Ο κύριος Τζόουνς – Mr. Jomes

Μετά από μία κίνηση να πέσει από τη στέγη ενός σπιτιού, ο κύριος Τζόουνς μεταφέρεται στο ψυχιατρείο. Η γιατρός που αναλαμβάνει να ασχοληθεί με την περίπτωσή του τον ερωτεύεται. Γνωστοί ταινιοκριτικοί προσέγγισαν την ταινία με ψευτοορθολογισμό. Γιατί μια ψυχίατρος να διακινδυνεύσει την καριέρα της φτιάχνοντάς τα με ένα ασθενή; Απλό. Διαφορετικά δεν θα είχε λόγο ύπαρξης η ταινία. Ούτως ή άλλως, επειδή δεν είναι σωστό, δεν σημαίνει πως δεν συμβαίνει. Ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι υπερβολικός, έγραψαν. Ο συνήθως υποτονικός Γκιρ δίνει το ρεσιτάλ της ζωής του, υποδυόμενος ένα χαρακτήρα, ναι, ψυχασθενή, που ταιριάζει απόλυτα στην ψυχοσύνθεσή του. Είχε, εξάλλου, ξοδέψει χρόνο με ψυχασθενείς ερευνώντας το ρόλο του. Ο Γκιρ είναι το πιο δυνατό χαρτί του φιλμ, γιατί ο Mr. Jones είναι ο τύπος που κρυφά ζηλεύουμε για το πάθος και τη γοητεία που ασκεί απάνω μας, μα και για την ενοχλητική και αχαλίνωτη τρέλα του. Γ.Α.