Ενας βαθύς αναστεναγμός ανακούφισης βγήκε από τα πνευμόνια της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας πολιτικής ελίτ το βράδυ της Κυριακής, μετά την ήττα της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν. Τόση ήταν η χαρά τους που δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν με τα έργα και τις ημέρες του προστατευόμενου καθεστώτος Ερντογάν. Πού πήγαν όλοι αυτοί που με την πρώτη ευκαιρία δηλώνουν je suis Charlie ή μήπως τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι (και αυτά) αλά κάρτ; Έχουν κάτι να πουν για την καταδίκη του Οσμάν Καβάλα και τη δίωξη του Σενέρ Λεβέντ;
Γ
