιαίου Πολιτιστικού Δόγματος Κύπρου – Ελλάδας.
Το Ενιαίο Πολιτιστικό Δόγμα (ΕΠΟΔ) γεννιέται σε μια εποχή όπου η κοινωνία μας πλήττεται από σήψη, διαφθορά και απαξίωση των θεσμών.
Ζούμε σε μια εποχή όπου οι λέξεις «αξία», «ήθος», «ευθύνη», ακούγονται παλαιές, ίσως και ενοχλητικές. Η κοινωνία μας, διαποτισμένη από τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την αναξιοκρατία, έχει χάσει τον εσωτερικό της προσανατολισμό, το ήθος υποτάχθηκε απόλυτα στις σκοπιμότητες των ισχυρών και η συλλογική ευθύνη υπέκυψε στον ατομικό ωφελιμισμό.
Αίτια της παρακμής αυτής είναι η κομματοκρατία, η πολιτική διαφθορά και η αναξιοκρατία που επικρατούν στον δημόσιο βίο, διαβρώνοντας τις αρχές του κράτους δικαίου, της ισονομίας και υπονομεύοντας το δημόσιο συμφέρον.
Στην τρέχουσα πολιτική ζωή, είναι εμφανής μια βαθιά κρίση πολιτικού ήθους, πολιτικής παιδείας και πολιτικού πολιτισμού, ενός πολιτισμού που οφείλαμε να στηρίζαμε μέσα από την παιδεία, τη γλώσσα, την ιστορική συνείδηση και την εθνική αυτογνωσία.
Το (ΕΠΟΔ) δεν φοβάται να μιλήσει για αξίες, για πατρίδα, για ευθύνη, δεν είναι εθνικιστικό κίνημα, αλλά «φωνή» πρόσκλησης του οικουμενικού Ελληνισμού για να ξαναγίνει φορέας ανθρωπισμού, πνευματικής και εθνικής αυτοάμυνας.
Αναφέρομαι στον ελληνικό ανθρωπισμό, όπως αυτός εδραιώθηκε στην κλασσική αρχαιότητα και ενέπνευσε τον σύγχρονο ευρωπαϊκό στοχασμό, έναν πολιτισμό κατεξοχήν αξιακό, θεμελιωμένο στην έννοια του δικαίου, του ήθους, της παιδείας και της καλλιέργειας του ενεργού πολίτη «μετέχων κρίσεως και αρχής».
Αξίες που με το πέρασμα του χρόνου καταπλακώθηκαν από την επικράτηση του ατομικού κέρδους έναντι της συλλογικής ευθύνης και του κοινού καλού.
Η σταδιακή επικράτηση του ατομοκεντρικού ωφελιμισμού, της οικονομίας και της αγοράς ως υπέρτατου ρυθμιστή κάθε κοινωνικής και πολιτικής επιλογής, ανέτρεψε αυτές τις αξίες και οδήγησε εξελικτικά στη βαθμιαία αποσάθρωση του αξιακού μας συστήματος, στη μετάλλαξη των θεσμών, μετατρέποντας τα σε όργανα εξυπηρέτησης κομματικών και ιδιοτελών σκοπιμοτήτων.
Σε αυτό το πλαίσιο, η έννοια της δημοκρατίας υπέστη μια ουσιώδη θεσμική αλλοίωση, από πολίτευμα ευθύνης και συμμετοχής του πολίτη, μετατράπηκε σε κομματοκρατούμενο σύστημα εξουσίας, όπου η λήψη αποφάσεων ελέγχεται πρωτίστως από τα κόμματα και όχι με γνώμονα το κοινό συμφέρον.
Η μετατροπή αυτή είναι αποτέλεσμα μακράς ηθικής και πνευματικής διολίσθησης, όπου η υπεροχή της αγοράς έναντι του ήθους και του κράτους δικαίου, μετέβαλε τη δημοκρατία σε μηχανισμό διαχείρισης συμφερόντων.
Όσο ο πολιτισμός μας θα μετριέται με οικονομικούς δείκτες και όχι με αξιακά κριτήρια ανθρωπιάς, κοινωνικής δικαιοσύνης και πνευματικής ολοκλήρωσης, τόσο ο ελληνικός ανθρωπισμός θα βουλιάζει μέσα στην κινούμενη άμμο μιας κοινωνίας που ξέχασε τις ρίζες της.
Με την κοινωνία να παλεύει ενάντια στη διάβρωση των αξιών και θεσμών, η ίδρυση του ΕΠΟΔ έρχεται να λειτουργήσει ως σάλπισμα αφύπνισης για την αναμόρφωσης του αξιακού μας συστήματος, με στόχο να επαναφέρει την κοινωνία σε νόημα αρχών, στην ηθική του καθήκοντος και στην προάσπιση του συλλογικού συμφέροντος.
Προσκαλεί σε επιστροφή στον ελληνικό ανθρωπισμό, ώστε η πατρίδα μας να ξαναγίνει φορέας πνευματικής και ηθικής αυτοάμυνας, υπενθυμίζοντας ότι το μέλλον κάθε κοινωνίας κρίνεται από τις αρχές και αξίες που υπηρετεί και όχι από τα μικροκομματικά και ιδιοτελή συμφέροντα που εξυπηρετεί.
Η επαναθεμελίωση του αξιακού μας συστήματος σημαίνει επιστροφή στον άνθρωπο ως πρόσωπο και όχι ως καταναλωτή ή ψηφοφόρο.
*Πρόεδρος Επιτροπής Παιδείας του Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού
